สุดท้ายก็มีเพียงเธอ2

เนื้อเรื่อง

ติ๊ดๆ ๆ ๆ “ ฮัลโหล หนุ่ม พลอยรอหนุ่มตั้งนานนะ ไม่โทรมาหาพลอยสักที” “ก็หนุ่มไปส่งแม่มาพึ่งกลับเข้าบ้านมา ถ้าอย่างไงเดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันที่เซนทรัลนะ”  “แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้พลอยจะรีบไปรอแต่เช้าเลยนะหนุ่ม” “ถ้าอย่างไงก็คืนนี้ฝันดีนะ หวัดดีค่ะ” เช้าตรู่ พลอยก็รีบแต่งตัวเพื่อที่จะไปเที่ยวกับแฟนคนแรกของเขา ซึ่งชื่อว่า นายหนุ่มหนุ่ม ซึ่งเป็นแฟนของพลอย พลอยเป็นเด็กดีเรียบร้อยน่ารัก เป็นลูกคนเดียว และที่สำคัญเธอมีโรคประจำตัวสุภาพไม่ค่อยแข็งแรงและ เธอก็อยู่กับแม่สองคน แม่ของพลอยจึงรักเธอมากๆ “แม่ค่ะวันนี้พลอยจะออกไปข้างนอกนะค่ะ” “ถ้าอย่าไงก็รีบๆกลับมานะ” พลอยก็เดินหาหนุ่มรอบๆบริเวณที่นัดกันไว้ “หนุ่มเมื่อไรจะมาสักทีนะ”  เสียงผู้ชายก็ดังขึ้น “รอนานไหมครับพลอย”  “ไม่นานเลยค่ะหนุ่ม” พลอยก็เลยชวนหนุ่มไปซื้อไอศกรีมทานกัน “หนุ่มไปทานไอศกรีมกันเถอะ” “ไปสิพลอย” ระหว่างที่นั่งทานไอศครีมและคุยกันอย่างสนุกสนาม ก็ได้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น  มารักทำไมตอนนี้ ตอนที่....ฮัลโหล โอเคเดี๋ยวแป๊บนึงนะ หนุ่มก็ได้หันมาบอกกับพลอยว่า “เราไม่ว่างแล้วแหละต้องไปธรุระ” พลอยเลยถามว่า “คุยกับใครหรอ”หนุ่มก็ไม่ได้ฟังรีบไปเลยโดยไม่สนใจพลอย แต่พลอยได้ยินเสียงเมื่อกี้ที่หนุ่มคุยด้วยเป็นเสียงผู้หญิง พลอยรู้สึกไม่พอใจมากๆแต่ก็ได้แต่นั่งหงุดหงิดอยู่ที่ร้านไอศกรีม และเสียงโทรศัพท์ของพลอยก็ดังขึ้น พลอยรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก็เพราะนึกว่าหนุ่มโทรมาหาเธอ “ฮัลโหล” “พลอยเมื่อไรจะกลับบ้านจ๊ะลูก”  “เดี๋ยวพลอยก็กลับเองแหละค่ะแม่ แม่อย่าพึ่งมายุ่งกับพลอยตอนนี้ได้ไหม” ติ๊ดๆๆๆแล้วพลอยก็ตัดสายของแม่ทิ้งและปิดเครื่องไป เพราะเธอผิดหวังที่หนุ่มไม่โทรกลับหมาหาแต่กลับเป็นแม่ที่โทรมาหาเธอ แล้วหนุ่มก็ไม่มารับเธอ พลอยจึงอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ กว่าพลอยจะกลับบ้านก็ดึกมากๆ พอไปถึงบ้านก็ได้เห็นแม่ของเธอรอเธออยู่ “พลอยไปไหนมา แม่รอลูกตั้งนานนะลูก” “แล้วใครให้แม่มานั้งรอพลอยละ” “พลอยกินข้าวมารึยัง กินข้าวแล้วจะได้ทานยานะลูก” พลอยก็บอกกันแม่เธอว่า”  “พลอยไม่หิวแล้วขอโทษนะค่ะที่ให้รอ  ต่อไปแม่ก็ไม่ต้องรอพลอยแล้วนะค่ะ พลอยโตแล้ว” เธอพูดเสร็จ เธอก็รีบขึ้นห้องไปนอน เพราะเสียใจมาก ที่แฟนของเธอไม่แคร์เธอเลย แคร์คนอื่นมากกว่า