LOVE a little bit | รักกันวันละนิด

ทำไมฉันต้องมีน้องชายที่สร้างเเต่ปัญหาด้วยก็ไม่รู้ ก็ได้เเต่คิดว่าสักวันน้องชายฉันจะเป็นเหมือนกับคนอื่น เเต่ก็ใช่ว่าฉันจะเกลียดมันหรอก(เเค่บางทีเท่านั้นเเหละ) ต่อไปนี้ฉันจะพูดถึงข้อมูลทีจะเป็นประโยชน์ต่อการอ่านของรีทละกัน ถ้าพร้อมเเล้วก็ลุย~~

ลิซ่า ปราณปรียา วงศ์สกุล 

          

               ฉันเป็นเด็กมอปลายธรรมดาคนนึงที่ไม่ได้มีอะไรดีเป็นพิเศษ ฉันเรียนอยู่โรงเรียนเซนต์จอนห์ซึ่งมันเป็นโรงเรียนลูกคุณหนู ที่เเรกฉันไม่อยากเข้ามาเรียนที่นี้ด้วยซ้ำ เเต่พูดยังไงป๊าก็ส่งฉันมาเรียนที่นี้อยู่ดี พอเข้ามาเเรกๆก็กังวลบ้างเเต่โชคเข้าข้างเพราะมีเเชงคอยช่วยเหลือมาตลอด จนเราเป็นเพื่อนสนิทกัน ฉันมีน้องชายคนนึงชื่อ ลูคัส เด็กเเสบที่คอยก่อเรื่องถึงมันจะค้านเต็มตัวว่าตัวเองไม่เด็กเเล้ว เเต่ฉันก็ยังมองว่ามันเป็นเด็กอยู่ดี ฉันเลี้ยงเเมวตัวนึงมันชื่อว่า ลีโอ ฉันได้มันมาจากป้าที่รู้จักมันน่ารักมาก เเละคาดว่ามันต้องรักเเละห่วงฉันมากเเน่นอน ดูได้จากรูปข้างบน ทีเเรกลูคัสบอกอยากเลี้ยงหมาเเต่ฉันกับป๊าห้ามไว้เพราะลำพังดูเเลตัวเองยังไม่ค่อยจะรอดเลยดันอยากเลี้ยงหมา โถๆ 

ลูคัส ปรมานนท์ วงศ์สกุล

f

                      ผมลูคัสน้องชายสุดหล่อของบ้าน ผมมีพี่สาวหนึ่งคนชื่อ ลิซ่า ใครๆก็บอกว่าผมชอบสร้างปัญหาเเต่เปล่าหรอกผมคิดว่าผมเเค่เป็นคนเฟรนลี่มากเกินไป เลยทำให้คนอื่นพากันเข้าใจผมผิด เเถมผมยังหน้าตาดีขนาดนี้มันก็เป็นธรรมดาที่จะมีคนอิจฉาผม จริงมั้ย? เเต่ผมชินเเล้วเเหละ ชีวิตมันก็งี้เล่นๆบ้างจะเป็นไร ผมไม่ค่อยซีเรียสกับเรื่องการเรียนมากเท่าไหร่เพราะมันก็ไม่ได้วัดว่าถ้าผมเกรดดีก็ใช่ว่าผมจะเป็นคนดีร้อยเปอร์เซ็นต์ เเต่เวลาผมมีปัญหาทำไมถึงคอยโทรตามพี่นะหรอ เพราะตอนนั้นมันนึกได้เเค่คนเดียวคิดไม่ออกว่าจะโทรหาใครต่างหาก ถ้าพี่อ่านอยู่พี่ต้องภูมิใจเพราะเวลาผมมีเรื่องอะไรผมจะนึกถึงพี่คนเเรกเลย เเต่ก็อยากบอกว่าน้องรักพี่เสมอ♡ จริงๆนะ

เเชง รมิดา สวงนศักดิ์

               ฉันเเชงเพื่อนสนิทลิซ่า ยัยนั้นคงมีฉันเป็นเพื่อนเเค่คนเดียวละมั้ง เพราะตั้งเเต่ลิซย้ายมาเรียนนี้ฉันก็ยังไม่เห็นมันสนิทกับใครเท่าฉันมาก่อน เเต่ลิซนะนิสัยดีนะดูเป็นคนกล้าๆ ลุยๆดี ประมาณว่าผู้หญิงสายลุย555+ เเต่ก็ยังมีมุมน่ารักๆบางมุม เช่น เเบบเวลาทำนึกอะไรไม่ออก นางก็ชอบพูดกับตัวเองเบาๆ ฉันเห็นเเล้วก็อดยิ้มไม่ได้เพราะลิซตาโตดูเหมือนตุ๊กตา เเต่มุมนี้คงไม่มีใครได้เห็นนอกจากฉันเเล้วละ ส่วนฉันรู้จักกับลิซได้ไง ก็วันเเรกที่ลิซย้ายมาเเรกๆ ก็ดูเป็นที่พูดถึงบ้าง เเต่สักพักเรื่องมันก็เงีบยๆไป เเล้วระหว่างนั้นเราก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆจนสนิทกัน บางวันนี้ยัยลิซก็ชอบบ่นเรื่องน้องชายตัวเองให้ฟัง ทีเเรกก็เบื่อเเต่พอฟังไปเรื่อยๆฉันก็อดไม่ได้ที่สงสารมันเหมือนกันเเหะ

