[SF TODAE] เหตุเกิดที่ญี่ปุ่น (?)

เนื้อเรื่อง

"เม้า แดซอง คู่จิ้น จีดราก้อน ห่วงใยเกินเพื่อน"


นิ้วยาวขยับกดปิดหน้าจอไอโฟนที่ถืออยู่ แม้จอไอโฟนในมือจะมืดสนิทไปแล้ว แต่ดวงตาคมคู่นั้นยังคงจ้องมองหน้าจออยู่ไม่ละไปไหน ภาพในห้วงความคิดนึกไปถึงน้องรองของวง ไอ้เด็กบ้า เล่นกับใครไม่เล่น คิดมาเล่นกับชเวซึงฮยอนคนนี้หรอ ได้ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน !!!!


"พี่จีฮะ เดินดีๆนะฮะ" เสียงคุ้นหูดังแว่วๆมาจากด้านหลัง ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าใครที่เป็นคนทำเสียงอ่อนเสียงหวานใส่คนเจ็บ

"อา แดซองอ่า ขอบคุณนะ พี่ไม่เป็นอะไรมากแล้วล่ะ" ผมเงยหน้าขึ้นมองคู่จื้นใหม่ของวง นั่นไงล่ะ ซื้อหวยคงรวยไปแล้ว จียงยกมือขึ้นขยี้ผมสีอ่อนของรองมักเน่ ไอ้เด็กนั่นแทนที่จะปัดป้อง ดันขยับตัวเข้าไปให้ขยี้ได้ง่ายกว่าเดิม พลางหัวร่อต่อกระซิกกันไม่อายฟ้าอายดิน !!!!!!!!

ย่าส์ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน !!!!!

เสียงหัวเราะจากลีดเดอร์และรองมักเน่หยุดลง ทุกสายตาในห้องหันมามองทางผม อะไรวะ ผมแค่คิดในใจ ทำหน้าเหมือนผมแหกปากออกไปอย่างนั้นล่ะ

"ใครจะได้เห็นดีอะไรกับใครหรอฮะพี่ท็อป ??" ซึงรีที่นั่งอยู่ไม่ห่างจากผมหันมาถาม นี่ผมแหกปากออกไปจริงๆหรอเนี่ย โอ๊ยย ชายชเวอยากจะบ้า !!!

"ฉัน ... ซ้อมท่องบทน่ะ" เอาสีข้างเข้าสู้สิครับ

"แต่ตอนนี้พี่ไม่ได้รับหนังหรือละครไม่ใช่หรอฮะ" ไอ้เด็กรู้มากข้างตัวยังไม่หยุดซักไซ้ นี่แกไม่เห็นสีข้างฉันเป็นแผลหรอวะห๊ะ เสียแรงนั่งอยู่ข้างๆ หยุดถามฉันสักทีไอ้เน่ ฉันคิดข้ออ้างไม่ทันเว้ยยยย

"แกจะไม่เลิกถามใช่มั้ย ห๊าาาาาา" ผมหันไปเฮดล็อคไอ้เด็กสอดรู้ โดยไม่ทันได้มองสายตาจากสองคนที่ผมคาดโทษเอาไว้ ...

 

"โอ๊ยยยยยย" เสียงจียงร้องดังขึ้นจากหน้าประตูห้องน้ำ ไวเท่าความคิด ผมรีบลุกวิ่งเข้าไปหาเขาทันที

แต่ภาพที่เห็นคือรองมักเน่เจ้าเก่า คนที่ผมอยากให้อยู่ห่างจียงมากที่สุด ตรงเข้าไปพยุงคนเจ็บเรียบร้อยแล้ว ผมมาไม่ทันอีกแล้ว อะไรวะ ชักจะมากไปละนะไอ้เด็กบ้านี่

"มันคงเรียลน่าดูนะ ไอ้คู่จิ้นจีแดเนี่ย" ตอนแรก ผมตั้งใจแค่จะแซวให้ขำ แม้ในใจผมจะคุกรุ่นอยู่แค่ไหนก็ตาม ใครจะไปรู้ว่าผมจะไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้แบบนี้ เมื่อเสียงที่เอ่ยออกไป มันดังชัดว่าผมกำลังอารมณ์เสียแบบเต็มกำลัง

ไหนๆก็ไหนๆล่ะ เหวี่ยงเลยก็ได้วะ !!!!

