เรื่องร้ายๆ กลับกลายมาเป็นรัก

เนื้อเรื่อง

"กริ๊งๆๆๆๆ"เสียงครูสั่นกระดิ่ง

"หาว....ง่วงจัง"ฉันพูดพลางเอาหมอนปิดหูแล้วนอนคว่ำ

ซักพักฉํนก็รู้สึกเหมือนได้กลิ่นตุๆ (พูดซะเหมือนหมาเลย) พอลืมตาขึ้นมาฉันก็พบว่า

"อ๊าก" ครูปราณีแสนโหดปากระดิ่งเข้าไปในปากฉัน

"อิอิ"เสียงหัวเระของเพื่อนที่จะสนิทดังขึ้น

"นิ ยัยเฟจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนกันนี่มันตี 5 แล้วนะ"ครูปราณีแสนโหด

ตะคอกใส่ฉันทีนึงฉันจึงรีบสะดุ้งวิ่งไปในห้องน้ำตามเพื่อนของฉันไปโดยที่ลืมหยิบ

ผ้าเช็ดตัวไป (แล้วมันจะนุ่งอารายออกมาฟะ : ผู้แต่ง) พอฉันออาบน้ำเสร็จ

"ลา  ลัน  ลา  "ฉันพูดด้วยความร่าเริง (เดี๋ยวอีกหน่อยความร่าเริงก็จะไม่มี

แล้วยะ : ผู้แต่ง)

"นิยัย เฟเสร็จยัง" เสียงแนนเพื่อนฉันดังขึ้น

"อืมๆ.....ไปก่อนเถอะ"

"ปี้ด"

"ให้ทายนะ...เสียงนกหวีดเป่าให้ไปกินข้าวเหงเลย" พอฉันทายเสร็จฉันก็รีบลาดน้ำ

เย็นไปขันหนึ่งเท่าควาย....โคตรเย็นเลย

"อ๊าก"เสียงร้องที่เหมือนกระบือออกลูกร้องขึ้น(พูดเพราะไปป่าว : ผู้แต่ง)

"ทะ....ทำ...งะ..ไง..ดะ..ดี...ผะ....ผ้า...ชะ...เช็ด...ตะ...ตัว...หะ...หายยย" ฉันร้องด้วย

ความตกใจ (กว่าจะอ่านจบก็เล่นเอาเหนื่อยกันพอดี : ผู้แต่ง )

"มีคัยอยู่ข้างนอกบ้างมั้ย...ฮือ...ๆ" ฉันร้องพลางหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา

"ปิ๊ง" ไอเดียสุดทุเรศเริ่มออกจากหัว  ไอเดียนี้ก็คือฉันจะเอาผ้าเช็ดหน้าผืนอันน้อย

นิดปิดส่วน......... ( ขอไม่บอกนะแบบว่ามันทุเรศนะ : ผู้แต่ง )

กระดึ๊บๆๆๆๆ  ฉันค่อยๆเดินออกจากห้องน้ำแล้วอยุๆๆๆๆ

"อ๊าก"