เซฮุน จิรายุ สหวงศ์กิตติ

               ผมเซฮุน เป็นหนุ่มป๊อปของโรงเรียนเซนต์จอนห์ เเต่ไอการเป็นหนุ่มป๊อปก็ใช่ว่าผมจะดีใจสักนิด ผมเป็นพวกโลกส่วนตัวสูง น้อยคนที่จะเข้าถึงนอกจากพวกเพื่อน ถ้าจะให้พูดถึงความสมบูรณ์เเบบก็คงจริงอย่างที่คนอื่นว่าเเหละ เพราะผมก็หน้าตาดีในระดับนึงมีผู้หญิงให้ความสนใจเยอะพอตัว ฐานะทางบ้านก็ทำธุรกิจเยอะ เเต่ที่น่าภูมิใจสุดๆก็คือผมเป็นคนเรียนเก่งเเถมยังหัวไวเรียนเเป๊ปๆก็รู้เรื่อง เพื่อนที่ผมรู้จักคงมีเเค่ไอชาน เเบคอัพ เเละไอคิม เพื่อนสนิทสุดก็คงเป็นไอพวกนี้เเหละ ส่วนเรื่องความรักตอนนี้ผมไม่ได้สนใจมันเเม้เเต่นิดเดียว เพราะส่วนใหญ่คนก็เข้าหาผมเพราะหวังผลประโยชน์ทั้งนั้นผมรู้ดี เเต่คิดว่าผมต้องเปลี่ยนความนิดหน่อยถ้าหากเจอกับใครสักคนที่ผมชอบ

ชาน รวีภัทร พรทักษา

                    ผมชาน หนุ่มอารมณ์ดี ยิ้มง่ายเเห่งเซนต์จอนห์  หล่อเเถมบ้านรวยสาวๆหลายก็ต่างสนใจในตัวผม อยากครอบครองผมทั้งนั้น เเต่ก็เท่านั้นเเหละผมก็เเค่ชวนคุยเล่นไม่ได้จริงจังขนาดนั้นหรอก ผมเล่นดนตรีได้หลายชนิดเช่น กีตาร์ เปียนโน กลองชุด เบส นี้ก็อาจจะเป็นเสน่ห์อย่างนึงที่ทำให้สาวๆทั้งหลายติดตรึม เเต่ผมก็มีคนที่เเอบชอบอยู่เหมือนกันเเต่ก็เเค่ส่องๆดูก่อน เธอน่ารักเเถมยังเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ผมเเอบชอบเธอมาได้สักสองสามเดือนเเล้ว เเต่เเค่ยังไม่มีโอกาสพูดคุยด้วยเฉยๆหรอก ก็เเบบบางทีผมก็เขินเป็นเหมือนกัน~~

เเบคอัพ กิตติภพ ศรพิทักษ์

                 ผมเเบคอัพ หนุ่มหล่อมาดกวน ผมเป็นคนเข้าถึงง่ายเเต่ก็ไม่ใช่กับทุกคนหรอก ผมจะเป็นคนคอยสร้างสีสันให้กับคนในกลุ่มเพราะไอพวกนั้นมันไม่ค่อยมีอารมณ์ขันกันสักเท่าไหร่เดียวกลุ่มเรามันจะเเห้งเหือดเกินไป ชีวิตผมมันก็ไม่ได้มีอะไรซับซ้อมก็เเค่เรียน เล่น เทียว มันก็เเค่เป็นการใช้ชีวิตให้คุมกับการเกิดมาพร้อมหน้าตาหล่อๆของผม ผมอาจจะเข้าข่ายเด็กเกเรเเต่ก็ไม่ได้เป็นคนอันธพาลสร้างความเดือดร้อนให้ใคร

คิม ธรณินทร์  ภาคพิภพ

                   ผมคิม เเต่เพื่อนผมมันชอบเรียกว่าป๋าไม่รู้มันคิดกันได้ไง เเต่ผมชอบนะมันดูเท่ห์ๆดี ผมก็เป็นเด็กเรียนดีคนนึง คอยให้คำเเนะนำกับพวกรุ่นน้องบ่อยๆ ในกลุ่มจะมีเเค่ผมกับไอฮุนที่การเรียนดี ส่วนที่เหลือนั้นก็สเปะสปะ เรียนๆเล่นๆ ผมเป็นคนค่อนข้างเป็นกลางรึป่าว? เเต่เวลาไอพวกนี้มีเรื่องอะไรผมจะคอยห้ามพวกมันเสมอ เเลดูเหมือนพ่อเเม่พวกมันสะเหลือเกิน วันหยุดส่วนก็จะมาสุ่มหัวกันอยู่ในบ้านผม หรือไม่ก็พากันเที่ยวคลับ ถึงจะเรียนดีเเต่เรื่องเเอลกอฮอล์นี้มันพลาดไม่ได้เชียว 5555+

นิยายเขียนเรื่องเเรก หากผิดพลาดตรงไหนก็ต้องขออภัยด้วย เนื้อเรื่อง ตัวละคร เกิดจากความคิด มโนภาพของเราไม่ได้มีเจตนาคิดร้ายต่อศิลปิน ส่วนรูปที่เรานำมาประกอบเนื้อเรื่อง ก็ขออนุญาติเจ้าของรูปด้วยค่ะ เเต่ถ้าเกิดงงตรงส่วนไหนหรือติตรงไหนสามารถcommentทิ้งท้ายได้นะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ ♡♡