RISK ACTS. || แสร้งร้ายพ่ายรัก.

 

นานเกินไปแล้วนะ..ให้ฉันมานั่งรอแบบนี้มากี่วันแล้วเนี่ย!
ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมากจะมาทำอะไรแบบนี้ทุกวันหรอกนะ!
ครอบครัวนี้ เป็นแบบนี้กันหมดเลยรึยังไง หงุดหงิดแล้วนะเว้ย!

 

ฉันตัดสินใจลุกขึ้นจากโซฟานิ่มในห้องรับรองสุดหรู ป้วนเปี้ยนไปตรงนั้นทีตรงนี้ที
ก็เจ้าของบ้านไม่โผล่มาซักทีนี่ ฉันคงไม่โง่นั่งเมื่อยรอนานๆหรอก ที่นี่มันก็แค่หรูกว่าบ้านฉันไปนิดหน่อย

 

ฉันหยิบจับของในบ้านมาดูเล่นคลายความว่าง
ซึ่งพวกกรอบรูปหรูและของตั้งโชว์ต่างๆในโซนนี้ ราคาแพงมาก
ต่อให้ฉันขายแลมโบร์สองคันก็คงซื้อมันมาไม่ได้
โถ่เอ๊ย..ทำธุรกิจอะไรแบบไหนกันถึงได้เงินเยอะมาผลาญเล่นอะไรแบบนี้

 

กึก..

แต่แล้วฝีเท้าของฉันก็ดันไปหยุดอยู่ตรงผ้าม่านตรงสุดทางเดิน มันปิดไว้อยู่ ฉันไม่ได้คิดอะไรหรอก ก็แค่อยากเดินไปชมวิวตรงนั้นเฉยๆ แต่เพราะฉันไม่ได้คิดอะไรไง!มันทำให้ฉันเห็น...

 

ปัง!

 

 

"เอาศพมันไปโยนทิ้งในบ่อจระเข้ แจ้งว่ามันพลาดตกลงไป"

"เก็บกวาดให้เรียบร้อย ฉันจะไปคุยธุระกับเด็กคนนั้นต่อ.."

 

เอาแล้วไง..ไอ้ผู้ชายเจ้าของบ้านคนนี้

...ฆ่าคน...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อย่าแส่หาเรื่องใส่ตัวให้มาก
ถ้าเธอยังรักตัวเอง

 

 

---RISK SET---

 

 

เฟบเรื่องจิ้มเน้นๆที่หน้าพี่กัส

 

#น้องพรีนเด็กพี่กัส

 

 

 นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องราวที่ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการและความคิดของเรานะคะ

ไม่ได้มีเจตนาจะกล่าวพาดพิงถึงใครหรือบุคคลกลุ่มใด

ขอให้ทุกคนโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือทำซ้ำประการใดนะคะ

หวังว่านิยายเรื่องนี้จะทำให้ทุกคนสนุกไปกับมันนะคะ 

B
E
R
L
I
N
❀