มึงมันหล่อ.. (yaoi)

Intro

                        วันศุกร์ ที่ 20 พฤษภาคม.. ถึงจะไม่ได้เป็นวันสำคัญใดๆ แต่สำหรับเด็ก ม.ปลาย อย่างพวกผมเนี่ยก็อดไม่ได้ที่จะต้องดีใจเป็นธรรมดา เพราะวันนี้เป็นวันปิดเทอมน่ะสิ ทั่วกัน แต่สำหรับพวกผมกว่าจะผ่านช่วงเวลานี้มาได้ มันยากลำบากมากมาย ทั้งต้องติวหนังสือเพื่อแอดมิดชั่น เพื่อสอบปิดภาคเรียน ส่งงานค้าง แก้งานใหม่  อีกอ่าครับ ใช่ครับ พวกผมได้จบม.6 กันถูกต้องตามกฎหมายแล้วล่ะ 

ผมนั่งคิดในใจเรื่อยเปื่อยและเผลอยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ แต่ก็มีเสียงที่ทำให้ผมหลุดจากภวังค์ ซึ่งเป็นคำถามที่ทำให้กลุ่มพวกผมฮึกเหิมกันอย่างมากกกก

“เห้ย! พวกมึงปิดเทอมแล้ว ไปเปิดหูเปิดตาดีกว่าว่ะ แม่งกว่าจะสอบเสร็จน้ำกูไม่ได้ออกจากตัวมานานมากแล้วว่ะ อยากปลดปล่อย ฮ่าๆๆ”     ไอป๋าย เพื่อนชายหน้าสวยของผมได้พูดเปิดประเด็น พร้อมสายตาเยิ้มหวานและ นั่งท้าวคางเหมือนคนเพ้อเจ้อ ผมคิดว่ามันคงนึกภาพกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นแน่ในคืนนี้แหละครับ หึหึ

“โหยยยยยยย..มึง! แม่งไม่คิดจะอ้อมค้อมเลยนะสัส ฮ่าๆๆ เออแต่อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้เลยว่ะ กูก็อยากปล่อยว่ะ ดูหนัง กับมือไม่ช่วยอะไรกูได้เลย”       ไอข้าวโอ๊ต หรือไอโอ๊ต นี่แหละครับ มันพูดแซะไอป๋ายนิดหน่อย แต่ผมว่ามันดันมาลงที่มันมากกว่านะ 55555  

                กลุ่มพวกผมเป็นอะไรที่เหมือนรวมสิ่งเลวร้ายภายใต้ความหล่อเหลานะครับ 5555555 ผมไม่ได้หลงตัวเองหรอกนะ ประโยคนี้ผมได้มาจาก ‘ไอเชี่ยเวิร์ล’ เดือนโรงเรียนครับ มันเป็นผู้ชายที่จัดว่าหล่อ แบบสาวกรี๊ดง่ะ T^T แค่มันยิ้ม สาวก็ยินยอมจะเสียตัวให้มันเลยอ่ะ เออ..ผมยอมรับก็ได้ มันหล่อมากกกกกกกกอ่ะ ชิส์! 

แต่เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือไอเชี่ยเวิร์ล ยังมีไอ้พี่ดรีมครับ พี่ชายมันอะแหละ ผมไม่ได้บอกว่าไอพี่ดรีมหล่อกว่าไอเวิร์ลนะครับ คือผมยังสรุปไม่ได้หรอก เพราะผมไม่เคยเห็น  แต่ไอป๋ายกับไอโอ๊ตอ่ะเจอบ่อย มันมาบอกผมเองแหละว่าหล๊อหล่ออ

“อ๊ะ”       มีแรงกระแทกมายังหัวผม ทำให้ผมหลุดจากภวังค์อีกครั้ง อ๋อ..ไอห่าป๋ายนี่เอง เล่นแรงว่ะ ไอควายยยยยยย

“ทำเหี้ยไรมึงเนี่ยยยย..เจ็บนะสัส ถ้ากูสูงไม่คิดพวกมึงแม่งโดนตีน ยิ่ง2ปี มานี่แม่งสูงขึ้นมาไม่ถึง3เซน มึงอย่าวอนตีนกูนะ!!!”          ผมโวยมันยกใหญ่ คือผมเป็นคนเล็ก น่ารัก แต่หล่อสุดๆแล้ววววววล่ะ คิคิ พูดง่ายๆก็เตี้ยอ่ะแหละเออ ผมไม่ใช่คนไม่ยอมรับความจริงหรอกนะ แต่ความสูงที่ต่ำมาตรฐานของผมมันเป็นสิ่งที่ไม่เข้าท่าเอาซะเลย ทั้งเวลาจะจีบสาวบ้าง เวลาเก็กหล่อบ้าง เวลาเล่นบาสด้วย!!!!

