SweeT AppeaL อันตราย..รักฝังเขี้ยว

 

คำเตือน

• นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย เพราะฉะนั้น 'คิดต่างเชิญทางอื่น  คิดเรื่องหื่นๆเชิญอ่านอย่างสบายอารมณ์' 
• ตัวละครและสถานที่เป็นสิ่่งสมมติขึ้นไม่ได้มีอยู่จริงแต่อย่างใด
• อิมเมจตัวละครเป็นเพียงสิ่งที่ช่วยในจิตนาการของผู้อ่านเท่านั้น  ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคลในภาพแต่ประการใด
• ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านเพราะมีฉากรุนแรงและไม่เหมาะสมอยู่บ้าง

 

"พูดสิ! อนุญาตฉันให้เข้าไปเดี๋ยวนี้ซินเซียร์!!  นายก็รู้ดีว่ายังไงซะนายก็หนีฉันไปไหนไม่รอดอยู่ดี" น้ำเสียงห้วนตวาดก้องไปทั่วบริเวณของร่างสูงดังขึ้นตรงประตูระเบียงห้องนอน  ผมสะดุ้งเฮือกอย่างตกใจจนพาลจะมือไม้สั่นไปหมด  เขากำลังโกรธมากผมรู้ดี  แต่สิ่งที่เขาสั่งนั้นผมก็ทำให้ไม่ได้เหมือนกัน!

เชิญหรือ?  เชิญให้เขาเข้ามาขย้ำผมถึงที่น่ะหรือ?  ไม่มีทาง อย่างน้อยผมก็มั่นใจว่าประตูบ้านก็ยังเป็นปราการชั้นเยี่ยมที่จะสามารถกันคน(?)ตัวสูงตรงหน้าได้นานตราบเท่าที่ผมจะไม่เดินไปเปิดประตูให้เขาด้วยมือของผมเอง  และนั่นแปลว่าผมจะเป็นผู้ชนะและรอดพ้นจากเขาตราบเท่าที่ผมยังอยู่ภายในพื้นที่ที่เป็นอาณาเขตของบ้าน  เพราะอะไรน่ะหรือ?  เพราะแวมไพร์จะไม่สามารถบุกเข้าบ้านของคนอื่นได้หากคนในบ้านไม่เอ่ยปากอนุญาตยังไงล่ะ  ต้องขอบคุณวีแกนที่บอกเกร็ดความรู้เล็กๆที่ผมเคยคิดว่ามันไร้สาระให้สินะ

ผมยกยิ้มมุมปากอย่างผู้ที่เหนือกว่าแล้วส่งมันให้กับคนตัวสูงที่ยังไม่หยุดที่จะจ้องผมราวกับจะกลืนกิน  ใบหน้าขาวซีดดูจะแดงขึ้นจากอารมณ์โกรธที่คงจะล้นปรี่อยู่ภายใน  แต่เพียงแค่ครู่รอยยยิ้มก็ปรากฏอยู่บนใบหน้าหล่อที่มักจะดูเย็นชาตลอดเวลา และนั่นก็ทำให้รอยยิ้มอย่างผู้ชนะของผมเริ่มเลือนหายไปเมื่อรู้สึกได้ว่าผมกำลังลืมอะไรบางอย่าง!!

อะไรบางอย่างที่สำคัญกับผมมาก…

คาร์ริบเบียนหายไปจากหน้าประตูในตอนที่ผมกำลังคิดไม่ตกว่าลืมอะไร ก่อนจะปรากฏกายอีกครั้งภายในเวลาไม่นานหลังจากนั้น พร้อมกับอะไรบางอย่างในมือของเขา  อะไรบางอย่างที่ผมได้หลงลืมมันไป  อะไรบางอย่างที่สำคัญกับผมมาก และเป็นอะไรบางอย่างที่ตอกย้ำถึงความพ่ายแพ้ของผมได้ดี

.

.

.

"แชงคูส.." น้ำเสียงอ่อนแรงดังออกจากปากของผมแทบจะทันทีที่เห็นร่างอ้วนป้อมขนฟูของเจ้าลูกรัก  รอยยิ้มเย็นชาระบายออกจากใบหน้าซีดขาวของคนตัวสูง อธิภายเหตุการณ์ในตอนนี้ได้ดีว่าเขาเป็นผู้ชนะแล้ว

"นายจะพูดได้หรือยัง.. ว่าให้ฉันเข้าไปขย้ำนายได้ถนัดๆเสียที!"

!!!

สวัสดีค่ะ วันนี้มาชี้แจงแถลงไขเล็กน้อยเนาะ 55

ดีใจมากที่มีคนอ่านนิยายเพิ่ม ปริ่มสุดๆเลยตอนนี้ ฮาา

แล้วก็เสียใจนิดหน่อยค่ะที่ต้องบอกว่า สกายกำลังจะส่งโปรเจ็ค

เพราะฉะนั้นเรื่องอัพนิยายของเกเรนิดนึงเนาะ เพราะงานสกายหนักมากจริงๆ

ถ้าใครเรียนหรือมีเพื่อนเรียน'ถาปัด น่าจะรู้ๆกันเนาะ แต่รับรองว่าไม่ทิ้งจ้า  แต่งให้อ่านกันเรื่อยๆ

ขอบคุณพี่เด็ม DemZA [saisioo] มากนะคะ

งานพี่เป็นทั้งนักเขียนที่เป็นแรงบันดาลใจและนักอ่านที่น่ารักมากๆค่ะ

ขอบคุณสำหรับคนที่ติดตามมาตั้งแต่ต้นและคนที่เพิ่งเข้ามานะคะ

พวกคุณคือเหตุผลที่ทำให้สกายปั่นงานโต้รุ่งทุกคืนเพราะแอบดอดมาแต่งนิยายประจำ

ฮาาา (ล้อเล่นจ้า)

ปล. เปลี่ยนสีพื้นหลังแล้วนะ อ่านง่ายขึ้นป่าว แต่ขอหน้าคำโปรยไว้สักหน้านะ 55

ปล.2 คำผิดนี่ขอแปะโป้งก่อนเนาะ ตามเก็บไม่ไหวจริงๆ

ปล.3 ขอ A จงสถิตย์แด่ผู้ที่มีความพยายามทุกคนค่ะ :)

◊ SQWEEZ