ตอนที่1 (ยังคิดม่ายออกเลยชื่อเรื่อง)

เราเลิกกันเถอะ ยาซึ เสียงห้วนจัด บ่งบอกถึงอารมณ์ของเจ้าของเสียงว่ากำลัง โมโหสุดขีด

คุณมันเห็นแก่ตัวที่สุด ชั้นไม่อยากเชื่อว่าจะหลวมตัวมาคบกับคุณได้ พอกันที ลาก่อน แล้วสาวเจ้าก็เดินออกไป เสียงปิดประตูดังปังใหญ่ดังๆไล่หลัง

ผมนั่งอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอยู่พักใหญ่ จำได้ว่า ยาสุเกะเข้ามาสะกิดผมอยู่เสียนาน แต่หลังจากเห็นอาการของน้องชายยังคงค้างแข็งอยู่แบบเดิม จึงยอมล่าถอยออกไป และพอผมรู้สึกตัวอีกที ผมก็มาอยู่ที่นี่แล้ว...