- HEART DEBT -

       อิศราลูกของนักธุรกิจที่กำลังโด่งดังอยู่ในประเทศตอนนี้ ครอบครัวของเขามี3คน พ่อเขาและพี่สาวครอบครัวของเขาใช้ชีวิตอย่างสุขสบายมาตลอด ด้วยเหตุที่อิศราเป็นลูกคนเล็กความตามใจก็จะได้มากกว่าคนอื่นเสมอ แต่ชีวิตที่กำลังสุขสบายก็เหมือนเริ่มจะเกิดปัญหาซะแล้ว

" ห้ะ! ว่าไงนะ" เสียงผู้ชายวัยกลางคนเอ่ยขึ้นในหอประชุมใหญ่ 

" เงินของเรา..มะ..ไม่พอครับ " เลขาคู่ใจหันมาตอบกับหัวหน้า 

คนตรงหน้าได้แต่ถอนหายใจก่อนจะกุมขมับแล้วสะบัดความคิดกังวลของตัวเอง

" ฉันจะไปหาคุณจิรากร " น้ำเสียงเรียบเอ่ยก่อนเลขาจะพยักหน้าตอบรับ 

รถคันหรูแล่นออกจากบริษัทใหญ่ 

" คุณจิรากรมีคนมาขอพบค่ะ " จิรากรกระตุกยิ้มเบาๆก่อนจะพยักหน้า

" นั่งก่อนสิ " ทันทีเสียงประตูปิดลงน้ำเสียงทุ้มก็เอ่ยขึ้น 

คนตรงหน้าขยับเสื้อเล็กน้อยก่อนจะนั่งลง 

" เรื่องเงินเหรอ " จิรากรหยิบปากกาข้างๆมาเคาะสองสามที

คนตรงหน้าก็ยังไม่ตอบอะไรใบหน้าของเขาเปื้อนไปด้วยความกังวล

 " ผมสามารถช่วยคุณได้ทุกเรื่อง " 

คนตรงหน้าเริ่มคลายความเครียดลง

 " เท่าไหร่ " 

" 20 ล้าน " จิรากรเลิกคิ้วเบาๆก่อนที่จะเดินไปตบไหล่คนตรงหน้า 

" คุณไม่ต้องเครียด ผมไม่เร่งรัดหรอก "

 คนตรงหน้าเป่าปากแสดงความโล่งใจก่อนที่จะยื่นมือไปหาจิรากร  

" ผมไม่รีบก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีข้อแม้ "

 " หมายความว่า.... " 

" พิมรตา ลูกสาวคนโตของคุณ " สีหน้าของผู้เป็นพ่อเมื่อได้ยินเช่นนี้หัวใจก็ลดยวบไปถึงตาตุ่ม ความรู้สึกที่เขาพบเจอมันเหมือนกลับถูกกรีดหัวใจออกไป 

" อย่าเงียบสิผมใจคอไม่ดี " จิรากรยิ้มเยาะหนึ่งครั้งก่อนจะยื่นมือไปจับ 

ตอนนั้นเขารู้เพียงว่า เขาโง่ โง่เหลือเกินที่เลือกเดินเข้ามาที่นี่ มาคิดได้ก็คงสายไปแล้ว

" ไม่รีบของคุณคือ..." 

" 2เดือน "

 " ห้ะ!! คุณคิดว่าคุณกำลังเล่นตลกอยู่เหรอ" 

"จุๆๆ" จิรากรทำเสียงเบาๆนิ้วเรียวยกแตะที่ริมฝีปากตัวเอง 

คนตรงหน้ายังคงนิ่ง

 " คุณเข้ามาแล้ว ออกไปก็ต้องมีใบสัญญา คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอ "

 คนตรงหน้ากำมือแน่น

 " คุณโง่เอง " 

ใช่ เขาคงโง่เองโง่มากๆ เจ้านี้มันคือผู้มีอิทธิพลใหญ่ จิตใจอำมหิตจะฆ่าก็ต้องฆ่าให้ได้

 " คุณฆ่าผมเลยก็ได้ " ด้วยความเป็นพ่อสัญชาตญาณจึงผุดขึ้นมา 

" แหม่ เป็นพ่อที่ดีจริงๆ " 

" ถ้าจะให้ฉันฆ่า ฉันไม่ฆ่านายหรอก ฉันจะฆ่าลูกนาย"

 คนตรงหน้าดวงตาลุกวาว แขนขาเหมือนไม่มีเเรง ถ้าบ้านของเขาขาดใครไปสักคนก็เหมือนหัวใจที่ไม่สมบูรณ์ 

" พิมรตา " คนตรงหน้าเอ่ยด้วยเสียงสั่น น้ำตาคลอ 

แต่

น้ำตาไม่มีผลหรอก 

" เปล่า อิศรา " 

หยดน้ำตาของผู้เป็นพ่อก็ไหลลงมาจนได้ นี่มันลูกคนเล็กของเขา

 " คุณฆ่าผมตรงนี้ ตอนนี้ วันนี้เลย " น้ำตายังไหลต่อเนื่อง 

" หึ " ยิ้มเย็นชาได้เผยออกมา

 " ดูแลลูกของนายให้ดี ถ้าเงินมาไม่ทันหรือพิมรตาไม่ได้มาเป็นของฉัน อิศราอาจจะต้องหายไปจากโลกนี้ " 

ตอนนี้เขาเกลียดตัวเองมาก เกลียดที่สุด 

" ทอมลูก " เสียงนุ่มเปล่งออกมาจากปากชายวัยกลางคน คนเดิม

 อิศราที่กำลังอ่านหนังสืออยู่รีบหันมาหาพ่อ

 " ช่วงนี้เป็นไงบ้าง " น้ำเสียงกังวลของความเป็นพ่อมันแสดงออกมาชัดเจน จนอิศราจับสังเกตได้

 อิศราขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตอบ " กะ ... ก็ดีนะฮะ เหมือนเดิม " 

" ช่วงนี้บ้านเมืองของเราไม่ค่อยสงบสุขทุกอย่างร้อนระอุด้วยความเห็นแก่ตัวไปหมด "

 คำพูดที่ดูเหมือนไม่จบประโยคทำให้อิศราทำหน้าไม่เข้าใจอีกครั้ง 

" ลูก... ไปอยู่กับคุณผลิตโชคไหม " 

" ห้ะ คือ!!  " 

อิศราแสดงสีหน้าหงุดหงิดออกมาก่อนจะวางหนังสือลงกับโต๊ะ ขืนให้อ่านต่อเขาคงไม่มีสมาธิแล้วล่ะ... 

คนเป็นพ่อไม่กล้าตอบเพราะละอายในสิ่งที่ทำลงไป

 " พ่อ... " น้ำเสียงสั่นคลอน ทำคนตรงหน้าใจอ่อนยวบ

 " ทอม พ่อจำเป็นจริงๆ " ผู้เป็นพ่อยังกัดฟันฝืนพูด 

" ยังไงเหรอ ทอมต้องไปอยู่กับมาเฟียอ่ะเหรอพ่อ " น้ำเสียงรุนแรงเริ่มกร้านขึ้น 

ใครๆก็รู้จัก ผลิตโชค มาเฟียชื่อดังตอนนี้เขาอาศัยและทำธุรกิจอยู่ที่ประเทศฮ่องกง

 " เขาดูแลลูกได้ ดูแลได้ดีกว่าพ่อ "

 " ทอมไม่เข้าใจ แล้วทำไมต้องเป็นทอมที่ไปอ่ะพ่อ " หยดน้ำตาเริ่มอาบรินแก้ม นี่คือข้อเสียอีกข้อของอิศรา

เขาเป็นคนร้องไห้ง่าย ..

สีหน้าผู้เป็นพ่อชั่งใจก่อนจะตัดสินใจพูด  " จิรากรมันจะฆ่าลูก "

 ใจอิศราตกไปถึงตาตุ่ม สีหน้าซีดโดยอัตโนมัติ 

" วันนั้นพ่อไปกู้เงิน.... " ผู้เป็นพ่อเริ่มเล่ารายละเอียดตั้งแต่แรกเริ่มให้อิศราฟัง 

" แล้วพี่จ๋ากับพ่อจะไปอยู่ไหน " อิศราใช้มือบางกุมมือของพ่อแสดงถึงความห่วงใย 

" คือพ่อไม่ไว้ใจคนอย่างจิรากร ตอนนี้พ่อคืนเงินมันไปแล้ว " 

" เอ้า! แล้วพ่อเอาเงินมาจากไหน อย่าบอกนะว่า " 

" ใช่ พ่อยืมคุณผลิตโชคมาก่อน แต่ที่ทำไปก็เพื่อรักษาชีวิตของพี่จ๋าและลูกนะ" 

" งั้นเราก็ไม่ต้องห่วงแล้วสิพ่อคืนเงินไปแล้ว ทอมก็ไม่ต้องไปใช่ไหม " อิศราเขย่าตัวพ่อเบาๆ

 " พ่อบอกแล้วไงว่าจิรากรมันไว้ใจไม่ได้ ! " 

" ถ้าไว้ใจไม่ได้จริงๆ พ่อกับพี่จ๋าทำไมถึงไม่ไปกับทอม ! "

 " คุณผลิตโชคเขาส่งคนมาดูแลแล้วไง " เสียงผู้เป็นพ่อพูดด้วยความเหนื่อยใจ

 " แล้วทำไมทอมต้องไป "

 "............" 

" ทำไม " 

"............"

 " พ่อ "

 "............" 

" ตอบสิพ่อ " 

" คือ.... "  เสียงกระอุกกระอักทำให้คนตรงหน้าเผลอเม้มริมฝีปากบางแน่น นัยน์ตาแฝงความกลัวและความอึดอัดบางๆ 

" คือพ่อบอกเขา..เขาปะ..ไป " 

" พ่อพูดมาเลย ทอมสัญญาว่าทอมจะเข้าใจ!! " มันอึดอัดจนอิศราจะอกแตกตายอยู่แล้ว 

ความรู้สึกของผู้เป็นพ่อก็ไม่แตกต่างจากอิศรานัก  เสี้ยววินาทีในการตอบก็มาถึง เขาทำสีหน้าลังเลก่อนจะตัดสินใจพูดในสิ่งที่เขาต้องแบกรับมาตลอด 

" พ่อบอกเขาไปว่าจะให้ลูกไปทำงานชดใช้หนี้เขาที่นั่น ชดใช้จนกว่าจะหมด ถ้า10ปีลูกยังใช้ไม่หมด ลูกก็ต้องอยู่ที่นั่น10ปี " 

" .............. " 

" รีบๆทำให้สำเร็จนะ พ่อคงคิดถึงลูกแย่ " ผู้เป็นพ่อสวมกอดพร้อมหยดน้ำตาหลั่งริน 

ตอนนี้ในหัวอิศรามีเพียงประโยคเดียว

พ่อครับทอมไม่เข้าใจ .... 

*

To readers : ตอนหน้าเปิดตัวคุณผลิตโชค ฮ่าๆๆๆ อิศราจะต้องชดใช้กึม เอ้ยใช้หนี้อย่างไร ติดตามไปพร้อมกับไรท์นะคะ คิคิ

*ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจนะคะ

*รักเด้อ 

*เด้อนางเดอะ <3

B
E
R
L
I
N
?