คลื่นรักทะเลใจ

ตอนที่ 1

ลมทะเลพัดเอื่อยยามต้องกายทำให้เกิดความรื่นรมย์เสมือนวันหยุดที่แสนสบาย อุษาวดีดูแลเด็ก ๆ ที่มาทัศนศึกษาในช่วงปิดเทอมที่หาดทรายแก้ว สัตหีบ ขณะที่เด็ก ๆ กำลังสนุกสนานกับการเล่นน้ำทะเลอยู่นั้น เธอเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งเขาเท่ห์สุด ๆ กำลังเดินตรงมาหาเธอ 

ใครกัน กำลังเดินมาหาเราด้วย ตายจริง...ต้องทำตัวยังไงดี

เธอเผลอถามตัวเองเหมือนคนละเมอ เขาคนนั้นเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคมากในความคิดของเธอ ทั้งรูปร่างและหน้าตา และ ที่สำคัญเขากำลังเดินเข้ามา  หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะมันตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกยิ่งเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของเขานิด ๆ ยิ่งเหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้

สวัสดีครับ

เขาทักเธอก่อนท่าทางสุภาพ เธอหัวใจแทบละลายเพราะสายตาคมเข้มคู่นั้นที่กำลังจ้องมองเธออยู่ เธอไม่กล้าที่จะยิ้มตอบเขาด้วยเกรงว่าจะไม่เหมาะหากจะแสดงไมตรีจนเกินงาม

สวัสดีค่ะ

คุณอุษาวดีหรือเปล่าครับ ผมนทีกูลครับ

หญิงสาวทำหน้าฉงน แปลกใจเล็ก ๆแต่ก็อดปลื้มไม่ได้ที่เขารู้จักชื่อของเธอ ซึ่งมันไม่น่าเป็นไปได้ และ ในที่สุดเธอก็คิดออกว่าน่าจะเป็นคนที่จะต้องมาต้อนรับเธอในทริปนี้ แต่ทำไมเขาไม่มา

ค่ะ อุษาวดีค่ะ มีอะไรเหรอคะคุณนทีกูล ไม่ทราบว่า....

ขอโทษนะครับที่ไม่ได้มาต้อนรับ พอดีผมติดงานสำรวจหน้าอ่าวด้านโน้นเลยมาไม่ทันต้อนรับทีมของคุณตั้งแต่แรกครับ

เขายิ้มนิด ๆ ที่มุมปากเหมือนฝืนเพราะเธอกำลังจ้องหน้าเขาอย่างจริงจัง สายตาคมเข้มของเขากำลังแสดงออกชัดเจนว่าอายที่เธอจ้องตาเขาเปิดเผย สิ่งที่เขาตอบเป็นเรื่องที่เธอถามในใจแทบไม่น่าเชื่อว่าคนสองคนจะสามารถสื่อสารกันทางความคิดได้ เธอมองหน้าเขาด้วยความเผลอไผลหลายนาที

 ค่ะ ไม่เป็นไร เราไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น เด็ก ๆ ก็โอเคกำลังเล่นกันสนุกอยู่เลยคงไม่มีอะไรรบกวนคุณแล้ว

เขาเหลือบมองไปที่กลุ่มเด็ก ๆ แล้ว หันกลับมามองเธอด้วยสายตาตำหนิ อุษาวดีมองตามสายตาของเขาด้วยความฉงน รู้สึกขัดใจทันทีเธอไม่ชอบใจนักที่เขามองเธอด้วยสายตาแบบนี้ ทั้งที่เพิ่งจะรู้จักกันไม่ถึงนาทีแต่เขากลับมามองเธอด้วยสายตาตำหนิกันซึ่งหน้า

มีอะไรเหรอคะ ทำไมต้อง....

