ตัวร้ายก็ต้องทำงานเหมือนกันนะ! [สนพ.ฟาไฉ]
เกิดมาเป็นตัวร้ายก็ใช่ว่าจะมีเวลาว่างทั้งวันไปยุ่งกับพวกตัวเอกนะเฟ้ย ทำงานน่ะทำงาน! ไม่ทำงานจะเอาที่ไหนกิน
ยอดวิวรวม
881,576
ยอดวิวเดือนนี้
12,331
ยอดวิวรวม
อวิ๋นเซียนเป็นพนักงานออฟฟิศแสนขยันขันแข็งอยู่ดีๆ แค่เผลอเหลวไหลแอบดูซีรีส์ที่กำลังดังในเวลางานครั้งเดียว
ทำไมฟ้าถึงลงโทษให้เขาต้องตายแล้วมาเกิดใหม่เป็นตัวร้ายด้วยเนี่ยยย
Warning!!
Yaoi / nc-18
//เนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน//
*****************
ผลงานอื่นๆ ของ (somkant)
ผลงานอื่นๆ ของ (somkant)
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
"สนุกระดับจิบชายามบ่ายไม่สะดุด ยกระดับจิตใจระดับขนมที่ขึ้นโต๊ะงานน้ำชา"
(แจ้งลบ)เป็นเรื่องที่พบเจอโดยบังเอิญ เพราะเบื่อที่ทำงานมาก ๆ อ่านตอนแรกก็นึกขำ คนอะไรตายเพราะวูบ แต่ที่ขำกว่าเดิมเลยก็คือ อวิ๋นเซียนผู้คิดแต่เรื่องของกินกับเงิน ไม่สนใจเลยว่าตัวเองอ้อยพระเอกแบบไม่รู้ตัวอยู่ทุกครั้ง แถมเพราะคนเก่าก่อนตายมีคดีเยอะจนนับทหารทั้งหวังหลวงก็คงไม่พอ พออวิ๋นเซียนคนนี้เข้ามาก็กลายเป็น ลูกแกะขี้ระแวงพ่อพระเอก พยายามทำตัวเป็นตัวประกอบ ... อ่านเพิ่มเติม
เป็นเรื่องที่พบเจอโดยบังเอิญ เพราะเบื่อที่ทำงานมาก ๆ อ่านตอนแรกก็นึกขำ คนอะไรตายเพราะวูบ แต่ที่ขำกว่าเดิมเลยก็คือ อวิ๋นเซียนผู้คิดแต่เรื่องของกินกับเงิน ไม่สนใจเลยว่าตัวเองอ้อยพระเอกแบบไม่รู้ตัวอยู่ทุกครั้ง แถมเพราะคนเก่าก่อนตายมีคดีเยอะจนนับทหารทั้งหวังหลวงก็คงไม่พอ พออวิ๋นเซียนคนนี้เข้ามาก็กลายเป็น ลูกแกะขี้ระแวงพ่อพระเอก พยายามทำตัวเป็นตัวประกอบแต่ก็เด่น เรียกสายตาพ่อพระเอกอยู่เรื่อย แล้วคิดดูดิคนอะไรบอกว่าการเป็นตัวร้ายมันเหนื่อย ใครเอาขนมมาหลอกล่อก็ไหลตามเขา ความพาซื่อนี่แหละที่ทำให้ หลิ่วชิงหยางปิ๊งปั๊งแบบเอ้อ พี่เขาโรคจิตนะ พส แบบรู้ว่าคนเข้ากลัวก็พยายามเข้าใกล้ ไปหา เจ้าเหยื่อที่ไม่รู้ตัวยก็คิดว่าเขามาหานางเอก(ในภาพความคิด) ก็พยายามหลบเลี่ยง แต่ตัวเองก็เจอพระเอกบ่อยพอ ๆ กับเรื่องน่าปวดหัว ขนาดแต่งงานยังตกลงแต่งเพราะเป็นเขา ไม่ใช่ใครอื่น ตลกมาก โดนจูบก็หาว่าเขาแกล้ง เป็นตัวละครดำเนินเรื่องที่เป็นธรรมชาติมาก อ่านวนสามรอบ กำลังจะขึ้นรอบที่สี่ ชอบมาก ให้ข้อคิดหลายอย่างด้วย เช่นการใช้ชีวิตแบบเรื่อย ๆ ของอวิ๋นเซียนทำให้เราค่อนข้างประทับใจ อ่านน้อยลง
