เกมวิวาห์อาญาแค้น - นิยาย เกมวิวาห์อาญาแค้น : Dek-D.com - Writer
×

    เกมวิวาห์อาญาแค้น

    ในเมื่อเขาคบหาดูใจกับฝาแฝดคนพี่มานานถึง3ปี แต่กลับเลือกที่จะแต่งงานกับฝาแฝดคนน้อง เพื่อล้างแค้นในสิ่งที่บิดาของเธอทั้งสองได้กระทำเอาไว้กับครอบครัวของเขา นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเกมนี้เท่านั้น!

    ผู้เข้าชมรวม

    1,137

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    1.13K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    7
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  7 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 พ.ค. 61 / 19:55 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    “รักผมของเธอมากหรือเปล่าถ้าเกิดว่าฉันจะขอ...” 

    เขาชักมืออีกข้างที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาพร้อมกรรไกรที่ขยับคมของมันเฉียดฉิวกับเส้นผมของเธอ 

         “ตัดมันน่ะ!”

        พราวพลอยลมหายใจสะดุดกึก “จะทำแบบนั้นทำไมกัน”

        “ก็แค่อยากจะตัดมัน” เขายังคงนำกรรไกรเฉียดใกล้ผมเธอตลอดเวลา

        เธอรู้สึกเหมือนกับลำไส้ขมวดเกร็งไปด้วยความกดดัน 

              “ยังทำลายฉันไม่พออีกหรือไงกัน”

        เขาคลายริมฝีปากที่เม้มแน่นออกจากกัน 

         “แค่อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงบ้าง หวังว่าเธอคงไม่ว่ากันนะที่รัก” ริมฝีปากได้รูปก้มลงจูบกลางกระหม่อมเธอ

        “ฮอลล์...”

        คมกรรไกรขยับเข้าที่เส้นผมของเธอบริเวณแก้มด้านขวา เขาขยับปลายนิ้วและเส้นผมกระจุกใหญ่ก็ร่วงลงมาบนหน้าตักเธอ

        “ไม่ว่ากันนะ” เขาพูดจากนั้นก็ใช้มือสางผมของเธอและลงมือตัดอีกครั้ง “ทำแบบนี้ทำไมกันฮอลล์” เสียงเธอสั่นเครือไปหมด แต่น่าแปลกที่ร่างกายถูกกระตุ้นด้วยแรงเรียกร้องทางเพศอย่างรุนแรง

        “แยกระหว่างผู้หญิงของฉันกับคนอื่นอย่างชัดเจนยังไงละ”



     


    ***สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537© อิศญา ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดเพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็น ลายลักษณ์อักษรเท่านั้น


    ดาวน์โหลดอีบุ๊กได้ตามช่องทางด้านล่างนี้เลยค่ะ


    เกมวิวาห์อาญาแค้น
    อิศญา
    www.mebmarket.com
    “รักผมของเธอมากหรือเปล่าถ้าเกิดว่าฉันจะขอ...” เขาชักมืออีกข้างที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาพร้อมกรรไกรที่ขยับคมของมันเฉียดฉิวกับเส้นผมของเธอ “ตัดมันน่ะ” พราวพลอยลมหายใจสะดุดกึก “จะทำแบบนั้นทำไมกัน” “ก็แค่อยากจะตัดมัน” เขายังคงนำกรรไกรเฉียดใกล้ผมเธอตลอดเวลา เธอรู้สึกเหมือนกับลำไส้ขมวดเกร็งไปด้วยความกดดัน “ยังทำลายฉันไม่พออีกหรือไงกัน” เขาคลายริมฝีปากที่เม้มแน่นออกจากกัน “แค่อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงบ้าง หวังว่าเธอคงไม่ว่ากันนะที่รัก” ริมฝีปากได้รูปก้มลงจูบกลางกระหม่อมเธอ “ฮอลล์...” คมกรรไกรขยับเข้าที่เส้นผมของเธอบริเวณแก้มด้านขวา เขาขยับปลายนิ้วและเส้นผมกระจุกใหญ่ก็ร่วงลงมาบนหน้าตักเธอ “ไม่ว่ากันนะ” เขาพูดจากนั้นก็ใช้มือสางผมของเธอและลงมือตัดอีกครั้ง “ทำแบบนี้ทำไมกันฮอลล์” เสียงเธอสั่นเครือไปหมด แต่น่าแปลกที่ร่างกายถูกกระตุ้นด้วยแรงเรียกร้องทางเพศอย่างรุนแรง “แยกระหว่างผู้หญิงของฉันกับคนอื่นอย่างชัดเจนยังไงละ”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น