ผมสะบัดหน้าเดินออกจากตรงนั้น พุ่งตรงเข้าไปที่ห้องนอนตัวเอง ปิดประตูตามหลังดังปัง มาสิ มาง้อเลย อ่อยขนาดนี้แล้วนะ มาง้อสิ !!!!!!!!

แอ๊ดดดดดด

 "เอ่อ พี่ท็อปฮะ" ... นั่นไงๆ มาแล้ว หึหึ แผนล่อแมงเม่าบินเข้ากองไฟ(?)ได้ผลดีจริงๆ

"พี่ไม่ต้องทำหน้าเบื่อขนาดนั้นก็ได้นะฮะ ผมรู้ว่าคนที่พี่รอไม่ใช่ผม" คนตรงหน้าทำหน้าตาสลดแบบที่ผมอยากจะจับมาหอมแก้มไปหอมแก้มมาจนกว่าจะหาย แล้วใครบอกนายว่าพี่ไม่ได้รอนาย พี่รอนายคนเดียวนั่นแหละ รีบๆมาง้อเร็วๆสิ

"มาทำไม" บอกเลย ปากผมแข็งยิ่งกว่า...ก้อนหินอีก จะให้ยอมรับว่าดีใจที่เขามาง้ออ่ะหรอ ไม่มีทางซะหรอก

"ผมจะเข้ามาขอโทษไงฮะ" คนตรงหน้ายังไม่กล้าขยับเข้ามาใกล้ผม ระยะห่างระหว่างเรามันมากเกินไปไหม ปกติเราเคยยืนห่างกันขนาดนี้หรอ ไอ่เด็กบ้า มีคู่จิ้นใหม่แล้วลืมคนเก่างั้นสิ ดีล่ะ พี่จะฟื้นความจำ(?)ให้นายเอง

"ขอโทษเรื่องอะไร" ผมลุกขึ้นเต็มความสูง ย่างสามขุมเข้าไปหาคนที่ยืนทำอะไรไม่ถูกอยู่หน้าประตู ผมเข้าไปใกล้จนได้กลิ่นหอมอ่อนๆออกมาจากตัวเขา ... รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

ผมยื่นแขนผ่านตัวเขาไปปิดประตูล็อค เรื่องอะไรจะยอมให้อีกสามคนที่เหลือมาเห็นฉาก ฉ 25+ ล่ะ หึหึ

"ทุกเรื่องที่พี่ไม่พอใจนั่นแหละครับ" เขารู้ไหมว่าการตอบแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกอยากจับเขามาฟัดไปฟัดมาจนกว่าเขาจะเลือกเรื่องได้ว่าจะขอโทษเรื่องไหนก่อนดี

"...ไม่ต้องมาขอโทษพี่หรอก นายมีคู่จิ้นใหม่แล้วนี่ ชิ" ทุกครั้งที่ผมอยู่ใกล้ๆเขา ต่อมเด็กติงต๊องจะต้องแตกทุกทีสิน่า ปกติผมก็ไม่ค่อยเป็นหรอกนะ เรื่องทำตัวติงต๊องน่ะ แต่พออยู่ข้างๆเขาทีไร ผมเป็นต้องแสดงอาการปัญญาอ่อนคาบเส้น เป็นเด็กห้าขวบให้เขาคอยดูแลทุกครั้งไป

"ผมขอโทษฮะ ผมรู้ว่าพี่ไม่พอใจที่ผมมีข่าวจิ้นกับพี่จี แต่ผมไม่ได้ตั้งใจอยากให้มันเป็นแบบนั้นจริงๆนะฮะ ผมรู้ว่าคู่ที่เรียลจริงๆคือเทมจีต่างหาก"

ผ่าง ผ่างง ผ่างงงงง ผ่างงงงงงงงงง .....

โอเอ็มจี !!!!!!