เธอลุกขึ้นเดินเข้ามาถามเขาใกล้ ๆ อยากเห็นหน้าเขาให้ชัดมากกว่าเดิมเธออยากสำรวจเขาให้ทั่วทั้งใบหน้า ไม่อยากจะรอการตอบคำถามของเขาด้วยความร้อนใจเพราะอยากจะรู้ว่าเขาคิดอะไร

คุณน่าจะอยู่กับเด็ก ๆ นะครับ

ยังไม่ทันจบประโยคอุษาวดีรู้สึกจี๊ดขึ้นมาในทันที ไม่คิดว่าเขาจะปากเสียกล้าต่อว่าเธอได้ทั้งที่เพิ่งรู้จักกัน เขาควรจะเลี่ยง ๆ หน่อยซึ่งมันอาจจะดูดีกว่านี้หากเขาจะเลือกพูดจาแบบนั้นกับเธอ

ตอนนี้ก็ดูอยู่นี่คะ กำลังดูอยู่คุณเห็นว่าไม่ได้ดูเหรอคะ

เธอเถียงกลับสายตาบ่งบอกว่าไม่พอใจโดยไม่เก็บอาการแม้เขาเป็นคนที่เธอต้องตามากที่สุด เขายังหันมามองหน้าเธอพร้อมกับส่ายหัวเหมือนเธอกำลังทำความผิด

อย่างงี้เขาเรียกว่านั่งดูเฉย ๆ ครับ ไม่ได้อยู่กับเด็ก  แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นกว่าคุณจะวิ่งไปถึงเด็ก ๆ มันจะเกิดอะไรขึ้นครับคุณผู้หญิง เรื่องแค่นี้ก็ไม่เข้าใจ

อุษาวดีควันออกหู หน้าร้อนฉ่านี่มันอะไรกัน นายคนนี้เป็นใครมายืนว่าเธอฉอด ๆ แล้วมันเรื่องอะไรที่เธอต้องทนกับความปากเสียของเขาเธอจะยอมต่อไปไม่ได้อีก

แล้วดิฉันต้องทำยังไงคะคุณนทีกูล ช่วยให้คำแนะนำด้วยนะคะ เจ้าถิ่นอย่างคุณคงจะรู้ว่าเราควรจะทำยังไงใช่ไหมคะ

เธอยื่นหน้าเข้าใกล้แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจในสิ่งที่เขากำลังพูดและแสดงออกกับเธอซึ่งเป็นคนที่พบกันในครั้งแรก เขาหันกลับมาจ้องตาเธอกลับอย่างท้าทายใช่ว่าจะหวั่นเกรงต่อสายของเธอ ต่างก็จ้องตากันอย่างเอาเรื่อง

แก้ผ้าออก

เขาพูดเสียงเข้มอุษาวดีสะดุ้งเล็กน้อยหน้าแดงระเรื่อ นายคนนี้มันต้องเป็นโรคจิตแน่ ๆ มาสั่งให้เธอแก้ผ้าออกได้ยังไง นิสัยเสียมากนอกจากปากเสียแล้วยังโรคจิตอีกต่างหาก

เธอจ้องหน้าเขาพร้อมที่จะมีเรื่องกับเขาทันที และ อย่าหวังว่าเธอจะทำตามคำสั่งของเขาเสียให้ยาก

เป็นบ้าเหรอมาบอกให้ฉันแก้ผ้าทำไม โรคจิต

เขาหันมามองเธอตาขวาง สายตาของเขาดุจนน่ากลัวเธอหลบตาลงต่ำด้วยความเกรงต่อสายตาคม ๆ คู่นั้น ในใจเดือดดาลเพราะความปากเสียของเขา ในใจระรัวหูอื้อตาลายจนแทบจะบังคับตัวเองไม่ได้

 ใครกันนะที่ตาบอดจ้างเด็กไร้สาระมาทำงาน ไม่รู้เรื่องอะไรเลยรับผิดชอบชีวิตคนอื่นได้เหรอคุณน่ะ แล้วนี่จะอยู่ตรงนี้ใช่ไหม

