- นรกก็แค่สวนหลังบ้าน -

“โถเหมยหลิน สำหรับคนตระกูลฮวงน่ะ นรกมันก็แค่สวนหลังบ้านเท่านั้นล่ะ” 

เขาโปรยอาหารปลาให้ปลาในบ่อ ชื่นชมความงามของบึงดอกบัวในคฤหาสน์โอฬารตระกูลฮวง 

เอ่ยต่อขณะฉีกยิ้มแทบจะถึงใบหู พูดคำพูดน่าขนลุก 

“และถ้าหากตายก่อน อย่างน้อยก็จะได้เป็นอาหารของเหล่าดอกบัวแสนงามพวกนี้ 

มีประโยชน์จนหยดสุดท้าย ตายเพื่อตระกูลฮวง และอยู่ในจวนตระกูลฮวงตลอดไป… ถือเป็นเรื่องน่ายินดีไม่ใช่หรือ?”

ตูม! ตูม! ตูม! ฉันหน้าซีด เห็นกับตาว่าเบื้องหลังต้าหลุน คือศพซึ่งถูกโยนลงสระน้ำอย่างไม่มีความปรานี 

"คนตระกูลฮวง อำนาจท่วมฟ้า มนตราท่วมดิน แม้แต่กษัตริย์ของแผ่นดินยังต้องเกรงใจ 

แล้วเจ้าเป็นใคร…ถึงสมัครเป็นผู้นำตระกูลฮวง" กะพริบตาปริบๆ ลูบดวงตาสีม่วงแปลกตาของตน 

“เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดา ที่จะไม่ให้คำสาปตระกูลฮวง ลิขิตชีวิตตาของตนเองและคนที่รัก”