คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : 24 เป็นตัวละครอย่าด่ากัน มันจะเข้าตัวเอง
24
(ตอนนี้อีโมติคอนรูปหน้าพี่ชายอาจจะเยอะหน่อย แต่เพื่อเสริมความเป็นพี่ชายของพี่ชายนะค่ะ ถ้าไม่ชอบหรือรู้สึกระคายเคืองผิวตาก็เม้นบอกค่ะ เดี๋ยวจะได้ลบอีโมติค่อนของพี่ชายออกให้-ไรท์)
“คุณพี่เขยอย่ามาเป็นก้างพวกผมสิครับ” โอคิตะในลุกผมยาวสลวยกล่าวด้วยใบหน้านิ่งๆ
ชายหน้าสวยคิ้วกระตุกกับคำพูดน่าฟังของชายที่ดูจะอายุรุ่นราวเดียวกับคางุระ คามุอิอ้าปากกล่าวต่อด้วยรอยยิ้ม “ผมจำได้ว่ายังไม่มีน้องเขยนะ ^^”
“ชั้นก็กำลังจะเป็นน้องเขยอยู่นี่ไง ไม่พ้นคืนนี้หรอก เนอะยัยหมวย” โอคิตะยิ้มเล็กน้อยก่อนประโยคหลังจะสะบัดผมหางม้ายาวไปถามเด็กสาวที่เขาโอบเอวอยู่
“ไอ้ตี๋บ้า ใครบอกให้ลื้อเล่นอย่างงั้นล่ะน่อ” คางุระตีรัวๆที่แขนที่โอบเอวเธอไว้ โอคิตะสะบัดมือออกด้วยความร้อนแขนที่ถูกตีจนบวม คุณพี่ชายยิ้มกว้างขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“โอ้ย ยัยหมวยนี่อะไรอ่ะ ก็เธอเป็นของฉันนี่ เจอกันทั้งทีทำตัวดีๆหน่อยไม่ได้รึไง” โอคิตะกล่าวเสียงทุ้มพลางเหลือบมองท่าทีคุณพี่เขยไปด้วยเล็กน้อย คามุอิหน้ามุ่ยอย่างชัดเจน
“บ้านป้าลื้อสิน่อ” คางุระถอยหนีออกจากโอคิตะมาสองสามก้าวเล็กๆ ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาด้วยก้าวเดินก้าวใหญ่ ก่อนจะหยิบผมเด็กสาวมากระจุกนึงแล้วเพ่งมองด้วยท่าทีเคร่งเครียด
มือหนาปล่อยผมสีส้มสดใสทิ้งแล้วลูบหัวคางุระด้วยหน้าไม่พอใจเล็กน้อย “ฉันชอบตอนเธอรวบผมขึ้นมากกว่า เหมือนตอนเด็กๆน่ะ”
คางุระหน้าบึ้งอย่างเห็นได้ชัด โอคิตะเห็นดังนั้นก็ยีหัวเด็กสาวจนยุ่งเละเทะด้วยความหมั่นเขี้ยว แต่ซักพักดวงตาสีแดงสดคู่สวยก็ประสานดวงตาอัญมณีสีฟ้าที่หรี่ลงด้วยความไม่พอใจ ชายหนุ่มจ้องดวงตาเนิ่นนาน เกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นในใจของโอคิตะอีกครั้ง
แต่ไม่ใช่ความหลงใหลหรือไคว่คว้าเลยแม่แต่น้อย.. เหมือนเป็นความรู้สึกนิ่งเฉยจนไม่พบเสียงเต้นของหัวใจ
ดวงตาคู่สวยของเด็กสาวเมื่อสามปีที่แล้วเปลี่ยนไปเหมือนไม่คิดจะหวนคืน ดวงตานั่นแสดงถึงความเย่อหยิ่งและความเข้มแข็ง อาการอ่อนแอน่าปกป้องหายไปในแววตาอย่างกับเป็นคนล่ะคน มือหนาของเด็กหนุ่มค่อยๆลูบแก้มเด็กสาวด้วยนิ้วมือหยาบก่อนจะหันหน้าหนีไปด้วยความเร็ว
หญิงสาวยืนนิ่งด้วยความประหลาดใจหลังจากที่ชายหนุ่มหนีหน้าเธอ คางุระรู้สึกถึงความรู้สึกผิดอยู่ลึกๆของคนที่เธอรัก
เธอยอมรับว่าโอคิตะนั่นเปลี่ยนไปมาก ทั้งความอบอุ่นและอ่อนโยนที่เมื่อก่อนไม่เคยมีอยู่ แต่แน่นอนว่าความรักของเธอยังคงไม่เปลี่ยนไป เธอชอบในตัวของโอคิตะที่เป็นอย่างที่เขาเป็นมาแต่ไหนแต่ไร แม้เธอจะกลัวว่าชายหนุ่มจะเปลี่ยนไป แต่มันก็ช่วยไม่ได้ถ้าจะจบความรู้สึกมากกว่าเพื่อนที่ยืดยาวนี้เพียงเพราะเธอเปลี่ยนไป คางุระเข้าใจแน่แท้ว่าวันนั้นจะต้องมาถึงแน่นอน แต่มันยังไม่เร็วขนาดนี้หรอก