เขาพยายามมองออกไปนอกทะเลตลอดเวลาเหมือนจงใจจะหลบสายตาของเธอ ในขณะที่เธอเองกำลังจ้องตาเขาเพื่อเอาชนะ ยิ่งเห็นว่าเขาหลบตาเธอก็ยิ่งได้ใจตามจ้องตาเขาตลอดเวลา

โอ๊ยนี่คุณนทีกูล ไม่ทราบว่าเป็นอะไรเหรอคะปากเสียจริง ๆ มาว่าฉันทำไม เป็นบ้าเหรอหรือว่าแดดมันร้อน เอ๊ะ...หรือว่ารอบเดือนจะมาถึงได้หงุดหงิดพาลไม่เข้าท่าแบบนี้

เขาหันมามองเธอตาขวางอีกครั้ง แต่แทนที่เธอจะหลบตาเขาเหมือนเดิมเธอกลับจ้องตากลับอย่างท้าทายต่างก็จ้องตากันพร้อมที่จะมีเรื่อง

 อย่ามามองฉันแบบนี้นะ ฉันไม่ใช่เด็ก ๆ อย่างที่นายว่านะ

เธอกำลังจะขยับเดินไปทางอื่นเขาคว้าแขนของเธออย่างแรงดึงเข้าหาตัว อุษาวดีเซไปตามแรงดึงเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอพยายามดิ้นรนเพื่อให้พ้นจากพันธนาการของอ้อมแขนแข็งแรงที่กำลังรวบรัดเธอเข้าหาตัวในขณะนี้

อุ้ย...ทำบ้าอะไร

เธอหลับตาพยายามขืนตัวเองไม่ให้เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา ยิ่งทำก็ยิ่งเหมือนเขารั้งเธอหนักขึ้น เธอหมุนตัวลอยไปอยู่อีกด้านของเขาลมหายใจอุ่น ๆ รดใกล้กับแก้มของเธอทำให้ยิ่งไม่กล้าลืมตาขึ้นมามอง สัมผัสที่แก้มมีอะไรแข็ง ๆคม ๆทิ่มจนรู้สึกเจ็บแปลบอุษาวดีใจสั่นระรัวไม่กล้าลืมตาขึ้นมาเผชิญกับสายตาของเขาใกล้ ๆ

ระวังหน่อยสิ...

เสียงของเขาทำให้เธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมอง หน้าเขาห่างจากหน้าของเธอไม่ถึงคืบเธอรีบหลับตาลงอีกครั้ง เมื่อเห็นรอยยิ้ม หน้าของเขาติดกับหน้าของเธอเกือบจะแนบชิดกัน ไม่แน่ใจว่ามันเป็นรอยยิ้มหรือเป็นการเยาะหยันเพราะมันอยู่ใกล้กันจนเธอเองต้องกลั้นลมหายใจของตัวเอง

คนบ้า

คำก็บ้า สองคำก็บ้า เดี๋ยวก็ปล่อยให้ลงไปนอนกองกับพื้นทรายซะให้เข็ด

อุษาวดีพยายามตั้งหลักหาที่ยึดต้องยืนด้วยขาตัวเองให้มั่นคงกว่านี้ ก่อนที่จะต่อปากกับเขาเพราะขณะนี้เหมือนเธอยังอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอเหมือนคนที่ไร้น้ำหนักหาทิศทางให้ตัวเองไม่ได้

เด็กวิ่งมาเป็นสิบไม่เห็นเหรอ หัดมองอะไรบ้างสิครับเดี๋ยวก็ได้เหยียบลูกเขาตายพอดี

เขาทำตาดุใส่เธออีกครั้ง ตาบ้านี่เป็นอะไรนักหนานะไปกินอะไรมาผิดสำแดงหรือไงถึงได้อารมณ์เสียตลอดเวลา เธอแสดงอาการหน้างอโดยไม่เกรงใจ

อะไร...เด็กที่ไหน คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ดุอยู่ได้

