ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic Remember us!! (FFK+KZ)

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.38K
      4
      7 พ.ค. 54




    "ติ๊ด-ติ๊ด-ติ๊ด.... "เสียงเครื่่องช่วยหายใจต่างๆดังก้องภายในห้องสี่เหลี่ยมที่ไม่กว้างนัก บนเตียงมีร่างบางของหญิงสาวนอนอยู่ข้างๆถังออกซิเจนใบโต "ติ๊ด-ติ๊ด...." หัวใจเธอเต้นเป็นปกติ เพียงแต่เธอยังไม่ฟื้นจากห่วงนิทรา เท่านั้น



    "เอ่อ คุณนที ครับ"เจ้าของชื่อลุกจากการฟุบ ข้างร่างบนเตียง แล้วหันตามเสียงของผู้ที่เรียกเขา ก่อนจะหยิบแว่นที่เขาพับไว้ในกระเป๋าเสื้อออกมาใส่




    "คุณหมอครับ อีกนานไหมที่เธอจะฝืน นี่มันปาไปสามสัปดาห์แล้วนะครับ" เขาถามผู้มาเยือนอย่างใจร้อน




    คุณหมอก็ได้แต่ทำหน้าเคร่งขรึม พร้อมยกแฟ้มบันทึกอาการคนไข้ขึ้นมา "คงต้องรอหน่อยล่ะครับ เธอถูกชนอย่างรุนแรง บาดแผลเธอสาหัสมาก การให้เธอพักผ่อนแบบนี้ก็ดีเหมือนกันครับ เป็นการให้เธอได้รักษาตัวเธอเองด้วย"



    "งั้นแสดงว่า ถ้าเธอฟื้นขึ้นมา เธอก็คงเป็นปกติซินะครับ" เขาถามด้วยความร้อนรน พร้อมกับกะชับแว่นตาที่สวมใส่ให้ พอดีกับดวงตา



    " ถ้าร่างกายล่ะก็ น่าจะ นะครับ เธอแข็งแรงจะตาย ตอนนี้สภาพร่างกายเธอโอเคแล้ว เพียงแค่รอเธอฟื้นเท่านั้น   แต่...สมองนี่ซิครับดูท่าจะมีปัญหา"เขาหยุดพูดเพื่อเว้นวรรค และสังเกตุสีหน้าคนตรงหน้าว่ามีท่าทีอย่างไร "ผล
    กระทบจากอุบัติเหตุครั้งนี้ ผลหลักไม่ใช่ร่างกายครับ แต่เป็น สมอง เธอสูญเสียความทรงจำ ไม่ใช่แค่ระยะสั้นนะครับ แต่ ทั้งหมด"



    "ไอ้ทั้งหมดที่ว่าหมายถึง....."ชายหนุ่มหยุดเพราะไม่อยากจะพูด หรือฟังอะไร แต่ดูเหมือนคนตรงหน้าก็ตอกย้ำให้เขาต้องรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ "ครับทั้งหมด เธอจำไม่ได้ว่าเธอเป็นใคร มาจากไหน และชื่ออะไร ฉะนั้นผมจะไม่บอกตำรวจ เรื่องที่คุณเมาแล้วขับ แล้วเกิดอุบัติเหตุนี้ขึ้น แต่คุณต้องรับผิดชอบเธอคนนี้ คุณต้องดูแลเขานะครับ คุณนที" คุณหมอบอกก่อนจะเดินออกจากห้องไป 



    รับผิดชอบหรอ?? คนหนุ่มวัยรุ่นตอนปลายอย่างเขา ไม่ควรจะรับผิดชอบแบบนี้เลย .... คิดไปเรื่อยเปลื่อยก่อนจะเห็นกล่องเล็กๆ ที่อยู่ข้างร่างบนเตียงมานานสามอาทิตย์โดยที่เขายังไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร แต่ก็ชั่งเถอะเราไม่ใช่พวกสอดรู้สอดเห็นอะไรอยู่แล้ว.....แต่ถ้าวันนั้นเราไม่เมา มันก็ไม่เกิดเรื่องแบบนี้แน่




    ................................................................
    สามสัปดาห์ก่อน


    "เมา มาก แย้วเววววว  ตอนนี้ ม่ายหวายแย้วววว เอิ้กกก"ชายหนุ่มเดินซวนเซออกมาจากผับพร้อมกับพยายามดันทุรังที่จะหยิบรีโมทรถ "เห้ยมันอยู่ไหนเนี่ย..... อ๊ะเจอแว้ว เอิ้ก" เขาทำการกดปุ่มแบบทุรักทุเล ก่อนจะดันตัวเองเขาไปในรถ






