แอนนา ได้เวลาเฉือนเนื้อให้นายท่านแล้วนะครับ ll สิ้นเถ้าถ่านกำยานหอม (Reversed Harem & Dark Fantasy)

Chess Theme

ตอนที่ฉันกลับมาจากโรงเรียนประจำ ก็ได้พบว่า พ่อและแม่ที่ทำงานเป็นชาวนาได้เปลี่ยนอาชีพหากินเป็นที่เรียบร้อย

พ่อเลิกขายข้าวมาขายพวกผีดิบ ส่วนแม่ก็เลิกให้ข้าวเปลือกกับหมู แต่มาโยนเนื้อสดๆให้ผีดิบกินแทน

ไม่ใช่แค่บ้านเรา แต่ทุกครอบครัว ต่างยอมรับพวกผีดิบมากขึ้นเพราะคำประกาศของวังหลวงที่ว่า 

'หากใครมีผีดิบคุณภาพดี ทางการจะรับซื้อด้วยราคาสูงลิ่ว' 

ใช่ พวกมนุษย์มองเหล่าผีดิบเป็นเพียงสินค้า คือสิ่งของ สัตว์เลี้ยง หรือคนรับใช้ เถือกๆนั้น 

ฉันไม่คิดไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการครอบครัว จนกระทั่งวันที่ พ่อกับแม่ประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิต

ฉันในวัยสิบแปดปี จึงต้องรับมรดกอย่าง 'ฟาร์มผีดิบ' ไว้เป็นของตัวเอง 

ฉันเริ่มขายพวกซอมบี้ แต่ไม่เคยซื้อเพิ่ม จนกระทั่งเหลือซอมบี้อยู่สามตัวที่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ตัดใจขายไม่ได้เสียที 

มองเงินในกระเป๋าตัวเอง ก็น่าจะพออยู่ได้ไปสิบปี ฉันเคยหวังว่าจะท่องเที่ยวรอบโลกดูสักครั้ง 

คิดจะทำตามฝัน แพ๊คกระเป๋าและซอมบี้ไปเปิดหูเปิดตาโลกใบนี้สักหน่อย 

แต่พ้นประตูบ้านไม่ถึงสิบเก้า ฉันก็ล้มตึง โลกมืดจนมองอะไรไม่เห็น ขยับตัวไม่ได้ ฉันตายอย่างอนาถรายล้อมด้วยพวกซอมบี้ที่ทำตัวไม่ถูก

ความจริงปรากฏ สาเหตุที่รัฐบาลต้องการซอมบี้คุณภาพสูง เพราะพวกซอมบี้สามารถทนทานต่อสภาพแวดล้อมใหม่ซึ่งปรากฏขึ้นบนโลกอย่าง 'หมอกพิษ'  และนั่น...คือจุดเริ่มต้น ของยุคใหม่ ที่มนุษย์ ไม่ใช่ ผู้อยู่สูงสุดของบ่วงโซ่อาหารอีกต่อไป 

แต่เป็น 'ราชวงศ์ซอมบี้' ยิ่งไปกว่านั้น ซอมบี้เด็กที่ฉันเฝ้าเลี้ยงดูทั้งสามตัว ยังกลายเป็นซอมบี้ยศสูง!

ถามว่ารู้ได้ยังไง ฉันซี๋แหง๋แก๋ไปแล้วไม่ใช่เหรอ...เปล่า ฉันรอด แต่ดันกลายเป็นมนุษย์ที่มีฐานะเป็น 'สัตว์เลี้ยง' ของพวกเขาแทนน่ะซิ