เธอหันกลับไปทำตาดุใส่เขาบ้างเขาทำหน้าเซ็ง ๆ เธอค้อนเขาในขณะที่หันกลับมาทางเดิมสายตาเหลือบไปเห็นกลุ่มเด็ก ๆ วิ่งออกทะเลกลุ่มใหญ่เธอตกใจเล็กน้อย รีบปรับสีหน้าให้ปกติก่อนที่เขาจะจับได้

เธอถึงกับหูอื้อตาลายเมื่อได้พบหนุ่มหล่อหน้าตาดีถึงขนาดควบคุมตัวเองไม่ได้มันเป็นเรื่องที่น่าอายมาก ๆ เธอไม่อยากจะยอมรับความจริงต่อหน้าเขาว่าเป็นคนผิด แสร้งทำเป็นมองไปทางอื่นกลบเกลื่อน

 นี่...บอกให้แก้ผ้าออก ไม่ได้ยินเหรอทำไมถึงได้ดื้อแบบนี้นะ

เขาเสียงดังอีกครั้ง ด้วยความสำนึกผิดที่เธอควรจะฟังเขาบ้างในขณะ ที่ในใจยังค้านว่าเขาไม่ควรที่จะมาออกคำสั่งกับเธอ อุษาวดีหันกลับมามองหน้าเขาอย่างท้าทาย

บ้า...เป็นบ้าหรือโรคจิตกันแน่ให้แก้ผ้าอยู่ได้ ถ้าแก้จริง ๆ แล้วจะให้อะไรตอบแทน คนเรามันต้องมาค่าตัวเข้าใจไหม

เธอนึกสนุกอยากจะท้าทายโดยที่ไม่ทันยั้งคิดว่าสิ่งที่เขาพูดเจตนาคืออะไร เขามองหน้าเธอด้วยสายตาแปลก ๆ ยิ่งเพิ่มความหมั่นไส้ให้กับเธอขึ้นเรื่อย ๆ

ผมหมายความว่า คุณควรจะลงไปอยู่ในน้ำกับเด็ก ๆ แต่ถ้าอยากลงไปในชุดนี้ก็ตามใจ ผมคงไม่เสียเวลาพูดกับเด็กไร้สาระอย่างคุณแล้ว

อุษาวดีหลบตาก้มมองสำรวจตัวเองมันจริงอย่างที่เขาว่า แต่มันเรื่องอะไรที่เธอจะทำตามที่เขาสั่งง่าย ๆ เขาไม่ควรจะมาสั่งเธอเพราะเขาไม่ได้เป็นคนจ่ายเงินให้เธอ การออกมาทำงานในครั้งนี้เธอก็มาด้วยความสมัครใจไม่ต้องมีใครมาบังคับหรือเป็นหัวหน้าทีมสักหน่อย ขณะที่เธอยังอยู่ในภวังค์นึกค้านในใจ

มานี่...

เขาคว้าแขนเธอแล้วเดินออกไปหน้าหาด อุษาวดีไม่ทันได้ตั้งตัวเขาก็ทั้งฉุดทั้งดึงเธอลงน้ำ

นี่...เดี๋ยวสิ เดี๋ยว ๆ ฉันแก้ผ้าก่อน

เขาปล่อยมือเธอหันมายิ้มอย่างมีชัย ในที่สุดเธอต่างหากที่จะต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้ เพราะสิ่งที่เขาทำมันถูกต้องเสมอ นทีกูลรู้สึกลำพองกับชัยชนะเพียงเล็กน้อยที่เขากระทำต่อเธอ

นึกว่าจะลงน้ำทั้งที่นุ่งยีนส์

 เธอหันกลับไปสบตากับเขาไม่มั่นใจว่ารอยยิ้มที่เขากำลังยิ้มให้มันคือความชื่นชมหรือมันคือการเยาะหยันแต่ที่สำคัญมันเป็นรอยยิ้มที่น่ารัก เธอรู้สึกอบอุ่นกับรอยยิ้มของเขาจนลืมตัวอยากให้เขายิ้มให้แบบนี้นาน ๆ 