อะไรนะครับรีดเดอร์ เมื่อกี๊ไอ้เด็กหัวเหลืองมันเอ่ยว่าอะไรนะครับ ผมคงแก่เกินไป ถึงได้ยินอะไรเพี้ยนไปหมด มันบอกว่าเทมจีเรียลรึเปล่าครับ หรือสมองผมเลอะเลือนไปแล้วจริงๆถึงได้ยินอะไรแบบนั้น

"...ไหนนายลองพูดอีกทีซิ"

"ผมรู้ว่าพี่ชอบพี่จี ผมรู้ว่าพี่ไม่พอใจที่ผมเข้าไปยุ่มย่ามกับพี่จี ผมขอโทษ แต่ผมไม่ได้บินตรงไปหาพี่จีแบบที่ข่าวว่านะครับ พี่ก็รู้ว่าผมอยู่ที่ญี่ปุ่นอยู่แล้ว พอรู้ว่าพี่จีเจ็บ จะให้ผมทนเฉยอยู่ได้ยังไง แต่ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับพี่จีนะครับ พี่สบายใจได้" นั่นๆๆ พอให้พูดก็พูดน้ำไหลไฟดับเลยนะคังแดซอง อะไรจะแก้ตัวยาวยืดขนาดนั้น แถมที่พูดๆมา ยังคิดเองเออเองไปซะแปดสิบเปอร์เซนเชียว

"ทีหลังนายอย่ายุ่งกับจีอีกนะ พี่ไม่ชอบ" ผมโอบแขนไปรอบตัวเขา พยายามรั้งเขาเข้ามากอด แต่...เด็กนั่นขัดขืนครับ ป๊าดดดดดดดด นี่พี่ท็อป คู่จิ้นเบอร์หนึ่งของนายนะคังแด นายขัดขืนพี่เพื่ออออออ !!!!!!!

"ทำไมนายไม่ให้พี่กอดนายห๊ะแดซอง" ผมอารมณ์เสียระดับสูงสุด บ้าจัง ชเวอยากได้อะไรก็ต้องได้ดิ แม้แต่นาย ถ้าพี่อยากได้ พี่ก็ต้องได้ อ๊ากๆๆๆๆๆๆ

"...พี่จะมากอดผมทำไม พี่รักพี่จี พี่ก็ไปกอดพี่จีสิ อย่ามายุ่งกับผม อย่ามาเห็นผมเป็นของเล่นแบบนี้ ความรู้สึกของผมไม่ใช่เรื่องที่พี่จะมาล้อเล่นได้แบบนี้นะ" เอิ๊บบบบ เมื่อกี๊แดพูดอะไรบ้าง รีดเดอร์อ่านทันไหมครับ รบกวนมารีเพลย์ซ้ำให้ผมที ผมได้ยินแค่พี่จะมากอดผมทำไม

"พี่นึกว่านายเข้าใจพี่แล้วซะอีก" ผมพยายามจะกอดเขาเป็นครั้งที่สอง แต่คราวนี้นอกจากไม่ได้กอดแล้ว เด็กนั่นยังใช้แขนกล้ามๆของเขา ฟาดมาที่แขนอวบๆของผมอีก อ๊ากกกกกกกก พี่เจ็บนะแด !!!!!!!!!

"เข้าใจสิครับ ผมเข้าใจทุกอย่าง เข้าใจว่าพี่รักพี่จีถึงขนาดไม่อยากให้ผมไปยุ่มย่ามกับพี่จีอีก ผมขอโทษ ต่อไปนี้ผมจะไม่ยุ่งกับทั้งพี่ทั้งพี่จีอีกแล้ว" ทำไมนายยังเข้าใจแบบนั้นอยู่อีกล่ะเด็กบ้า พี่ยังไม่ได้อธิบายหรอว่าทำไมพี่ถึงไม่อยากให้นายไปยุ่มย่ามกับไอ้จียง

เดี๋ยวผมย้อนอ่านแป๊บนึงนะครับ ...

