ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : EP.9โรงเรียนนี้มันโคตรอันดี้...มี 'ห้างสรรพสินค้า' ด้วย...[100%]
"นี่โรงเรียน...หรือสถานที่ท่องเที่ยวคะ?"
_____________________________________________________________________
หลังจากเหตุการณ์ในตอนนั้น คุณรู้สึกว่าต่อจากนี้อาจจะต้องระวังตัวหน่อย เพราะว่าคุณรู้ว่าโจเรนนั้นมันคงไม่ยอมแน่ๆ..
ก็ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กขนาดนั้นแถมยังเป็นพวกที่หากอยากได้อะไร จะต้องเอามาเป็นของตนให้ได้ไงล่ะ...
มันชั่ง...น่าเบื่อ...
ใช่...
มนุษย์เรา..ไม่สิ...ทุกๆคน ทุกๆเผ่าล้วนมีความต้องการของตนเองทั้งนั้น...
"ยัย[ชื่อคุณ]"เสียงของเผลเพื่อนของคุณเอ่ยขึ้น ตอนนี้คุณกับเฟลอยู่กันสองคนและอยู่ที่สวนหลังโรงเรียน
"มีอะไรหรอเฟล..."คุณเอ่ยถามในขณะที่สายตามองไปทางข้างหน้าที่มีแน่นํ้าที่สวยงาม...
มันดู..สวยงามจริงๆนั่นแหล่ะ...
"ฉันรู้สึกว่า....'ฟริกส์' จะกลับมาในไม่ช้า..."จู่ๆเฟลก็พูดขึ้น คุณที่ได้ยินแบบนั้นก็เงียบไปสักพักก่อนจะเอ่ยถามว่า...
"แล้วนายจะทำยังไงต่อล่ะ..."คุณเอ่ยถามด้วยนํ้าเสียงราบเรียบนิ่งตามปกติ
"ก็ไม่อะไรทั้งนั้นแหล่ะ ต่อจากนี้ฉันกับยัยนั่นไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันอีกต่อไปแล้วล่ะนะ แต่ยังเป็นเพื่อนกันได้...'เว้นแต่..หากยัยนั่นคิดจะทำร้ายคนของฉัน'...."คำหลังๆเฟลพูดเสียงเบามากๆจนคุณแทบไม่ได้ยิน
"อะไรหรอเฟล?"คุณเอ่ยถาม
"ปล่าวหรอก ไม่มีอะไรหรอกยัยบ้า"เฟลตอบ
"ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกถ้านายอยากจะเลิกกับฟริกส์แล้วเลือกที่จะเป็นเพื่อนกันน่ะ แต่นายก็ต้องคิดไตร่ตรองให้ดีนะ.."
"ฉันคิดดีแล้วน่ายัยบื้อ ฉันกับฟริกส์จะเลิกกัน ยัยนั่นจะไปหาใครก็เรื่องของมัน"เฟลพูดพร้อมนอนลงบนพื้นหญ้าพลางใช้แขนทั้งสองข้างเป็นที่ลองหมอนแทน คุณได้ยินเฟลพูดก็เหลือบมองเล็กน้อย...
คุณเข้าใจ..ว่าเฟลรู้สึกยังไงกับการถูกหักหลัง...
ทั้งๆที่รักมากแท้ๆ...
แต่กลับถูกฟริกส์หักหลัง...แถมยังเป็นคนที่เฟลรักมาก....
"จริงเหรอ..."คุณถามอีกครั้ง
"จริงสิ!! ฉันกับยัยนั่นต่อจากนี้จะไม่ได้เป็นอะไรกันอีกต่อไป! แต่เป็นเพื่อนน่ะได้ และที่ฉันเลิกกับยัยนั่นอีกเหตุผลคือ"
"ก็เพื่อเธอไงล่ะ!!"
_____________________________________________________________________
20%
ต่อ
_____________________________________________________________________
คุณที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับนิ่งชะงักไปสักครู่ อะไรนะ? เขาทำเพื่อคุณงั้นหรอ? ทำไมล่ะ? แล้วเพราะอะไร?
