คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ตอนที่ 8/1
หลังจากงานเลิกแล้วทุกคนต่างก็ทยอยกลับกันไปจนเกือบจะหมด
สลินลดาและเพื่อนๆเดินเข้าไปหาคุณหญิงพรรณรายเพื่อจะกล่าวลา
“คุณหญิงป้าค่ะ
ลดากับเพื่อนๆขอตัวลากลับก่อนนะคะ”
“จ๊ะ
แล้วตายุละลูก ไม่กลับพร้อมหนูหรือลูก”
คุณหญิงพรรณรายถามถึงหลานชายอีกครั้งเมื่อไม่เห็นวายุอยู่ตรงนี้ด้วย
“เปล่าค่ะคุณหญิงป้า
คุณยุไม่ได้มากับพวกเราค่ะ” สลินลดาบอกพร้อมกับไหว้ลาคุณหญิงพรรณรายอีกครั้ง
“ลดาขอตัวก่อนนะคะ”
เมื่อสลินลดาออกมาจากงานแล้วก็ขึ้นรถที่คนขับรถของนิโคลัสขับมาจอดรอไว้ทันที
เมื่อเข้ามานั่งภายในรถแล้วขวัญหทัยก็เอื้อมมือไปจับมือของเพื่อนรักเอาไว้ทันที
“ลดา
แกไหวรึเปล่า” หญิงสาวถามเพื่อนรักเมื่อเห็นว่าสีหน้าของเพื่อนสาวไม่สู้ดีนัก
“ฉันยังไหว
แกไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกน่ายัยขวัญ”
“จะไม่ให้ห่วงได้ยังไง
ฉันเห็นสายตาที่คุณวายุมองมาแล้วยังขนลุกแทนแกเลย คงโกรธมากแน่เลย”
“ไม่หรอก
เขาจะมาโกรธได้ยังไง แกก็รู้ว่าฉันแต่งงานกับเขาเพราะอะไร” สลินลดาบอกอย่างไม่ยี่หระกับการแต่งงานที่เกิดขึ้น
“ถึงฉันจะรู้เรื่องแกดีแต่มันก็อดห่วงไม่ได้”
ขวัญหทัยบอกด้วยน้ำเสียงอาทร นิโคลัสที่เห็นสองสาวคุยกันด้วยสีหน้าท่าทางไม่สู้ดี
จึงหันไปถามแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบที่อยากได้เท่าไหร่นัก
“ไม่มีอะไรหรอกนิค
ยัยลดาก็แค่ไม่พอใจที่เห็นสามีไปงานกับแฟนเก่าเท่านั้นเอง” ขวัญ-หทัยเป็นคนอธิบายให้นิโคลัสเข้าใจ
แม้จะไม่ใช่เรื่องจริงก็ตาม
“ดาร์ลี่คงรักคุณวายุมาก
ถึงได้เศร้าขนาดนี้” นิโคลัสพูดกับขวัญหทัยเบาๆ ด้วยไม่อยากให้หญิงสาวอีกคนได้ยิน
“คงงั้นแหละ”
“นิค
เดี๋ยวคุณไปส่งฉันที่ร้านเสื้อนะ ฉันจะไปเอารถนะ” สลินลดาบอกกับนิโคลัส เมื่อเธอนึกขึ้นได้ทันที
“ทำไมไม่ให้ไปส่งที่บ้านล่ะ”
เขาถามกลับทันที
“ไม่เป็นไรหรอก
ฉันจะไปเอารถด้วยนะ”
“โธ่
นึกว่าจะได้ไปบ้านของดาร์ลี่ซะอีก”
“เอาไว้คราวหน้าแล้วกันนะ
ให้ยัยขวัญพาไปก็ได้ ยัยขวัญนะรู้อยู่หรอก”
“นั่นซินะ เอาไว้พรุ่งนี้ฉันสองคนจะไปหาแกที่บ้านแล้วกันนะ”
ขวัญหทัยออกความคิดเห็นทันที
“จริงด้วย
ไปพรุ่งนี้เลยนะ ฮันนี่ นะดาร์ลี่ได้ไหม” นิโคลัสเห็นด้วยกับขวัญหทัย แต่ก็ไม่วาย
ต้องถามผู้เป็นเจ้าของบ้านเสียก่อน
“ได้สิ
เดี๋ยวฉันจะบอกคุณพ่อ คุณแม่ของคุณวายุให้นะ ว่าพวกเธอสองคนจะไป” สลินลดาบอกกับเพื่อนทั้งสอง
“อืม โอเค
พรุ่งนี้ฉันสองคนจะไปหาแกที่บ้านแล้วกัน”
แล้วทั้งสามก็พูดคุยกันมาตลอดทางตามประสาเพื่อนที่นานๆจะได้มีโอกาสเจอกันจนกระทั่งรถยนต์คันหรูมาจอดยังร้านเสื้อผ้าที่สลินลดาจอดรถอยู่
“เดี๋ยวผมไปส่งฮันนี่เองนะ
ดาร์ลี่ขับรถกลับบ้านดีๆนะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน”
“โอเคจ๊ะ
พรุ่งนี้เจอกัน”
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น