แต่...ตอนนี้ในความคิดของเธอต้องเอาชนะเขาเสียก่อนเพื่อศักดิ์ศรีของเธอเอง

ตรงนี้เลยได้ไหม

เธอแสร้งทำเสียงแข็งกับเขาทั้งที่เธอเองยังหวั่น ๆ กับสายตาที่จ้องมองของเขาไม่น้อย

ถ้าไม่อายก็ได้ไม่เห็นเป็นไรกล้าหรือเปล่า อย่าเก่งแต่ปาก เพราะเห็นมามากแล้วผู้หญิงที่ปากเก่ง ๆ เอาเข้าจริง ๆ ไม่ได้เรื่องสักราย

เขาท้าทายเธอเหมือนรู้ดีว่าเธอคงไม่กล้าแต่เขาคิดผิด อุษาวดีขยับตัวถอดเสื้อยืดตัวนอกออกต่อหน้าเขาอย่างรวดเร็ว เขามองเธอตาค้างตะลึงกับสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า

เสียมารยาท โรคจิต...จ้องอยู่ได้

เธอเป็นฝ่ายต่อว่าเขาบ้าง แต่แทนที่นทีกูลจะละสายตาไปทางอื่น เขากลับจ้องเธออยู่เช่นเดิมเหมือนจงใจให้เธอขาดความมั่นใจในขณะที่มีสายตาหนุ่ม ๆ จ้องอยู่

มองบ้าอะไร นายว่าฉันไม่กล้าถอดแต่ฉันจะถอดให้นายดู ตอนนี้นายแพ้แล้ว เป็นไงอ้าปากค้างเลยสิ นายแพ้นายจะให้อะไรฉัน

เขาไม่ได้พูดอะไรเอาแต่จ้องมองอิริยาบถที่เธอกำลังทำ อุษาวดีขยับตัวจะถอดกางเกง สายตาจับจ้องมองที่ตาของเขาแกล้งยั่วยวนด้วยจริตมารยาหญิงที่เธอขนมาทั้งห้าร้อยเล่มเกวียนอัดแน่นด้วยเนื้อหาเพราะเธอทำการบ้านมาอย่างดีเพื่อเขา

กำลังคิดอยู่ว่าจะให้อะไรดี

เขาพูดในลำคอเหมือนคนละเมอเขาคงกำลังอึ้งกับสิ่งที่เธอทำ อุษาวดียิ้มเยาะ รูปร่างของเธอสวยงามพอที่จะอวดสายตาใคร ๆ ได้อย่างสบาย และ ตอนนี้นทีกูลก็กำลังหลงกลมารยาหญิงของเธอเข้าแล้ว เขาไม่สามารถที่จะละสายตาไปมองคนอื่นเพราะเธอได้สะกดเขาด้วยเรือนร่างงามสะพรั่งตรงหน้าแล้ว

เตรียมสวมชุดว่ายน้ำตั้งแต่ออกจากบ้านเลยเหรอ บ้าเห่อมากกว่าที่คิดอีกนะ

เขามองเธอยิ้มขำ ๆ สายตายังแสดงออกว่าเสียดายหากจะละสายตาไปจากเรือนร่างของเธอ อุษาวดีไม่สนใจกับน้ำคำเยาะหยันของเขา

ฝากเก็บด้วยสิ เพื่อน ๆ เขาเก็บของตรงนั้นน่ะ

เธอยื่นเสื้อผ้าให้กับเขาจงใจแก้แค้นที่บังอาจมาว่าเธอเป็นเด็ก อุษาวดีเดินลงทะเลไปส่วนเขายังคงอยู่ในสภาพงง ๆ กับสิ่งที่เธอทำ นทีกูลเดินหน้างอเอาชุดของเธอไปวางรวมกับของเพื่อน ๆ แบบเซ็ง ๆ

ยายตัวแสบ ร้ายนักนะ ไม่รู้จักนทีกูลกกระทิงเถื่อนแห่งเวิ้งน้ำอ่าวไทยเสียแล้ว

จบตอน