"เพื่อฉัน?"คุณเอ่ยถาม
"ใช่...จริงๆเธอก็ดูยัยฟริกส์ออกไม่ใช่หรอยัย[ชื่อคุณ] ว่ายัยนั่นน่ะไม่ใช่คนดีอย่างที่คิด"เฟลพูดราวกับรู้ว่าคุณเองก็ดูคนออกเหมือนกัน
"ใช่...คุณพูดถูก..ฉันดูออกว่ายัยนั่นไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เห็นกัน ฟริกส์ที่ทั้งน่ารัก ใสซื่อและขี้กลัวของคุณน่ะ...ก็แค่ 'เสแสร้ง' และ 'ทานสตอเบอร์รี่' เยอะไปหน่อยน่ะค่ะ..."คุณพูดพร้อมกับแสร้งยิ้มล้อเลียนนิดนึง
"ว่าแล้วว่าเธอต้องดูออก แล้วถ้ายัยนั่นมันมาจริงๆเธอจะทำยังไงล่ะ?"เฟลเอ่ยถามคุณ
"เล่นละครมาก็เล่นละครกลับสิคะ ใส่ร้ายมาก็ใส่ร้ายกลับ ดีมาก็ดีกลับ จะไปยากอะไร แต่ก็ใช่ว่าดิฉันจะไม่มีแผนหรอกนะคะ"คุณพูด ซึ่งมันทำให้เฟลสงสัยว่าคุณจะทำยังไง
"ยังไงล่ะ?"เฟลถาม
"หึ! เดี๋ยวคุณก็รู้เองล่ะค่ะ แต่...คุณเองก็ต้องช่วยฉันด้วยนะคะ"คุณพูดแล้วหันไปมองเฟลพร้อมเสแสร้งส่งยิ้มหวานไปให้เขา
"ไม่ต้องมายิ้มหวานเลยยัยบ้า! ย-ยังไงฉันก็ต้องช่วยเธออยู่แล้วนิ!!"เฟลพูดแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่นเพื่อเก็บซ่อนใบหน้าที่เขินอาย
"จริงสิ เย็นนี้เราไปที่ห้างกันมั้ย?"เฟลเอ่ยถาม คุณสงสัย
"ที่ไหน?"คุณถาม
"ก็ที่นี่แหล่ะ!"เฟลตอบ ทำเอาคุณแอบอึ้งนิดๆ ที่โณงเรียนนี้มันมีห้างด้วยหรอวะ!?
"มีด้วยหรอ?"คุณถามอีกครั้ง
"มีสิยัยบ้า ที่โรงเรียนนี้มันทั้งกว้างใหญ่มากๆ และคนส่วนมากจะต้องนอนที่โรงเรียนนี้ เพื่อแก้เบื่อจึงมีการสร้างพวกร้านขายต่างๆแบบพวกมนุษย์เช่น ห้าง ผับ และอีกมากมายเลยนะเฮ้ย!"เฟลตอบ ทำให้คุณนั้นยิ่งอึ้งนิดหน่อยและทำหน้าเหวอนิดๆ
นี่มันโรงเรียนหรือสถานที่ท่องเที่ยววะ!?
นั่นคือสิ่งที่คุณคิด
"เฟล...ฉันว่ามันควรเปลี่ยนจากสถานการศึกษา เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเถอะนะ..."คุณตอบแบบหน้าตายนิดหน่อย
"เอาน่ายัยหน้าตาย อย่างน้อยๆก็จะได้ไม่เบื่อไงเล่า ตกลงจะไปมั้ย?"เฟลถามยํ้าอีกครั้ง คุณทำท่าครุ่นคิดสักพัก เอาจริงๆก็น่าลองไปดูนะ เผื่อว่าจะมีของที่คุณต้องการจะใช้สักหน่อย
"เอาสิ งั้นแล้วเจอกันตอนเย็นล่ะ"คุณตอบกลับไป และดูเหมือนว่าเฟลจะดีใจมากๆแต่แสดงออกมาไม่มาก
"งั้นเธอไปเรียนกับฉันนะ!"เฟลพูด คุณจึงพยักหน้า เพราะอยากรู้ว่าพวกห้องเรียนของพวกดาร์กโซนเขาเรียนกันยังไงเหมือนกัน ก่อนที่เฟลนั้นจะจับมือของคุณ แล้วพาเทเลพอร์ตไปที่ห้องเรียนของเขา...
