แด่เธอ...เพื่อนของฉัน

เนื้อเรื่อง

“เหมือนวันนั้นที่เราได้มาพบกัน แม้วันนั้นดูจะผ่านไปนาน ไม่ค่อยเท่าไร แต่เหมือนเธอนั้นได้เพาะเมล็ดพืชพันธุ์ ให้รักงอกงามในใจของฉัน เธอรู้บ้างไหม ว่ามีใคร อยู่ใกล้เธอแล้วอบอุ่น และมีคนที่เขาขอบคุณในใจ ”
                                                                                 ที่มา : เพลงเพาะรักของDJ  Seed

            เพลงๆนี้เป็นเพลงที่ฉันชอบและอยากมอบความรู้สึกซึ้งกินใจของเนื้อหาในเพลงนี้ส่งผ่านไปให้เพื่อนผู้ที่ฉันสนิทมากที่สุด  เขาเป็นคนที่ร่าเริง  อารมณ์ดี  โกรธยากหายเร็ว เป็นคนที่คุยเก่งและเข้ากับทุกคนได้ดีมาก  เขาจึงมีคนรู้จักและมีเพื่อนมากมายด้วย  จนบางครั้งฉันก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเขาหรือเปล่า  เพราะขนาดคนอื่นๆยังเคยถามเลยว่าเราสนิทกันได้ยังไง  ในเมื่อเรามีนิสัยที่ต่างกันมาก  ฉันเป็นคนเงียบๆที่เข้ากับคนอื่นได้ไม่ดีนักในขณะที่เพื่อนฉันพยายามสร้างความสัมพันธ์กับผู้คนมากมาย

            เราได้กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันเพราะวันแรกของการเปิดเทอม  เราได้นั่งข้างกันและทั้งเขาและฉันต่างก็ไม่รู้จักใครในโรงเรียนใหม่นี้มาก่อน  จึงเป็นเพื่อนคนแรกของกันและกัน  มันจึงกลายเป็นความโชคดีของฉันแต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นความโชคร้ายของเขาหรือเปล่า

            เพื่อนของฉันเขาดีกับฉันมากๆ  เวลาฉันช้าเขาก็จะรอ  เวลาทำการบ้านไม่เสร็จเขาก็ให้ลอกและช่วยสอนฉันด้วย  เวลาฉันโทรไปหาถ้าต้องคุยกันนาน  เขาก็จะเป็นคนโทรกลับแล้วอ้างว่าโปรโมชั่นของฉันแพง  และทุกครั้งเวลาที่โทรไปหาเขา  ฉันจะรู้สึกสบายใจขึ้นมากจากคำพูดธรรมดาของเขา  ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจึงเป็นอย่างนั้น  แต่ทุกครั้งเวลาฉันมีปัญหาเขาก็จะอยู่เคียงข้างฉันเป็นที่ปรึกษาให้ฉันเสมอ บ่อยครั้งเวลาที่มีงานกลุ่ม งานคู่  งานบางงานฉันแทบจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย  เพื่อนฉันทำคนเดียวเกือบหมด  ทั้งๆที่งานนั้นบางทีก็ยากและบางวิชาก็เนื้อหามากด้วย  ต้องใช้เวลาทำนานกว่าจะเสร็จและบางทีเขายังต้องเป็นคนนำเสนออีกด้วย  แต่เขาก็ไม่เคยบ่นหรือมีสีหน้าแสดงความไม่พอใจให้ฉันเห็นนะแต่ลับหลังฉันไม่รู้    นอกจากฉันแล้วเขาก็ยังมีน้ำใจช่วยเหลือคนอื่นตลอด   มีครั้งหนึ่งครูสั่งงานวิชาคณิตศาสตร์เป็นงานคู่  เพื่อนทั้งห้องทำผิดกันเกือบหมดแต่เพื่อนฉันเขาเป็นคนเก่งแน่นอนว่าเราคู่กันเราจึงทำถูก  เพื่อนหลายๆคนจึงถามเขาและเขาก็ช่วยสอนทุกคน  บางทีก็คิดให้ด้วยทั้งๆที่ช่วงนั้นมีงานเยอะมากๆและงานแต่ละอย่างต้องใช้เวลาทั้งนั้น  นอกจากนั้นตอนสอบปลายภาคเขายังช่วยติววิชาสังคมให้เพื่อนที่บางคนก็ไม่ได้อ่านหนังสือมาโดยไม่หวงวิชาเลยสักนิด  เขาพูดเหมือนเปิดหนังสืออ่านเลยทั้งๆที่ไม่ได้ก้มมองและสอนได้ดีมากๆ  เขาทำหน้าที่เกือบเหมือนหัวหน้าห้องทั้งๆที่ทำหน้าที่เป็นฝ่ายวิชาการ  เวลามีการแสดงของห้องเขาก็เป็นคนคุมพวกเราที่ไม่มีความสามัคคีกันเอาซะเลย  เป็นคนแปลแถวและกระจายรายละเอียดต่างๆให้เพื่อนรู้  ยอมนอนดึกยอมเหนื่อยยิ่งตอนปัจฉิมนิเทศ  เขาก็ตั้งใจทำเพื่อห้องในขณะที่เพื่อนคนอื่นๆอ่านหนังสือเตรียมสอบ  นี่แหละเพื่อนของฉันแต่จริงๆแล้วข้อดีของเขามีมากกว่านี้อีกนะ  ความฝันของเขาคือการเป็นแพทย์เขาอยากช่วยเหลือคนอื่น  ซึ่งฉันคิดว่ามันเหมาะกับเขามากเลยและฉันก็มั่นใจว่าเขาต้องทำได้อย่างที่ฝันแน่

            หลายคนอาจจะคิดว่าฉันเขียนเกินจริงหรือเขียนยอเขาเล่น  แต่จริงๆเพื่อนของฉันเขาไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบอะไรหรอกนะ เพราะเขาก็เป็นผู้หญิงธรรมดาๆ  รูปร่างอวบๆ  ฐานะก็ปานกลาง  แต่เพราะเขารวยน้ำใจจึงเป็นที่รักของเพื่อนๆ  แต่ไม่ใช่ว่าเพื่อนทุกคนจะชอบเขาหรอกนะเพราะเขาเก่งเกินไปและชอบพูดตรงไปตรงมา  จนบางทีก็ทำร้ายความรู้สึกของคนอื่น  จึงไม่แปลกอะไรที่เมื่อมีคนชอบเขามากคนไม่ชอบเขาก็มากเช่นกัน  แต่สำหรับฉันเขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด  ฉันเคยคิดเล่นๆว่าถ้าวันนั้นเราไม่บังเอิญนั่งข้างกัน  ชีวิตของฉันในวันนี้จะเป็นอย่างไรจะมีความสุขเหมือนอย่างตอนนี้หรือเปล่า  ฉันอยากบอกให้เขารู้ว่า ” เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน  ฉันดีใจจริงๆที่ได้เป็นเพื่อนกับเธอ”  แต่เพราะเขินฉันเลยไม่ได้บอกไป  แต่ฉันสัญญาว่าไม่ว่าจะนานเท่าไรฉันก็จะไม่ลืมเธอ...เพื่อนรัก