เวรัย กับอุทยานต้นไม้หนังสือ

ดินแดนอมนุษย์ที่ทุกคนรู้จัก ประกอบไปด้วย อาณาจักร ๔ อาณาจักร คือ อาณาจักรบาดาลังของชาวนาคราช ปกครองโดยกษัตริย์พงษา นาคราชา  อาณาจักรลับแลงของชาวคนธรรม์ ปกครองโดยกษัตริย์มังกอน  ราธรรม์  อาณาจักรไพรมรกตของชาวผีป่า ปกครองโดยกษัตริย์ไพรา มรกต  และอาณาจักรพรายของชาวผีพราย ปกครองโดยกษัตริย์ศิรา มาร และยังมีชนเผ่าหลายชนเผ่าที่ยังคงแฝงตัวอยู่ตามอาณาจักรต่างๆ แต่มีชนเผ่าหนึ่งที่ดูแข็งกร้าว และอยากให้ชนเผ่าของตนเองพัฒนามาเป็นอาณาจักรดั่งเช่นอาณาจักรอื่น ซึ่งชนเผ่านี้ส่วนใหญ่เดิมเป็นเชื้อสายผีป่า แต่เพื่อต่อต้านอำนาจของกษัตริย์ไพรา มรกต จึงมีการรวมกลุ่มของนางไม้ที่ต้องการเรียกร้องสิทธิของเหล่านางไม้ให้เทียบเท่าเหล่าเทพารักษ์ นำโดย เรตอง จากตระกูลนาศ  ต่อมาเรียกตัวเองว่า “เจ้านางเรตอง นาศ”  และให้นางไม้ที่อยู่ภายใต้การปกครองของตน เรียกตัวเองว่ามีเชื้อสายตานี พร้อมยึดดินแดนส่วนหนึ่งของอาณาจักรไพรมรกตคือ บริเวณป่ากล้วย ต่อมาเรียกบริเวณนั้นว่า “ชนเผ่าตานี” มีพื้นที่ประมาณ  ๑๐๐ ตารางกิโลเมตร ซึ่งเป็นดินแดนเพียงเศษฝุ่น ถ้าเทียบกับอาณาจักรไพรมรกตที่กว้างขวาง  แต่ได้รับการต่อต้านจากกษัตริย์ไพรามาโดยตลอด เพราะกษัตริย์ไพราไม่ยินยอมยกดินแดนส่วนนั้นให้ เพราะที่รู้กันอยู่ว่า การจะเป็นอาณาจักรได้และได้รับการยอมรับจากอาณาจักรอื่นอย่างเป็นสากล จะต้องประกอบไปด้วย ประชากรที่แน่นอน  ดินแดนที่แน่นอน  สถาบันผู้นำในการปกครองและมีอำนาจสูงสุดในการปกครอง  ชนเผ่าตานีมีครบทุกอย่างยกเว้นดินแดนที่อยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ไพรา มรกต  กษัตริย์ไพราเกรงว่า ถ้าชนเผ่าตานีได้รับดินแดน ๑๐๐ ตารางกิโลเมตรแล้ว จะทำให้อำนาจของตนลดลง รวมไปถึงอาณาจักรไพรมรกตของตนด้วย