เมื่อมาถึงที่ห้องเรียนแล้ว ภายในห้องเรียนของฝั่งดาร์กโซนนั้น มันชั่งดูมืดแปลกๆนะ เฟลกดไปที่สวิซไฟแล้วมันก็เปิดออก เผยให้เห็นภายในห้องเรียนที่ถูกตกแต่งออกโทรสีมืดและโต๊ะเรียนจะเป็นโต๊ะยาวเหมือนพวกมหาลัย แต่มันตกแต่งด้วยการใช้สีไม้เป็นสีออกโทนเทาดำ และกาารตกแต่งที่ออกแนวดาร์กๆหน่อยจนดูเหมือนเฮอร์เรอร์ เพราะห้องนี้มันแสดงถึงความมืดมิดไงล่ะ
"โทษทีนะยัยลอส พอดีห้องเรียนของฉันมีแต่พวกหมาบ้าโง่ๆน่ะ"เฟลหันมาพูดกับคุณ คุณเองก็ไม่ได้อะไรจึงพยักหน้าเชิงว่าไม่เป็นไร
"แกว่าใครเป็นหมาบ้าไม่ทราบหะไอเฟล!"เสียงทุ้มหนึ่งดังขึ้น เมื่อคุณหันไปก็พบกับชายหนุ่มโครงกระดูกผู้มีลักษณะคล้ายแซนส์ แต่ต่างกันแค่จะมีบั้คเออร์เรอร์อยู่ นัยต์ตาสีแดง ดวงตาที่ดู..แปลกๆ? สวมเสื้อคลุมสีโทนดำ เป็นโครงกระดูกสีดำด้วย
"โทษทีว่ะ เออร์เรอร์ พอดีพูดผิด"เฟลพูดเชิงล้อเลียนนิดหน่อย จนทำเอาคนที่ชื่อเออร์เรอร์ถึงกับทำท่าเหมือนจะอยากฆ่าคนตรงหน้าเต็มที่แล้ว
"เอาน่าใจเย็นๆก่อนสิอิบั้ค~ มันก็แค่โชว์สาวแค่นั้นแหล่ะ~"เสียงของชายอีกคนหนึ่ง เขามีดวงตาสีดำกลวงโบ๋แต่มีนํ้าตาเมือกๆสีดำไหลออกมาก่อนที่มันจะถูกเช็ดออก สวมเสื้อคลุมเหมือนแซนส์ และสวมชุดนักเรียนห้องดาร์กโซน...
"โชว์สาวพ่อ*มึงดิไอคิลเลอร์!!"เฟลพูด ชายคนนั้นก็คือ 'คิลเลอร์แซนส์' นั่นเอง
"เฟล..ใจเย็นก่อนก็ดีนะ ฉันว่าเรารีบไปนั่งที่กันเถอะ..."คุณเอ่ยห้ามเพื่อนของคุณพลางจับไปที่ไหล่ของเฟลเพื่อให้ระงับสติอารมณ์ ไม่น่าเชื่อว่าคนใจร้อนและเลือดร้อนอย่างเฟลนั้นจะใจเย็นลงได้เพราะคุณน่ะ
"ชิ! ก็ได้ งั้นเธอไปนั่งกับฉันนะ~"เฟลหันมาพูดกับคุณพร้อมยิ้มให้คุณราวกับสุนัขที่กำลังอ้อนเจ้าของให้มาอยู่ด้วย
"ก็ได้..."แล้วเฟลก็พาคุณมานั่งข้างๆเขา ซึ่งคุณได้นั่งข้างๆระหว่างเฟลกับเออร์เรอร์ แต่ดูเหมือนเออร์เรอร์จะไม่ค่อยชอบใจนิดหน่อย แต่คุณก็ไม่ได้สนใจอะไร ในระหว่างรอนั้นเฟลได้อธิบายเกี่ยวกับเรียนของห้องดาร์กโซน ซึ่งห้องดาร์กโซนนั้นจะเน้นการต่อสู้มากกว่า และเน้นความโหดร้ายด้วย...