“ก็มึงอ่ะแหละ นั่งเงียบไม่พูดไม่จา ไอห่าโอ๊ตมันบอกกูนึกว่ามึงถอดวิญญาณ กูเลยเรียกวิญญาณให้ 555555555555”           เมื่อไอป๋ายคนเลวมันอธิบายให้ผมฟัง พร้อมปล่อยเสียงก๊ากยกใหญ่ ผมก็เลยถวายสิ่งที่มันชอบไปครับ

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”          เสียงไอป๋ายคนเลวครับ ผมมอบฝ่าเท้าที่ยังใส่รองเท้าคอนเวิร์ดสีดำขลับไปบนเท้าที่มีแต่ถุงเท้าของไอป๋ายคนเลวครับ ตอนนี้ก็เป็นผมแล้วสิที่มีต้องปล่อยเสียงหัวเราะทั้งดังและเยอะกว่าไอป๋ายครับ

“ฮ่าๆๆๆๆๆ ก๊ากกกกกกกกกกก..เป็นไงล่ะ! หัวเราะทีหลังดังกว่าเว้ยยย ก๊ากกกกก”          ไอป๋ายคนเลวมองผมตาขวางแต่ก็ปล่อยผ่านไป พร้อมถามคำถามที่มันก็รู้คำตอบมา

“น้องหนูเนม หนูเนมจะไปกับพวกกระผมไหมครัชชช คือกระผมและคุณชายนายโอ๊ตจะเสด็จไปประดับยังผับพี่โซ น่ะครัชชชช พวกกระผมจะไปหาที่ปล่อยน้ำกันน่ะ ว่าไงครัชน้องหนูเนมคนหล่อ”            ผมได้ทีปล่อยฮาอีกครั้งเพราะสำหรับสำนวนไอป๋ายน่ะสิ ปัญญาอ่อนเหลือหลายยยย

“มึงจะถามทำไม กูก็ต้องไปดิว่ะ ฮ่าๆๆ จะพลาดได้ไงแม่งเรื่องแบบนี้  ... เอ้อ แล้ว ไอห่าเวิร์ล ไปไหนว่ะ ตั้งแต่ออกจากห้องสอบกูก็ไม่เจอมันอีกเลยอ่ะ”         ผมถามไปพร้อมความสงสัย กลุ่มผมมีกันอยู่แค่ 4 คนนี่แหละครับ ก็คือ ผม ยอดชายนายเนม ไอปากแดง น้องป๋ายวายคูเล่อร์ ไอตัวสูง คุณชายอ้ายโอ๊ต และ เดือนโรงเรียนเสถียรนราวุธ ชายน้องน้องเวิร์ล ครับโผมมมม บอกอีกนิดนะ กลุ่มผมดังสุดในโรงเรียนนะครับ ไม่ได้โม้ โมเมอัลไลเลยนะ 

“เห็นหัวหน้าบี บอกว่าใช้ให้มันไปเอารายชื่อคนที่ส่งงานไม่ครบ จากครูแต่ละวิชา มาให้ครบ ก็ที่มันแพ้พนันกับไอ้บีนั่นแหละ กูล่ะยังฮาไม่หายยยย ”       ไอโอ๊ตตอบแบบคนรู้ดี อ้อออ..พนันนั้นก็คือ ไอบีมันไปบอกไอเวิร์ลว่ารุ่นน้องที่โรงเรียนน่ะ แอบชอบมัน 80% ไม่ใช่แค่ปลื้ม แต่อยากได้มันเป็นผัวมากกว่า มันทั้งสองคนเลยไปที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์แล้วให้ทำใบสำรวจรุ่นน้อง สรุปคือ 95% อยากถวายซิงให้มันครับ พอไอเวิร์ลเห็นผมโพลมันลมแทบจับเลย สมน้ามหน้ามันนน หึหึ

“เออ!! งั้นเดี๋ยวกูไปอาบน้ำ แล้วเจอกันบ้านไอเวิร์ลนะ ไอเวิร์ลมันชวนกูเองแหละ มันบอกว่าให้พวกเราไปเจอที่หน้าบ้านมัน 3 ทุ่ม โอเคไหมมม”      เสียงไอป๋ายถามมา พวกผมก็พยักหน้าเป็นเชิงตอบตกลง พวกผมเลยลุกขึ้นยืนจากโต๊ะไม้หินอ่อนหลังอาคารคณิต เป็นที่สถิตพวกผมเองแหละ เพราะมันเงียบดี ถ้าอยู่โรงอาหาร มันวุ่นวายน่ะ