สองเราที่ลงตัว

ผมไม่รู้ว่าผมรู้สึกดีต่อรอยยิ้มที่แสนเบิกบานนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมไม่แน่ใจนักว่านานเท่าไหร่แล้วที่ผมได้แต่เฝ้ามองรอยยิ้มนั้นอย่างไม่ละสายตา นานเท่าไหร่แล้วนะที่ผมเริ่มหัวใจเต้นให้กับเจ้าเด็กดื้อนั่น มันคงจะนานพอที่จะทำให้ผมรู้ตัวว่า ผมเผลอรักเจ้าหัวเห็ดแสนงอนนั่นไปซะแล้ว