จะดีใจดีมั้ยก็ไม่รู้หรอก...
แต่มันน่าตื่นเต้นดีนะ...
และแล้วอาจารย์ก็เข้ามา ซึ่งในการเรียนวิชาแรกคือคณิตศาสตร์ ซึ่งวิชาคณิตศาสตร์ก็เหมือนการสอนทั่วๆไป เพียงแต่จะโหดกว่าตรงที่ว่าใครไม่ตั้งใจเรียนก็จะเจอแส้เข้าให้ ซึ่งคุณไม่ได้สนใจอะไรหรอก เพราะคุณน่ะเคยโดนมาหลายครั้งแล้ว...
และในครั้งนี้ดูเหมือนเฟลจะไม่ค่อยชอบวิชานี้เท่าไหร่ เพราะเฟลไม่ค่อยถนัดวิชาพวกนี้เลยด้วย คุณจึงคอยช่วยเฟลไปด้วยและคอยป้องกันไม่ให้เฟลฟลับในระหว่างเรียนด้วย เพราะถ้าเฟลหลับแล้วอาจารย์มาเห็นแล้วบังอาจมาเอาแส้ตีเพื่อนของคุณ...
อาจารย์อะไรคุณจะไม่เว้นเลย...
"เฮ้ย ใครมันเอาปากกาฉันไปไว้ไหนฟระเนี่ย!?"เออร์เรอร์โวยออกมานิดหน่อยเมื่อเห็นว่าปากกาของเขาอยู่ๆก็หายไป
"อ้าวๆๆเพื่อน ปากกาของนายคงเดินหนีไปแล้วมั้ง~ ใช่มั้ยพัพ"ดัสเอ่ยขึ้นเชิงล้อเลียนแล้วหันไปพูดกับวิญญาณพาไพรัส ซึ่งคุณมองเห็นวิญญาณของพาไพรัส
"เวรเอ้ย"เออร์เรอร์สบถออกมาเบาๆ แต่แล้วคุณก็ยื่นปากกาสีดำสวยของคุณไปให้เออร์เรอร์ เออร์เรอร์ค่อยๆหันไปมองปากกาของคุณแล้วมองคุณ
"เอาไปใช้ซะ แล้วตอนเย็นค่อยเอามาคืนค่ะ เพราะยังเหลืออีกหลายวิชาที่ต้องเรียน"คุณพูดแล้วมองเออร์เรอร์ด้วยสีหน้าและแววตาที่ดูเรียบนิ่ง
"ชิ! เอาก็เอาวะ"เออร์เรอร์พูดบ่นเบาๆแล้วรับปากกาของคุณมาใช้ คุณก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากหรอก...
หลังจากที่เรียนไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งเลิกเรียน ทุกๆคนก็เก็บของเพื่อกลับหอหรือบางคนอาจจะออกไปเที่ยวเล่นในโรงเรียน
"ขอบใจมากนะลอส~ งั้นเราไปกันเลยดีมั้ย~"เฟลพูดขึ้น คุณพยักหน้าเบาๆ แต่แล้วก็มีคนมาจับไหล่ของคุณแล้วกระชากคุณให้หันไปมองก็พบกับเออร์เรอร์ที่มองคุณด้วยท่าทางที่ดูเย็นชาเหมือนตอนแรกๆ คุณสงสัย
"อะนี่! ลืมไปแล้วรึไงว่าปากกาของเธออยู่กับฉันน่ะ"เออร์เรอร์พูดจบเขาก็นำปากกาสีดำนั่นมาใส่มือของคุณก่อนที่เขาจะวาร์ปหายไป คุณยืนมองผู้ชายที่หายไปด้วยความงุนงงเล็กน้อย แต่ก็ไม่คิดจะพูดอะไร
"งั้นเราไปกันเถอะ"เฟลพูดจบ เขาก็พาคุณเทเลพอร์ตไปที่ห้างสรรพสินค้าทันที...
