คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : ตอนที่ 9/1
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยสลินลดาก็ช่วยสาวใช้เก็บโต๊ะอาหารและล้างจานภายในห้องครัว
ส่วนวายุเมื่อเห็นว่าภรรยาหมาดๆของตนเองทำตัวเหมือนพยายามหลบหน้าของตนเองก็มายืนดักรออยู่หน้าห้องครัว
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวและสาวใช้ล้างจานเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงเดินเข้าไปภายในและสั่งให้สาวใช้ออกไปจากห้องทันที
สลินลดาเมื่อเห็นวายุเดินเข้ามาภายในห้องครัวก็ทำท่าจะเดินตามสาวใช้ออกไปแต่ก็ถูกวายุดึงข้อมือเอาไว้เสียก่อน
คนตัวเล็กเลยหันกลับไปสบตาคนตัวโตกว่าพร้อมถามเขาว่ามีอะไรกับเธออีก
“คุณมีอะไรกับฉันอีกคุณวายุ”
เธอกระชากเสียงถามเขาด้วยความไม่พอใจเพราะเธอรู้สึกว่าวันนี้จะคอยตามหาเรื่องเธอตลอดเวลา
“เปล่า
ฉันแค่จะมาบอกเธอว่า ฉันไม่อนุญาตให้เธอไปเชียงใหม่”
เขาบอกความต้องการของตัวเองทันที
“ฉันไม่ได้ขออนุญาตคุณ
ฉันขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ของคุณต่างหาก อีกอย่างหนึ่งฉันไปทำงาน
ถึงคุณจะไม่ให้ไปแต่ฉันก็จะไป คุณไม่มีสิทธิ์มาห้ามฉัน
ฉันจะรีบไปทำงานจะได้รีบเอาเงินมาคืนให้คุณ” หญิงสาวบอกพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองสบตาเขา
วายุที่เห็นถึงสายตาที่แสดงออกถึงความเด็ดเดี่ยวก็ให้ตกใจเล็กน้อยในความเข้มแข็งของเธอ
แต่ปากของเขาก็ยังหาเรื่องทำร้ายเธอได้ไม่หยุดหย่อน
“เธอลืมไปแล้วหรอว่าเมื่อคืนนี้เราสองคนใช้สิทธิ์ของกันและกันไปตั้งกี่ครั้ง
เธอเป็นเมียฉันแล้วก็ควรที่จะฟังคำสั่งฉัน ฉันสั่งไม่ให้ไปเธอก็ไม่ควรไป
เธอเป็นเมียฉัน ถึงฉันจะไม่ได้ต้องการเธอมาตั้งแต่แรก แต่ก็ใช้ว่าเธอจะอยู่อย่างสุขสบาย
เธอเป็นเมียฉัน แต่อย่าดีใจไปนะ
คำว่าเมียสำหรับฉันมันก็แค่คู่นอนคนหนึ่งเท่านั้นแหละ คนที่จะได้รับเกียรติเป็นภรรยาของฉันจะต้องเป็นคนที่ฉันรักเท่านั้น
สำหรับเธอมันก็ไม่ต่างกับนางบำเรอที่มีทะเบียนสมรสเท่านั้น
จำเอาไว้ว่าฉันใช้งานนางบำเรอของฉันคุ้มแน่นอน”
เมื่อสร้างความเจ็บช้ำให้กับคนตัวเล็กเรียบร้อยเขาก็ออกไปทันที ฝ่ายสลินลดาเมื่อวายุเดินจากไปเธอก็ทิ้งตัวลงนั่งร้องไห้กับพื้นทันที
ชีวิตที่เธอเคยใช้อย่างมีความสุข
เธอเคยคาดหวังไว้ว่าชีวิตหลังแต่งงานของเธอจะต้องมีแต่ความสุข
การแต่งงานที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝัน ชีวิตคู่ที่มีแต่ความหวานหอมของความรัก
แต่สำหรับตัวเธอเองตอนนี้เธอกลับอยากไปให้พ้นจากผู้ชายคนนี้เหลือเกิน เธอคงไม่มีวันได้พบกับชีวิตคู่ที่มีความสุขได้อย่างที่เคยวาดหวังไว้
ด้านวายุเองเมื่อออกมาจากห้องครัวแล้วเขาก็ตรงไปยังรถคันหรูคู่ใจก่อนที่จะขับออกไปจากบ้านไปทันที
คุณจันทร์นภาและธนงค์ที่ได้ยินเสียงรถก็เดินออกมาดูที่หน้าบ้านแต่ก็เห็นเพียงแค่ท้ายรถเท่านั้นก่อนที่มันจะแล่นหายไปจากสายตา
“คุณแม่รู้ไหมครับว่าพี่ยุไปไหน”
ธนงค์ถามผู้เป็นแม่พร้อมทำสีหน้าที่แสดงออกถึงความสงสัย
“แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน
แต่เดี๋ยวก็คงกลับมาแหละ แม่ว่าเราเข้าบ้านกันดีกว่า
ไม่รู้ว่าเพื่อนๆของหนูลดาจะมากันตอนไหน” คุณจันทร์นภาชวนลูกชายคนเล็กเข้าบ้าน พร้อมกับสีหน้าแช่มชื่นจนผู้เป็นลูกชายต้องเอ๋ยแซวออกมา
“แหม่ยิ้มหน้าบานเลยนะครับคุณแม่
ดูท่าจะตื่นเต้นมากเลยนะครับเนี่ย”
“ไม่ต้องมาแซวแม่เลยตาธนงค์
ไปลูกเข้าบ้านกัน แม่จะไปบอกพวกในครัวให้เตรียมของไว้ต้อนรับแขกหน่อย”
“ครับ”
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น