ขณะที่กำลังคิดเรื่องแฟนอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เบอร์ที่โทรมาเป็นเบอร์โทรศัพท์ของหนุ่ม หนุ่มก็ได้พูดกับพลอยว่า พลอยเราขอโทษนะที่ทิ้งพลอยอยู่ที่ร้านไอศกรีมคนเดียว ราขอโทษนะพลอย เรารีบไปก็เพราะว่าแม่ของเราโทรมาตามให้รีบกลับบ้านด่วน ถ้าอย่างไร พรุ่งนี้เราจะชวนพลอยไปเที่ยวกันนะ แล้วเจอกันที่เดิมนะ พลอยดีใจมาก เธอจึงรีบตอบรับหนุ่มทันที “ พรุ่งนี้เจอกันนะ” พลอยก็หลับไป เช้ามาพลอยก็รีบแต่งตัว และก็รับลงไป เพราะกลัวว่าหนุ่มจะรอ แม่ของพลอยรีบลุกตื่นมาทำกับข้าวให้เธอทานแต่เธอ บอกกับแม่ว่า เธอรีบมาก เธอกลัวว่าหนุ่มจะรอนาน แล้วก็ให้แม่ไปส่งเธอเร่งให้แม่เธอมาส่งเร็วๆ  “แม่ค่ะเร็วๆหน่อยได้ไหมค่ะ เดี๋ยวหนุ่มจะรอนานนะค่ะ พอแม่ขอเธอมาส่งเธอเสร็จ แม่ของเธอก็จะอยู่รอเป็นเพื่อนเธอ เพราะเห็นว่าเธอรอคนเดียวแต่เธอบอกว่า “แม่เดี๋ยวพลอยรอคนเดียวก็ได้ แม่กลับบ้านไปก่อนเถอะค่ะ พลอยอยู่รอคนเดียวได้ พลอยโตแล้วนะค่ะ” แม่ก็รอเธอก็เพราะด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะรอคนเดียว แม่เธอก็ได้บอกกลับพลอยว่า “แล้วจะให้แม่มารับรึเปล่า” ไม่ต้องมารับหรอกค่ะ เดี๋ยวพลอยจะให้หนุ่มเค้าไปส่งพลอยเอง แม่ไม่ต้องรอทานข้าวกับพลอยนะเดี๋ยว พลอยจะทานกับหนุ่มเลยนะค่ะแม่” แม่เธอก็ขับรถกลับบ้านและก็กระวนกระวายเป็นห่วงพลยอด้วย พลยอก็นั่งรอหนุ่มแล้วรอๆๆหนุ่มก็ไม่มาสักที พอพลอยโทรไปหนุ่มก็ไม่รับโทรศัพท์ของพลอย และพอสักพักฝนก็ตกลงมาตรงที่นั้น ไม่มีสิ่งใดที่บังฝนให้เธอได้เลยนอกจากต้นไม้ต้นเดียวแล้วพลอยก็เป็นลมล้มลงไป เพราะอาการที่แสนจะหนาว และเธอเองก็ไม่ได้ทานข้าวมาตั้งแต่เมื่อเช้าแม่ของเธอก็เห็นว่าดึกแล้ว แล้วพลอยเองก็ไม่กลับบ้านสักทีและฝนก็ตกหนักมากแม่ของเธอกระวนกระวายใจมาก แม่ของเธอจึงขับรถไปหาพลอยก็เจอพลอย สลบลงไปที่ใต้ต้นไม้แม่ของเธอรีบพาพลอยกลับมาบ้านทันทีและก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พลอย และเช็คตัวให้พลอย จนฟื้นและ คำแรกตอนที่พลอยฟื้นตื่นขึ้นมาแล้ว พลอยก็ได้พูดคำแรกว่า “หนุ่มมาหาพลอยรึเปล่าค่ะแม่” “ไม่มาเลยลูกหนุ่มเขาไม่เห็นมาเลย” หนุ่มไม่เคยมาดูแลเธอเลย มีแต่แม่ของเธอเท่านั้นที่คอยดูแลเธอเพียงคนเดียว แต่พลอยกลับรำคาญแม่ของเธอ เพราะคิดว่าแม่กันไม่ให้หนุ่มเข้ามาหาพลอย เพราะคิดว่าแม่แค้นหนุ่มที่ ไม่ยอมมารับพลอยและปล่อยให้พลอยรอจนเป็นลมไป แต่กลับไม่ใช่อย่างที่พลอยคิด เพราะว่าแม่ของเธอ กับโทรหาหนุ่มให้เธอแต่ก็ไม่สามารถติดต่อให้ได้ และแม่ก็โทรๆ จนโทรติดและบอกให้มาเยี่ยมพลอย เพราะว่าพลอยไม่สบาย และอีกวันหนึ่งหนุ่มก็มาเยี่ยมเธอ พลอยดีใจมาก และก็ยังโกรธแม่อยู่ที่แม่ได้แต่กันไม่ให้หนุ่มเข้ามาหาพลอย ตอนนี้ พลอยกับหนุ่มปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว และหนุ่มก็ได้นัด และสัญญาว่าจะไม่ทำอย่างนี้อีกและ จะพาไปเที่ยวทะเล พลอยก็ดีใจมาก เพราะเธอเองก็ไปเคยไปนอนต่างอากาศกับหนุ่มเลย และที่สำคัญ พลอยยังไม่เคยไปเที่ยวทะเลเลย เช้าวันหนึ่งเธอก็ไปทะเลกับหนุ่มและก็มีเพื่อนๆไปด้วยมากมาย พอไปถึงที่ทะเลหนุ่มก็ได้ทิ้งให้เธอรอยู่ที่ห้องคนเดียว พลอยเลยเดินออกไปข้างนอกพบว่า หนุ่มเดินควงหญิงสาวไปข้างนอกทำให้พลอยเสียใจมากและรีบวิ่งไปหาหนุ่ม และไปถามหนุ่มว่ามันหมายความว่าอย่างไร หนุ่มชวนพลอยมาแล้ว หนุ่มก็ไปกับคนอื่น หนุ่มบอกว่าเราขอโทษนะพลอยที่จริงเรามีแฟนอยู่แล้วและเราก็อยากจะบอกเลิกเธอหลายครั้งแล้ว แต่แม่ของพลอยไม่อยากให้เราทำอย่างนั้นเพราะ กลัวว่าพลอยจะเสียใจ และแม่พลอยเลยขอให้หนุ่มพาเธอมาเที่ยวทะเล พอพลยอรู้ความจริงหมดทุกอย่าง พลอยก็รีบขับรถกลับบ้าน พลอยร้องไห้ฟูมฟายเพราะเสียใจมากที่ไม่มีใครรักเธอ แม้แต่แม่ก็ไม่เข้าใจพลอย แม่ยังหลอกพลอยไม่มีใครรักพลอยเลย และแม่เองก็เป็นห่วงพลอยมากๆเพราะว่าพลอยบอกว่า จะไปเช้าเย็นกลับ แต่นี้มันก็ดึกแล้วพลอยยังไม่เข้ามาเลย โทรไปพลอยก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์แม่จึงเป็นห่วงพลอยมาก เลยออกไปเดินรอหน้าปากซอย พลอยเองก็ร้องไห้ฟูมฟาย และก็ขาดสติขับรถมาด้วยความเร็ว และแม่ของพลอยก็กำลังจะเดินข้ามถนนไปโทรศัพท์หาพลอยอีกฝั่งของถนนเพราะ คิดว่าพลอยน่าจะรับโทรศัพท์แล้ว แต่ระหว่างที่แม่ข้ามถนนไปพลอยก็ขับรถกำลังจะเข้าหมู่บ้านพอดีไม่ทันได้มอง เพราะทางนั้นมันมืดมาก ทำให้เธอตกใจและขับรถเสียหลักไปชนแม่ของเธอ เธอกับแม่ของเธอเข้าโรงพยาบาลทั้งคู่ แต่พลอยไม่เป็นอะไรมากแค่เป็นแผลเล็กๆน้อยๆ แต่แม่ของพลอย บาดเจ็บแต่ก็ไม่ถึงกับมากเท่าไร พลอยรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เธอทำมาก และพลอยก็นอนเฝ้าแม่ทั้งคืนจนกว่าแม่จะฟื้น พอแม่เริ่มฟื้นตื่นขึ้นมา เธอก็ดีใจมากจนถึงกลับร้องไห้ออกมาและ พลอยก็รู้สึกผิดมาตลอดที่ไม่เคยสนใจแม่ ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของแม่ ได้แต่แคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าแม่ของตัวเอง และแม่ก็อยู่ข้างๆพลอยมาตลอดเวลา และได้รู้ว่า แม่รักพลอยมากกว่าใครๆและชีวิตนี้ไม่มีใครจะรักเราเท่าแม่ของเราอีกแล้ว เป็นความรักที่ไม่มีวันตายหายไปจากโลกใบนี้ สุดท้ายก็ไม่มีใครนอกจากเธอคนนี้ แม่ของเรา