เมื่อมาถึงห้างแล้ว ภายในห้างนี้มันชั่งแปลกใหม่จริงๆ แม้จะเหมือนของพวกมนุษย์ แต่กลับมีสินค้าที่ดูแปลกใหม่มากมายมหาศาล และมีของครบทุกอย่าง และสไตล์การตกแต่งจัดถือว่าดูดีมาก...
มันควรเป็นสถานที่ท่องเที่ยวนะ...
"เอาล่ะ งั้นเราไปซื้อของกันเถอะ เธออยากจะซื้ออะไรรึเปล่าล่ะ"เฟลเอ่ยถามคุณ
"ฉันว่าจะไปซื้อพวกของใช้ส่วนตัวน่ะอย่างเช่นเสื้อผ้า อุปกรณ์สำหรับอาบนํ้า พวกวัตถุสำหรับทำอาหารและอื่นๆที่ยังไม่แน่ใจ..."คุณตอบ
"งั้นไปที่โซนขายเสื้อผ้ากันก่อนละกัน"เฟลพูดจบเขาก็จับมือของคุณแล้วพาคุณไปที่โซนขายเสื้อผ้า แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้จูงมือคุณแบบลากๆถูๆ(?)เหมือนปกติแล้ว คุณแอบรู้สึกแปลกใจนิดๆ
และการซื้อของก็ดำเนินไปเรื่อยๆ คุณเลือกพวกเสื้อผ้าหลากหลายรูปแบบ ทั้งแบบหน้าร้อน หน้าหนาว หน้าฝน ชุดอยู่บ้าน ชุดออกไปเที่ยว และอีกมากมาย และซื้อพวกของเครื่องใช้มากมายจนน่าจะครบแล้ว โดยที่มีเฟลคอยช่วยคุณถือของด้วย ซึ่งคุณได้บอกเขาไปแล้วว่าคุณจะช่วยถือด้วย แต่เฟลบอกว่าเขาจะถือเอง...
"เราแวะไปหาอะไรกินกันมั้ยเฟล?"คุณเอ่ยถามอีกฝ่าย และเฟลเองก็พยักหน้า คุณจึงเลือกเป็นร้านคาเฟ่ คุณเลือกที่จะนั่งโต๊ะตรงโซฟา และเฟลเองก็นั่งฝั่งตรงข้ามกับคุณด้วย คุณหยิบเมนูขึ้นมาแล้วเอ่ยถามว่า...
"นายอยากจะกินอะไรรึเปล่า..."ครั้งนี้คุณจะไม่เรียกเฟลแบบสุภาพอะไรมาก เพราะเขานั้นเป็นเพื่อนคนสนิทของคุณนิ
"ไอศกรีมช็อกโกแลต"เขาตอบ คุณพยักหน้า
"ขอโทษนะคะ ขอไอศกรีมช็อกโกแลตสอง นํ้าโกโก้ร้อนสองที่ค่ะ"คุณหันไปบอกพนักงานหนุ่ม
"ครับ รอสักครู่นะครับ"พนักงานหนุ่มค่อนข้างแปลกใจนิดหน่อยเมื่อเห็นเฟลแซนส์ที่เข้ามาในร้านนี้ เพราะปกติแล้วเขาไม่เคยเห็นเฟลมาที่ร้านขนมหวานเลย แต่เขาก็เลือกที่จะสะบัดความคิดนั้นแล้วรีบไปสั่งของหวานทันที
"อ้าวว่าไงเฟล ไม่ยักกะรู้เลยนะเนี่ยว่านายเองก็มาที่ร้านขนมหวานกะเขาด้วย"เสียงทุ้มแลดูมีเสน่ห์ของชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งดังขึ้น เขามีลักษณะเป็นแซนส์ร่างสูงน่าจะประมาณ170 มีหน้าตาคล้ายแก๊สเตอร์ สวมชุดสีออกดำๆ...