    เอี๊ยดดดดดดด บรึ้นนนนนนน เอี๊ยดดดดด อ๊าดดดด รถส่ายไปส่ายมาอยู่กลางถนน นี่ดีนะที่เป็นเวลาดึก และด้วยการที่เป็นถนนชานเมืองรถจึงไม่เยอะอะไรนัก ที่จริงแล้วแถบไม่มีมากกว่า บรื้นนนนนนน 




    " เอี๊ยด....ตุบ " เขาเบรกรถอย่างกระทันหันเมื่อรู้สึกมีอะไรมาตัดหน้า "เห้ยเมื่่อกี๊มัน อะไรน่ะ" จากที่เมาๆอาการพวกนั้นก็หายเป็นปลิดทิ้ง เนื่องจากลางสังหรณ์ของเขามันบ่งบอกว่ามีอะไร มาขวางทางรถเขา และเขาก็ได้ทำการชนไม่เลี้ยงไปแล้ว ถ้าหมาแมวยังพอว่า แต่ถ้าเป็นคนล่ะ หนีไหมเรา





    ก่อนที่จะคิดชั่วๆ มากไปกว่านี้ เขาตั้งสติก่อนจะเปิดรถลงไปดูให้แน่ใจ "พรึ่บ..."เขาค่อยๆลงจากรถช้าๆ ก่อนจะค่อยๆเดินมาทางหน้ารถ "เห้ย!!! ซวยแล้วคนนี่หว่า" เขาร้องลั่นก่อนจะพริกร่างที่ถูกชนกระเดนให้หงายหน้า "ตายรึยังเนี่ย??" เขาทำการสำรวจร่างกายจึงพบว่ามีลมหายใจเบาๆอยู่ เขาจึงรีบโทรเรียกรถพยาบาล ก่อนจะไปสังเกตุเห็นกล่องเล็กๆใบนึงในมือเธอ




    "หืม?? กล่องอะไรน่ะเดี๋ยวผมเก็บไว้ให้คุณก่อนแล้วกัน"มือหนาทำการยื่นไปที่มือข้างที่กำกล่องไว้ ด้วยอาการสั่นๆ "เขาจะหวงจนลุกมาจับมือเราไหมเนี่ย แต่ผมหวังดีนะไว้คุณได้สติแล้วผมจะคืนให้ที่โรงพยาบาล"




    "หมับ....หวา~" แขนอีกข้างของร่างตรงหน้าคว้ามือหนาของเขาอย่างแรง ก่อนจะใช้เหือกสุดท้าย พูดบางสิ่ง     บางอย่่างไปที่ข้างหูของเขา  "บ้าเอ๋ยตกใจหมดเลย" แล้วรถพยาบาลก็มาถึง บุรุษพยาบาลช่วยกันแบกหาม ขึ้นรถ




    "แล้วใครกันนะที่ผู้หญิงคนนั้นพูดถึง..." เขาพูดกับตัวเอง ก่อนที่จะพาร่างอันได้สติของตัวเองมาขึ้นรถแล้วขับตามรถพยาบาลไป 



    " เธอ-ทำ-แบบนี้-ได้-ยัง-ไง...ฟาง "



    .......................................................................................






    "เฮ้อออนึกเรื่องนี้ทีไรมันก็เซงทุกที ไม่น่าเมาเลยบ้าเอ้ย" ได้แต่ตบหัวตัวเองเบาๆ อยู่ข้างๆเตียงคนไข้ ก่อนที่จะสังเกตุไปที่กล่องใบนั้นอีกรอบ "เหมือนกล่องแหวนเลยแหะ" เขามองจ้องอยู่นาน แต่ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้จึงลุกขึ้นมาหยิบกล่องใบนั้น มาเก็บไว้กับตัว




    จ้องไป จ้องมา เริ่มทนไม่ไหวอีกรอบ มือหนายกมาจับฝากล่อง "ขอดูหน่อยนะ" ก่อนจะทำตัวติ๊งต๊องพูดกับตัวเอง




    ...อย่างที่คิด




    "แหวนเงินเนี่ยนะ แถมห้อยด้วยสร้อยอีก แหมวัยรุ่นจริงๆ แต่เอ๊ะผู้หญิงคนนี้ก็ดูวัยรุ่นแหะ มีสลักอะไรไว้ด้วยขอดูหน่อยเหอะ"






     " ศิริมงคลสกุล " นามสกุลผู้หญิงคนนี้หรอ เอ๊ะข้างในก็มีสลักไว้อีกแหะ
    รู้สึกจะสลักว่า... "ธนันต์ธรญ์ จริญญา"  เอ๊ะแล้วผู้หญิงคนนี้ ธนันธรต์ หรือ จริญญา ชื่อไหนกันแน่???

    ______________________________________________________ 
    TBC

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×