เอ๊อะ ผมยังไม่ได้บอกจริงๆด้วย …

มัวแต่ห่วงอยากจะกอดคนตรงหน้า จนไม่ทันได้อธิบายอะไรสักอย่าง ชเวเพลียตัวเองจัง

"คราวนี้ไม่ยอมพลาดอีกแล้ว" ผมคว้าตัวคนตรงหน้าเข้ามากอดเต็มแรง แม้เด็กนั่นจะดิ้นสักแค่ไหน ผมก็จะไม่ยอมปล่อยให้เขาหลุดออกไปได้หรอก ทั้งตัวทั้งหัวใจเลย เลี่ยนจัง คิดเองอยากอ้วกเอง ฮ่าๆๆๆ

"นายเอาอะไรมาคิดว่าพี่ชอบจียง พี่เคยแสดงอาการอะไรให้นายคิดแบบนั้น"

"...ผมไม่รู้ ผมเห็นวีไอพีจิ้นเทมจีกัน เขาบอกว่าเรียลอย่างนั้น ฟินอย่างนี้ ผมก็คิดว่ามันคงจะเรียลจริงอย่างวีไอพีว่า"

"...นายลองเปิดเสิร์ชหาทูแดดูสิ แล้วนายจะรู้ว่าอะไรของจริง"

"...อะไรนะครับ" เด็กนั่นเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม อ๊ากกกกก ชเวอยากจูบปากอิ่มๆตรงหน้านี้มากเลยครับแม่ แต่ผมต้องอดใจไว้ก่อน ขืนจูบตอนนี้ เราคงไม่ได้คุยอะไรกันอีกทั้งคืนแน่ๆ ต้องเคลียร์เรื่องนี้ให้จบก่อน อดทนไว้ชเวซึงฮยอนนนนน ...

"ทูแดไงล่ะ พี่เป็นชิปเปอร์หลักอย่างเป็นทางการนะ …"

"...พี่หมายความว่ายังไง" แน่ะ ทำเป็นไม่รู้ เดี๋ยวคืนนี้ได้รู้ทั้งคืนแน่ หิหิ

"ก็หมายความว่าคู่ที่เรียลคือทูแดไงล่ะเด็กโง่" ฮิฮิ ฟินโคตรเลยครับ ได้เรียกแดซองว่าเด็กโง่ คือความฝันอันสูงสุดของผม

"พี่ไม่อยากให้นายยุ่งกับจี ก็เพราะว่าพี่หวงนาย เวลาซึงรียุ่งกับจี นายเคยเห็นพี่เข้าไปมีอาการอะไรรึเปล่า พี่เป็นแต่ก็เฉพาะกับนายนั่นแหละ ทำไมเรื่องตัวเองถึงได้ไม่เคยเข้าใจเลยนะ" ผมกอดเขาแน่นขึ้น พลางโยกตัวเขาไปมา โอ๊ยๆๆๆๆ ที่ฝันไว้เป็นจริงแล้วครับพ่อ ชเวซึงฮยอนมีความสุขที่สุดดดดด

"...พี่ไม่ได้แกล้งหลอกผมใช่ไหมฮะ พี่รักผมจริงๆใช่ไหมฮะ" ไอ้ท่าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับพี่เนี่ย แดหยุดเถอะ พี่จะทนไม่ไหวละนะบ่องตง !!!!!

"เดี๋ยวคืนนี้ นายก็รู้ว่าพี่หลอกนายรึเปล่า หึหึ" ผมเอื้อมมือไปปิดสวิชท์ไฟ คิคิ ...

เอ้า นั่นมันสวิชท์ไฟห้องน้ำ ไอ้บ้าห้าร้อย !!!!!

ปูลู นักข่าวคนไหนเป็นคนเขียนข่าว กรุณากลับมาเขียนข่าวให้ใหม่ด้วยนะครับ พาดหัวข่าวตัวใหญ่ๆเลยว่า

"เรียล แดซอง คู่จิ้น ทีโอพี ห่วงใยเกินคนรัก"

อะไรนะ ... ห่วงใยเกินคนรัก ก็ห่วงใยแบบพ่อแม่หรอครับ ...

ม่ายช๊ายยยยยยยยยยยยยยย ToT

…………………………………………………………………

จบ