"แกอย่าเผือกได้ปะไอจี"เฟลหันไปพูดกับชายหนุ่มคนนั้นด้วยอารมณ์ฉุนนิดหน่อย
"ไม่เอาน่าเพื่อน แล้วเธอ...ใช่นักเรียนใหม่ที่ว่านั่นปะ?"เขาเอ่ยถามคุณ
"แกก็แหกตาดูสิไอจี ก็มีแค่ผู้หญิงคนเดียวในโรงเรียนนี้นิวะ!"เฟลพูด
"ไม่เอาน่าเพื่อน ไม่เห็นจะต้องพูดดุดันกับเพื่อนเลยนิ"ชายหนุ่มที่ชื่อจีพูดแล้วหันมาทางคุณก่อนจะแนะนำตัวว่า...
"ฉันชื่อ จีแซนส์ มาจาก EchoTale ยินดีที่ได้รู้จัก"จีแซนส์แนะนำตัว
"ฉัน ลอส มาโรเวก้า เรียก ลอส ก็ได้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณจี..."คุณเองก็แนะนำตัวกลับด้วยท่าทางสุภาพและนิ่งเฉย
"ยัยลอส เธออย่าไปหลงกลไอเสือผู้หญิงนี่เด็ดขาดนะ"เฟลพูด แต่คุณก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคุณก็รู้จักโลกของจีแซนส์อยู่แล้ว
"โธ่ ไม่เห็นต้องใจร้ายกันเลยนิ~"จีแซนส์พูดราวกับไม่แยแส จนทำให้เฟลยิ่งหงุดหงิด
"ไม่ทราบว่าคุณเองก็มาที่ร้านนี้หรอคะ?"คุณเอ่ยถาม
"ก็นะ ฉันมารอเพื่อนของฉันและ 'ยัยนั่น' น่ะ"คำว่ายัยนั่นทำให้คุณถึงกัรับรู้ได้ในทันทีว่ายัยนั่นต้องมีคนเดียวแน่ๆที่เขากล้าเรียกน่ะ...
"งั้นหรอคะ ถ้าไม่รังเกียจคุณจะมานั่งด้วยกันมั้ยคะ ที่ยังว่างอยู่อีกเยอะ แต่ขอแนะนำให้คุณไปนั่งข้างเฟลค่ะ"คุณพูด ทำเอาเฟลหันควับมาทางคุณเหมือนประมาณว่า 'ตูไม่อยากนั่งข้างมันนะเว้ย!!' คุณยักไหล่ราวไม่สนใจอะไร
"ทำไมล่ะ? ไม่อยากนั่งข้างๆฉันหน่อยหรอ~~"จีแซนส์พูดพลางยื่นหน้ามาใกล้ๆคุณ แต่คุณมันก็ร้ายอยู่แล้ว คุณจึงใช้นิ้วเรียวของคุณนั้นไปจับคางของเขาแล้วเชยคางขึ้นเล็กน้อย...
"ขอโทษนะคะ แต่เราพึ่งรู้จักกันคงจะนั่งด้วยกันไม่ได้หรอกนะคะคุณจี..."คุณพูดพลางใช้นิ้วเรียวของคุณลูบบริเวณริมฝีปากของเขาเบาๆและช้าๆ จนทำให้จีแซนส์นั้นถึงกับนิ่งชะงักไป
"ดังนั้นแล้ว...โปรดเข้าใจด้วยนะคะคุณจี"คุณพูดจบคุณก็ส่งรอยยิ้มบางๆแต่มีความเซ็กซี่อยู่ไม่น้อยก่อนที่คุณจะลุกขึ้น
"งั้นเชิญนั่งไปกันก่อนนะคะ พอดีดิฉันจะเข้าห้องนํ้าสักหน่อยน่ะค่ะ"คุณพูดจบคุณก็ขอตัวไปเข้าห้องนํ้า และคุณก็เดินไปถามพนักงาน พนักงานจึงชี้นำทางห้องนํ้าให้คุณและคุณก็เดินเข้าไปที่ห้องนํ้าทันที ปล่อยให้สองคนนั้นพูดคุยกันไปเพียงลำพัง...