“อะแฮ่มๆ ผมยังยืนอยู่ตรงนี้นะ” คามุอิกล่าวแบบยิ้มซ่อนความโกรธ
“อ้าว คุณพี่เขยยังอยู่อีกหรอเนี่ย” โอคิตะส่งสายตาจิกกัดไปให้ด้วยใบหน้าเรียบเฉย
“พูดถึงใครหรอครับคุณตำรวจ ^^”
“พอเถอะน่อ ตัวก็เตี้ยพอๆกันแท้ๆ อายุก็เท่ากัน เป็นเพื่อนกันไว้ซะเถอะน่อ” คางุระเดินมาขั้นกลางเพื่อปราม
“อายุเท่ากัน?” ทั้งสองโพล่งออกมาด้วยความแปลกใจเหมือนเพิ่งรู้
“ใช่สิน่อ ปีนี้พวกลื้อ23 กันแล้วนะน่อ ทำตัวมีสาระกันหน่อยสิน่อ” คางุระพล่าม
“มีเหตุผลอะไรให้ชั้นต้องไปเป็นเพื่อนกับพี่ชายเธอกันล่ะฮ่ะ?” โอคิตะบ่นเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปสำรวจร่างกายพี่ชายเหมือนเจอสัตว์พันธุ์ใหม่ “เป็นผู้ชายแท้ๆ ทำไมตัวถึงบางเป็นกระดูก ไอ้หน้าสวยๆกับตาโตๆนั่นอีก กอริล่าคิดอะไรอยู่ถึงได้สร้างมันขึ้นมากันเนี่ย?”
“บ้าหรอ! ผมออกจะเป็นส่วนผสมที่ลงตัว หน้าสวยๆกับตาหวานๆก็ต้องคู่กับผู้ชายลุกพี่ชายซิสค่อนอะไรอย่างงี้อยู่แล้วสิ เนอะคางุระ” คามุอิกล่าวชื่นชมตัวเองก่อนจะหันไปถามเด็กสาวผู้เป็นน้องที่ไม่ทราบว่าอาการของพี่ชายจะน่ากลัวเพียงนี้
“สาวดุ้นสิไม่ว่า” โอคิตะกล่าวเบาๆ แต่ไม่วายหูยาโตะคนพี่ได้ยินชัดเจน
“นายว่าอะไรนะ ผมออกจะสมดุล ไม่เหมือนคนที่ใสๆแค่ภายนอกแบบคุณหรอก กอลิล่าสร้างมารกหน้ากระดาษเปล่าๆ” คามุอิยิ้มเบาบาง
“เหมือนด่าตัวเองเลยนะครับพี่เขย” โอคิตะกล่าวเบาๆ ก่อนที่จะเกิดการปะทะกันขึ้นคางุระก็มาหยุดไว้ก่อน
“เงียบๆไปซะเถอะน่อ วันนี้อั้วหมดอารมณ์จะเที่ยวแล้วน่อ พรุ่งนี้เจอกันน่อ” คางุระเดินจากไปด้วยท่าทางเอือมระอา
“พรุ่งนี้ไปเดทกับชั้นนะ” เสียงโอคิตะแว่วประสาทมาเข้าหู
“พรุ่งนี้ไปเที่ยวกับพี่ชายดีกว่าเนอะ พี่ชายจะพาไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆไง” เสียงคามุอิตามมาหลอกหลอนไม่ไกล
“พรุ่งนี้ชั้นจะพาไปหาโซโยะดีกว่าเนอะ” โอคิตะตะโกนไล่หลังมา
“แกน่ะอย่ามาเป็นก้างครอบครัวสิ!” เสียงคามุอิกล่าว ซึ่งถึงคางุระจะไม่หันไปก็รู้อยู่แล้วว่าพี่ชายต้องแสยะยิ้มอยู่แน่ๆ
“คุณพี่เขยก็อย่ามาเป็นก้างคนรักสิครับ” โอคิตะโต้กลับด้วยหน้าเรียบเฉยตามฉบับ
“ไอ่บ้าน้องเขย!!”
“อะไรหรอครับพี่เขย?”
สั้นและไร้สาระมากจ้า
กะว่าจะจบในไม่ช้าแล้วแท้ๆ แต่ดั้นน ออกนอกทะเลแล้วพุ่งทะยานสู่อวกาศ
เพราะฉะนั้นนิยายเลิฟคอมเมดี้เรื่องนี้ก็ยืดยาวชิ-หาย เเละมีแนวโน้มจะยาวขึ้น30ตอน+
ใครไม่พอใจตรงไหนเม้นนะค่ะ เช่นอีโมติค่อนเยอะ
หรืออยากชมใคร หรือขอกินพี่เขยก็ตามสะดวกค่ะ
วันนี้อีไรท์ขอลาไปก่อนน สวัสดีค่ะ
ความคิดเห็น