อิรวดี

รถที่วิ้งผ่านสายฝนที่เทกระห่ำลงมาเหมื่อนกับอารมณ์และความเกี้ยวกราดมันเป็นการปะทะอารมณ์กันระหว่งพ่อและลูก.........
   "ฉันไม่สนใจว่าแกจะชอบหรือไม่ชอบ แต่สิ่งที่แกจะต้องทำคือแกต้องดูแลกิจการที่แนสร้างขึ้นมา" น้ำเสียงที่ดุดันด้วยความโกรธทำให้ระเบิดอารมณ์ที่รุนแรง ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้นเงียบกริบ
   "ผมไม่สนใจกับไอ้กิจการบ้าๆ ของพ่อหรอก ไอ้กิจการที่มันต้องทำให้คนอื่นลำบากนะ ไอ้กิจการที่ต้องฆ่าใครต่อใครน่ะ ผมไม่ชอบ และไม่ทำ" ด้วยอารมณ๊ที่โกรธ การปะทะอารมณ์กันมันไม่อาจทำให้อะไรดีขึ้น เขาเลยเดินหันหลังออกมาทันที
    " นั่นแกกำลังจะไปใหน" เสียงที่ดังตามหลังของเขาไป
    "สี่งที่ฉันทำเพื่อฐานะของครอบครัว ยังไงแกก็หนีมันไม่พ้นหรอก"