"นี่เฟล"จีแซนส์เอ่ยขึ้นในขณะที่เฟลทำหน้าไม่สบอารมณ์ที่คุณนั้นไปเอ่ยปากชวนเขามานั่งด้วย
"มีอะไรไอเปรต"เฟลเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์แล้วมองอีกฝ่าย
"ผู้หญิงคนนั้นน่าสนใจดีนะ~ ฉันขอได้ปะ--"
"กูไม่ยกเพื่อนของกูให้คนแบบมึงหรอก!!!"
เฟลตะโกนออกมาด้วยความโกรธและไม่พอใจอย่างมาก จนทำเอาคนในร้านต่างหันมามองด้วยความตกใจและสงสัย แต่จีแซนส์กลับไม่สะทกสะท้าน
"แปลกใจจังเลยนะเฟลทั้งๆที่นายไม่เคยออกตัวปกป้องใครขนาดนี้มาก่อน ตอนที่นายอยู่กับฟริกส์นายไม่เคยปกป้องถึงขนาดที่ว่าจะฆ่าจะแกงขนาดนี้เลยนะ~ เพราะปกติแล้วเวลานายปกป้องหรือใครมายุ่งกับฟริกส์โลกของนายนายจะถึงขั้นใช้กำลังเลย แต่ครั้งนี้นายแปลกไป...นายเชื่อฟังผู้หยิงคนนั้น..."จีแซนส์พูดพลางเลียริมฝีปากของตนนิดหน่อย...
"นั่นมันเรื่องของฉัน ลอสเป็นเพื่อนของฉัน เป็นเพื่อนที่เข้าใจฉัน เป็นเพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้างฉัน!!"
"ไม่ใช่ว่าเพราะว่านาย 'รัก' ลอสหรอกหรอเฟล นายอย่ามาโกหกไปหน่อยเลย~ ดูจากท่าทางและแววตาของนายก็รู้แล้วว่านายน่ะ 'หลงรักลอส' น่ะ อย่ามาหลอกคนอย่างฉันไปหน่อยเลย~ คนอย่างฉันเคยผ่านเรื่องพวกนี้มาแล้ว แล้วทำไมจะดูไม่ออก~~"จีแซนส์พูดพลางหัวเราะเบาๆ
"ผู้หญิงที่ชื่อลอสนั่นน่ะ น่าสนใจดีนะเพื่อน สามารถทำให้คนอย่างนายที่ทั้งใจร้อนและชอบความป่าเถื่อนแบบนายใจเย็นลงและเชื่อฟังได้ขนาดนี้ สามารถทำให้เจ้าพวกกลุ่มฆาตกรเพื่อนของนายพวกนั้นสนใจในตัวของผู้หญิงคนนั้นได้ สามารถทำให้ไอพวกซอสมะเขือเทศนั่นกลับมามีความสุขได้มากกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า สามารถทำให้ไอประธานเทวดานั่นยอมพูดคุยกับใครสักคนแบบตรงๆได้ขนาดนี้น่ะ ฮ่าๆๆ โคตรสุดยอดไปเลยว่ะ ขนาดฉันที่เคยผ่านผู้หญิงมาหลายคนแล้วไม่เคยเจอผู้หยิงแบบลอสมาก่อนเลยนะ ผู้หญิงคนนั้นชั่งดูลึกลับและแถมยัง...ทำให้ฉันนั้นไปไม่ถูกได้ขนาดนี้เลย ฮะๆ"
"อย่างไรก็ตาม..ถึงนายไม่ยกผู้หญิงคนนั้นให้ฉัน..."
"ฉันก็จะเป็นคนเอามาเอง =)"
_____________________________________________________________________
ชุดนักเรียนชายฝั่งดาร์กโซน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น