ยามเมื่อรักเรียกหา

บทนำ

คริสเตียน speak

ฉันยังคงรู้สึกถึงไออุ่นจากมือของนายหญิงอยู่เสมอ แม้ว่าร่างของเธอจะเย็นเฉียบอยู่ก็ตาม มือคู่นั้นที่เอ่อล้นไปด้วยความอ่อนโยนและเป็นมือคู่นั้นที่ฉุดดึงฉันขึ้นมาจากขุมนรก มือคู่เดียวกันที่ปั้นฉันให้เป็นนักแสดงสาวอันรุ่งโรจน์ ฉันไม่เคยลืมช่วงเวลาที่มือของฉันและนายหญิงสัมผัสกันเป็นครั้งแรกเลยสักวัน

เมื่อ 15 ปีก่อน ในวันที่อากาศร้อนมากวันหนึ่ง ช่วงเวลาที่ฉันมีอายุแค่ 7 ขวบ วันที่ชะตาชีวิตของฉันต้องพลิกผัน ตอนนั้นฉันวิ่งหนีชายกลุ่มหนึ่งที่พยายามไล่ล่าฉัน

“เด็กตัวแสบ” ชายคนหนึ่งพูดพลางเงื้อมไม้ในมือขึ้น ฉันซึ่งเป็นเด็กหญิงนั่งตัวสั่นอยู่ที่พื้นกำลังตกอยู่ในวงล้อมของคนกลุ่มนั้น เสียงสะอื้นเล็ก ๆ ด้วยความสั่นเครือเต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวัง หมดหนทางที่จะสู้จนไม่อยากมีชีวิตอยู่

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” เสียงของหญิงผู้หนึ่งดังขึ้นและหยุดการกระทำของกลุ่มคนดังกล่าวลง ทันทีที่เห็นหน้าเขา หญิงสาวผู้ซึ่งมอบชีวิตใหม่ให้ฉัน ตอนนั้นฉันรู้สึกถึงความรักและมีความหวังอีกครั้งหนึ่ง

“ฮะ...” เสียงสะอื้นหลุดออกมาจากปากอย่างไม่อาจยั้ง

“ไม่เป็นไรแล้วนะ...หนูน้อย” เธอปลอบฉันด้วยท่าทางที่อ่อนโยน

“รับเด็กขอทานมาอุปการะหรอ”

“แล้วผู้กำกับจน ๆ อย่างเธอน่ะจะมีปัญญาเลี้ยงดูหรือยังไงกันเล่า” ฉันแอบฟังการสนทนาของนายหญิงผู้ช่วยชีวิตฉันกับเจ้าของโรงละครที่เขาทำงานอยู่

“ในเมื่อรับมาแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะเป็นคนรับผิดชอบชีวิตของคริสเตียนเองค่ะ” ฉันร้องไห้ด้วยความรู้สึกรักและเทิดทูนนายหญิงมาก ทั้งที่เธอเองก็ยากลำบากแต่เธอกลับรับเด็กขอทานอย่างฉันไปอุปการะ

ขณะที่ฉันยืนรอนายหญิงอยู่ด้านนอกโรงละครและคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามา มือของใครคนหนึ่งก็ยื่นมาตรงหน้าฉัน รอมือคู่น้อยของฉันที่จะสัมผัสมือของเธอ

“คริสเตียน ไม่เป็นไรนะ” เธอยิ้มให้ฉันแล้วพูดต่อ “...ฉันอยู่นี่ทั้งคน” รอยยิ้มของฉันกลับมาประทับบนใบหน้าอีกครั้งหลังจากที่ฉันไม่ได้ยิ้มมาเป็นเวลานานนับตั้งแต่ฉันสูญเสียแม่ไปเมื่อปีก่อน

พรรณรายณ์ speak

“...ฉันอยู่นี่ทั้งคน” ฉันยื่นมือของตัวเองให้เด็กหญิงจับด้วยความเอ็นดูและมือของเราก็สัมผัสกันเป็นครั้งแรก

ฉันกลับไปที่บ้านพร้อมกับคริสเตียนเด็กหญิงลูกครึ่งและได้แนะนำเธอให้บรรดานักแสดงที่อยู่ด้วยกันได้รู้จัก ยิ่งคริสเตียนโตขึ้นความงดงามของเธอยิ่งปรากฏมากขึ้น เจิดจรัสและเปล่งประกายอย่างไม่อาจมีใครเทียบ ในเวลานั้นฉันได้เขียนบทละครเรื่องใหม่ขึ้นและให้ คริสเตียนเป็นนักแสดงนำ

2 ปีต่อมา ฉันสร้างโรงละครอักขระศาสตร์จนเสร็จและจัดแสดงละครเรื่องเทพธิดาพยากรณ์โดยมีคริสเตียนสวมบทบาทเป็นเทพธิดาของเมืองมู ละครเรื่องแรกที่เธอแสดงนั้นเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนมากมาย นับว่าเป็นละครที่ทำให้คริสเตียนประสบความสำเร็จในฐานะนักแสดงอย่างมาก ทั้งยังประกาศให้คนทั้งโลกได้รับรู้ถึงความเป็นอัจฉริยะของเธออีกด้วย ฉันตั้งชื่อในวงการนักแสดงให้เธอว่า คริสทีน่า โคโลนี่

ด้วยพรสวรรค์ที่เธอมีและหน้าตาที่งดงามอย่างไร้ที่ติของคริสเตียนทำให้ฉันเริ่มหลงใหลในตัวเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งในฐานะนักแสดงและในฐานะของคริสเตียนเอง ในที่สุดฉันก็ได้เขียนบทละครเรื่องใหม่ขึ้นมาหลายเรื่องเพื่อให้เธอแสดงนำ ทุกเรื่องล้วนได้รับความสนใจอย่างมาก