ย้อนเวลาไปเป็นสุดยอดคุณพ่อในสมัยอยุธยา - นิยาย ย้อนเวลาไปเป็นสุดยอดคุณพ่อในสมัยอยุธยา : Dek-D.com - Writer
×

    ย้อนเวลาไปเป็นสุดยอดคุณพ่อในสมัยอยุธยา

    โดย sleppy2

    "เนวิน" ชายวัย 43 ปี ได้สูญเสีย ลูกสาวเพียงคนเดียวไป หลังจากทุกข์ทรมารมาเป็นเวลานานเขาได้ตัดสินใจจบชีวิตลงเพื่อยุติความเจ็บปวด แต่แทนที่ทุกอย่างจะจบลง เขากลับโผล่ในที่ไม่คุ้นตาพร้อมกับหน้าต่างประหลาด

    ผู้เข้าชมรวม

    16,217

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7,770

    ผู้เข้าชมรวม


    16.21K

    ความคิดเห็น


    247

    คนติดตาม


    1.03K
    จำนวนตอน :  32 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 ต.ค. 67 / 13:12 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ท่ามกลางค่ำคืนอันมืดมิดในคืนที่ฝนตก แสงสว่างจากโทรทัศน์ที่เปิดอยู่กระทบชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตรงหน้ามัน แต่เขาไม่ได้สนใจราการตรงหน้า 

    เขาเพียงนั่งดูรูปภาพด้วยสายตาที่ว่างเปล่าเป็นเวลากว่า 4 เดือนแล้วที่ เนวิน ชายวัยกลางคนได้รับข้าวร้าย เพียงฟ้า หญิงสาววัย 18 ปีของเขาจบชีวิตลง 

    วันนั้นเป็นวันที่เขาเลิกงานเร็วเป็นพิเศษเพื่อแวะไปรับเค้กที่สั่งไว้มาฉลองงานวันเกิดของเธอ มีสายเรียกเข้าจากเบอร์ลูกสาว เขารับสายอย่างยินดีหลังจากที่แทบจะไม่มีเวลาคุยกันตลอดช่วงเดือนที่ผ่านมา

    "คุณพ่อของคุณเพียงฟ้าใช่ไหมครับ" แทนที่จะได้ยินเสียงลูกสาวที่ควรจะได้ยินมาตลอดหลายปี กลับเป็นเสียงที่ไม่คุ้นหูของชายแปลกหน้า ความวิตกกังวลเหมือนมีอะไรหนักๆ มาทับอก

    "ใช่ครับ เกิดเรื่องอะไรกับลูกสาวของผมหรือเปล่า"

    "คุณพ่อทำใจดีๆนะครับ---" 

    หลังสายสนทนานั้นจบ เนวินจำไม่ได้ว่าเขาทำอะไรต่อ รู้สึกตัวอีกทีก็เห็นเพียงผ้าคลุมสีขาววางปิดร่างของเพียงฟ้าไว้ เรี่ยวแรงในชีวิตของเขาเหือดหายไปหมด มันเหมือนมีอะไรสักอย่างมาคว้านเอาอกเขาออกไป 

    ชายวัยกลางคนวางรูปในมือลง พลางหยิบแก้วบรรจุของเหลวสีอำพันขึ้นมาดื่ม ของเหลวที่ควรจะมีรสสัมผัสที่ร้อนแรงไหลลงคอไปเหมือนเขาดื่มน้ำเปล่า 

    การกลั่นแกล้งในโรงเรียน สาเหตุที่ทำให้เพียงฟ้าตัดสินใจจบชีวิตลงในวันเกิดของเธอเอง เธอเคยเป็นเด็กฉลาดที่มอบความสดใสให้บ้านหลังนี้

     เมื่อก่อนมันเต็มไปด้วยสีสัน ของครอบครัว เนวิน เพียงฟ้า และ ลินลดา แม่ของเธอ การกลับบ้านมามีลูกสาวคอยต้อนรับหลังจากทำงานเหนื่อยๆ และมีภรรยายิ้มให้ เขาเคยคิดว่านี่แหล่ะดีที่สุดแล้ว อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป แต่กระนั้น เวลาก็ช่างโหดร้ายเสียเหลือเกิน 

    ในวันที่เพียงฟ้าอายุ 4 ปี แม่ของเธอได้จากโลกใบนี้ไปเพราะโรคร้ายจากเด็กสาวที่เคยสดใสเธอค่อยๆหม่นหมองลง เธอเป็นเด็กที่ฉลาดจนเขาใจคำว่าตายคืออะไร 

    เสียงหัวเราะในบ้านค่อยๆน้อยลง จนมันไม่มีอีกต่อไปเพียงฟ้ากลายเป็นเด็กเก็บตัว ส่วนเนวินเลือกที่จะทำงานโดนใช้ข้ออ้างกับตัวเอง ว่าทั้งหมดเพื่อลูกสาว

    เขาสังเกตเห็นมีรอยฟกช้ำบริเวณข้อมือเธอตั้งแต่ช่วงมัธยมต้น แต่ก็ไม่ได้สนใจ บางครั้งเธอมาขอคำปรึกษาแต่เขาก็บอกปัดไปเพราะงานนั้นเยอะ สายตาของเธอมองเขาด้วยความเศร้าหมองและต้องการความช่วยเหลือมาตลอด

     จนกระทั้งก่อนเธอจากไป มันเปลี่ยนเป็นสายตาที่ว่างเปล่า เนวินไม่ได้ใส่ใจมันเลย เขาคิดเพียงแต่ว่าถ้าทุกอย่างลงตัวแล้วเขาจะมีเวลาให้เธอได้มากขึ้น.....แต่ทุกอย่างก็สายไปแล้ว 

    เพียงฟ้าจบชีวิตโดยการกระโดดตึก ในห้องนอนเธอมีจดหมายเขียนไว้เพียงคำว่า 

    "พ่อคะหนูขอโทษ....แต่หนูทนไม่ไหวแล้วจริงๆ" 

    เขาเอ่ยข้อความในจดหมายก่อนจะเอื้อมมือไปใต้โต๊ะหยิบปืนพกกระบอกนึงขึ้นมา ของต่างหน้าอีก หนึ่งชิ้นของภรรยาเขา สภาพของมันยังดูดีเสมอเหมือนวันที่เขาซื้อให้เธอ 

    เขายกเหล้าในแก้วจนหมดแล้ววางมันลง ค่อยๆหลับตามลงและคิดถึงภาพที่ทุกคนยังอยู่พร้อมหน้า 

    'พ่อขอโทษนะ พ่อกำลังจะไปหาพวกเธอแล้ว..........'

    'ปัง!!!!!

    เกิดแสงสว่างวาบก่อนทุกอย่างจะดับลง 







    สวัสดีครับ ผลงานเรื่องนี้ จริงๆแล้วผมไม่มั่นใจเลยว่าจะทำออกมาดีไหม มันเป็นเรื่องที่วนเวียนในหัวมานานเป็นปีแล้ว ผมเลยตัดสินใจตกตะกอนมันออกมาดู หวังว่าผู้อ่านจะชอบนะครับ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น