Menulis (ได้โปรด...อยู่ให้ห่างจากฉันเอาไว้)

การที่เราเกิดมาเป็นผู้หญิงมันช่างเเสนยากลำบาก

เธอว่าไหม.........


เพราะเมื่อใดที่เราถูกทำร้าย ก็เเทบจะไม่มีทางจะสู้

ไม่มีเลยจริงๆ

เราทุกคนทำได้เเต่คอยภาวนา  

ขอให้เรื่องร้ายๆ เหล่านั้นมันไม่เกิดขึ้น

เเต่ทุกๆ ที่ก็ไม่ปลอดภัย เเม้กระทั้ง...บ้านของเราเอง

เเละเมื่อมันไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

ฉันก็ต้องโหยหาความยุติธรรม เเละความถูกต้อง

เเต่ฉันกลับรู้สึกว่า  มันเเทบจะไม่มีอยู่บนโลกใบนี้

มีบ้างไหม ใครที่คอยจะช่วยฉัน

มีบ้างไหม ใครที่คอยหาตัวคนที่ทำผิด

เเค่ว่าไม่มีหลักฐาน เราก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้งั้นหรือ

เเล้วจะมีใครรู้บ้างไหม ว่าฉันคนนี้รู้สึกอย่างไร

จะมีใครรับรู้ได้ว่า ฉันต้องเจ็บปวดทรมานมากเเค่ไหน

จะมีใครไหม ที่จะช่วยผ่อนเบาความเจ็บปวดรวดร้าวของฉันบ้าง

ทุกๆ วันน้ำตาที่มันเอ่อใหลออกมา

ก็ไม่ต่างอะไรกับสายเลือด

เลือดที่มันคลั่งข้างอยู่ภายใน

จากร่างกายเเละหัวใจที่มันบอบช้ำ เกินเยียวยา
.
.

ไม่เลยหรือ ไม่มีใครเลย

ไม่มีใครคิดจะช่วยฉันเลยจริงๆ
.
.

ฉะนั้นฉันจะทำทุกวิถีทาง

ที่จะเอาคืนมันให้สาสมที่สุด

ฉันจะทำให้มันรับรู้ถึงความเจ็บปวดนี้

ฉันจะทำให้มันทรมานเหมือนกับตายทั้งเป็น


มันจะต้องได้รับไปเป็นร้อยเป็นพันเท่าของฉัน


ฉัน...จะเป็นคนฆ่ามัน..ด้วยมือของฉันเอง





ฉันคือ Menulis
ฉันมันก็ไม่ได้ต่างอะไร
กับคน....ตาย



........
Sodai




 

S.N.-

Sodai