วาเลนไทน์ที่ไม่มีวันลืม (ยุนแจ)

เนื้อเรื่อง

วันวาเลนไทน์

วันที่เธอต้องจากฉันไป

ยุนโฮ...

วันวาเลนไทน์ปีที่แล้ว

“แจจุง วันนี้เธอดูอารมณ์ดีจังเลยนะ”  ยุนโฮพูดพร้อมกับลูบหัวของแจจุงเบาๆ

“ก็วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ไง  ฉันถึงดูอารมณ์ดี”   แจจุงพูดพร้อมกับจัดดอกไม้ในแจกันต่อ

“เดี๋ยวฉันมานะ แจจุง”  ยุนโฮพูดพร้อมกับวิ่งออกจากบ้านไป

“ดะ...เดี๋ยว”  แจจุงพูดยังไม่ทันจบ ยุนโฮก็วิ่งออกไปซะแล้ว

ผ่านไป 1 ชั่วโมง

“แจจุง อ่ะนี่ ฉันให้” 

“อะไรหรอ”  แจจุงพูดโดยไม่ได้หันไปดูว่ายุนโฮกำลังยื่นดอกกุหลาบให้

“หันมาดูเองซิ”

“ดอกกุหลาบ นายรู้ได้ไงว่าฉันชอบดอกกุหลาบน่ะ ยุนโฮ”  แจจุงพูดพร้อมกับรับดอกกุหลาบที่ยุนโฮยื่นให้

“นี่ นายเป็นแฟนฉัน ฉันก็ต้องรู้ใจนายอยู่แล้วล่ะ จุ๊บ...”  ยุนโฮพูดจบก็ก้มลงไปหอมแก้มแจจุง 1 ที

“นี่ ฉวยโอกาสอีกแล้วนะยุนโฮ”  แจจุงพูดพร้อมกับเดินเอาดอกกุหลาบไปเก็บ

“นี่แจจุง เราออกไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้านกันมั้ย” 

“ไปสิ”  แจจุงพูดพร้อมกับเดินตามแจจุงออกไปที่สวนหลังบ้าน

พอถึงสวนหลังบ้านแจจุงกับยุนโฮก็เดินไปนั่งที่ชิงช้า

“แจจุง วันวาเลนไทน์ปีหน้าฉันจะพาเธอไปเดทนะ”

“อืม แล้วทำไมนายไม่พาฉันไปปีนี้ล่ะ” แจจุงถามอย่างสงสัย

“ก็เธอไม่สบายอยู่ไม่ใช่หรอ แจจุง”  ยุนโฮพูดพร้อมกับจับมือแจจุงขึ้นมาจูบ

“อืม  แต่ฉันก็หายแล้วนะ ไม่เชื่อนายก็ลองจับหน้าผากฉันดูสิ”  แจจุงพูดจบก็ดึงมือของยุนโฮมาแตะหน้าผากของเขา

“อืม ฉันรู้ว่านายหายแล้ว แต่มันยังไม่หายดีฉันว่าไปปีหน้าดีกว่านะ”  ยุนโฮพูดจบก็พาแจจุงเข้าไปในบ้าน

วันวาเลนไทน์ปีนี้  ( ปัจจุบัน)

“ยุนโฮ  นายจำสัญญาที่นายให้ฉันไว้ปีที่แล้วได้มั้ย”  แจจุงวิ่งลงบันไดเพื่อที่จะมาหายุนโฮอย่างรวดเร็ว

“จำได้สิ  ที่ฉันจะพานายไปเดทไง”

“ถูกต้อง... แล้วนายจะพาฉันไปกี่โมงล่ะ”   แจจุงพูดพร้อมกับเข้าไปโอบกอดยุนโฮ

“ ประมาณ 2 ทุ่มมั้ง”  ยุนโฮพูดพร้อมกับจูบแจจุงอย่างดูดดื่ม

“อืม”

“เดี๋ยว ฉันไปดูสวนหลังบ้านก่อนนะ ไม่ได้ไปดูแลนานแล้ว”  ยุนโฮพูดพร้อมกับเดินไปที่สวนหลังบ้าน เพื่อจะไปจัดดอกไม้และรดน้ำต้นไม้ที่สวนหลังบ้าน

เวลา 20.00 น.

แจจุงรีบแต่งตัวและมานั่งรอยุนโฮที่โซฟาเพื่อที่จะรอยุนโฮลงมาจากข้างบน แล้วจะได้ออกเดินทางเพื่อที่จะไปเดทกันที่ร้านอาหาร Kaolee  Food.   

“เสร็จแล้วหรอ ยุนโฮ” 

“อืม ไปกันได้ยังจ๊ะ ที่รัก”  ยุนโฮพูดแล้วจับที่แก้มของแจจุง  แล้ว 2 คนนั้นก็ออกเดินทางไปที่ร้านอาหารทันที

พอถึงร้านอาหารแล้วยุนโฮก็เดินมาเปิดประตูรถให้แจจุง  แล้วทั้ง 2 ก็เดินตรงไปที่ร้านอาหาร ขณะเดินไปที่ร้านอาหาร เขาทั้ง 2 คนต้องเดินข้ามถนนไปยังฝั่งตรงข้ามที่มีร้านอาหารอยู่ ระหว่างข้ามถนนนั้นเอง ยุนโฮกำลังเดินข้ามไปยังอีกฝั่งนึง  แต่แจจุงก็ต้องตกใจเมื่อมีรถคันสีเขียว กำลังพุ่งตรงมาที่ยุนโฮ และชนยุนโฮเข้าไปอย่างเต็มแรง ทำให้ยุนโฮกระเด็นไปอีกฟากนึงของถนน

ตอนนี้ ตัวของยุนโฮเต็มไปด้วยเลือด

“ยุนโฮ นายอย่าเป็นอะไรนะ นายต้องอยู่กับฉันนะ ยุนโฮ นายตื่นขึ้นมาสิ ยุนโฮ ฮือๆๆๆ...”

“แจจุง นายอย่าร้องไห้นะ ถึงฉันจะจากนายไปแล้วแต่ขะ..ขอให้นะ...นายรู้ไว้ว่าฉะ..ฉันรัก นายเสมอนะ จะ..แจจุง”  หลังจากที่ยุนโฮพูดจบแจจุงก็ร้องไห้ไม่หยุด  และในที่สุดยุนโฮก็จาก จากแจจุงไป

“ทำไม นายจากฉันไปเร็วอย่างนี้ ยุนโฮ ฮือ ๆๆๆ...”

“ฉันรักนายนะ ยุนโฮ  ฉันจะอยู่เคียงข้างนายเสมอ ต่อไปนี้ฉันจะไม่รักใครอีกแล้วฉันจะมีนายคนเดียวนะ ยุนโฮ”

*อยากอยู่เพียงลำพังสองใจ

  ฉันจะกอดเธอไว้ให้นาน

  แต่ติดที่เวลาหมุนผ่าน

  ผ่านมาให้เราต้องจากกัน