ขอต้อนรับสู่โลกของเหล่าแฟนเก่าไม่เผาผี

ใครๆก็บอกว่าชีวิตฉันก็ดี ติดอย่างเดียว 'ใฝ่ต่ำเรื่องผู้ชาย' 

ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าคบกับใครทีไร ดันไปคบกับผู้ชายเฮงซวยทุกที 

ชะงัก อยู่ดีๆก็หวนถึงคำพูดที่หนึ่งในเหล่าแฟนเก่าพูด 

เสียงเยาะเย้ย คำพูดถากถางยังจำฝังใจจนถึงทุกวันนี้  'เธอน่ะมั่นใจในตัวเองมากไปแล้ว คนอย่างเธอ ไม่คู่ควรกับคนดีๆที่ไหนหรอก' 

ฉันกำมือแน่น โสดจนถึงวันนี้ แต่หากมีโอกาสตอกกลับไปได้ ก็จะขอตอกกลับไปว่า 

"อย่างน้อย อยู่คนเดียว ก็ยังดีกว่าอยู่กับนายเป็นพันเท่า" 

"ภารกิจครั้งนี้ คือการรวมกลุ่มผู้ที่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะทำลายคำสาปของแม่มด"

"คำสาปนี้ อยู่ที่ ปลายนรกภูมิ" 

 ฉันกะพริบตาปริบๆ ฟื้นคืนสติเรียบร้อยหลังจากหวิดเกือบตาย ก่อนจะแทบหยุดหายใจเมื่อความทรงจำของชาติก่อนมันหลั่งไหลเข้ามาในหัว

"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ สบายดีไหม?" 

เลิกกันเพราะนอกใจ เลิกกันเพราะหมดรัก เลิกเพราะไม่อาจทานทนต่อสายตาคนนอก 

เลิกกันเพราะ...ความตายพรากจาก 

หน้าซีดเซียว หนีตายก็ว่าแทบไม่มีพักแล้ว พระเจ้า ท่านจะส่งพวกเขามาหลอกหลอนฉันไม่ให้มีเวลานอนเลยหรือไร 

ขอต้อนรับสู่โลกของเหล่าแฟนเก่าไม่เผาผี