mcmaxxim | 13 ต.ค. 64
0
0
"สนุกระดับจิบชายามบ่ายไม่สะดุด ยกระดับจิตใจระดับขนมที่ขึ้นโต๊ะงานน้ำชา"
(แจ้งลบ)เป็นเรื่องที่พบเจอโดยบังเอิญ เพราะเบื่อที่ทำงานมาก ๆ อ่านตอนแรกก็นึกขำ คนอะไรตายเพราะวูบ แต่ที่ขำกว่าเดิมเลยก็คือ อวิ๋นเซียนผู้คิดแต่เรื่องของกินกับเงิน ไม่สนใจเลยว่าตัวเองอ้อยพระเอกแบบไม่รู้ตัวอยู่ทุกครั้ง แถมเพราะคนเก่าก่อนตายมีคดีเยอะจนนับทหารทั้งหวังหลวงก็คงไม่พอ พออวิ๋นเซียนคนนี้เข้ามาก็กลายเป็น ลูกแกะขี้ระแวงพ่อพระเอก พยายามทำตัวเป็นตัวประกอบ ... อ่านเพิ่มเติม
เป็นเรื่องที่พบเจอโดยบังเอิญ เพราะเบื่อที่ทำงานมาก ๆ อ่านตอนแรกก็นึกขำ คนอะไรตายเพราะวูบ แต่ที่ขำกว่าเดิมเลยก็คือ อวิ๋นเซียนผู้คิดแต่เรื่องของกินกับเงิน ไม่สนใจเลยว่าตัวเองอ้อยพระเอกแบบไม่รู้ตัวอยู่ทุกครั้ง แถมเพราะคนเก่าก่อนตายมีคดีเยอะจนนับทหารทั้งหวังหลวงก็คงไม่พอ พออวิ๋นเซียนคนนี้เข้ามาก็กลายเป็น ลูกแกะขี้ระแวงพ่อพระเอก พยายามทำตัวเป็นตัวประกอบแต่ก็เด่น เรียกสายตาพ่อพระเอกอยู่เรื่อย แล้วคิดดูดิคนอะไรบอกว่าการเป็นตัวร้ายมันเหนื่อย ใครเอาขนมมาหลอกล่อก็ไหลตามเขา ความพาซื่อนี่แหละที่ทำให้ หลิ่วชิงหยางปิ๊งปั๊งแบบเอ้อ พี่เขาโรคจิตนะ พส แบบรู้ว่าคนเข้ากลัวก็พยายามเข้าใกล้ ไปหา เจ้าเหยื่อที่ไม่รู้ตัวยก็คิดว่าเขามาหานางเอก(ในภาพความคิด) ก็พยายามหลบเลี่ยง แต่ตัวเองก็เจอพระเอกบ่อยพอ ๆ กับเรื่องน่าปวดหัว ขนาดแต่งงานยังตกลงแต่งเพราะเป็นเขา ไม่ใช่ใครอื่น ตลกมาก โดนจูบก็หาว่าเขาแกล้ง เป็นตัวละครดำเนินเรื่องที่เป็นธรรมชาติมาก อ่านวนสามรอบ กำลังจะขึ้นรอบที่สี่ ชอบมาก ให้ข้อคิดหลายอย่างด้วย เช่นการใช้ชีวิตแบบเรื่อย ๆ ของอวิ๋นเซียนทำให้เราค่อนข้างประทับใจ อ่านน้อยลง
mcmaxxim | 13 ต.ค. 64
0
0
ไรท์น่ารักที่สุดเลย ขอบคุณค่ะ .....
สนุกมากกกก