ปิ๊งรักคุณนักวาด

ปิ๊งรักคุณนักวาด

คำเตือน

ในเรื่องมีการใช้คำหยาบและเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

*****************************

มี E- Book แล้วนะคะ 

อย่าลืมแวะไปอุดหนุนกันนะ

****************************************************

“มีสิ่งหนึ่งที่เธอควรรู้ การเป็นคนของฉัน หมายถึงฉันเป็นคนคุมเกม ไม่ใช่เธอ”

******************************************************

“เธอเข้ามาในห้องฉันทำไม?”

“ก็มานอนกับพี่ไง”

ตุลยาตอบแล้วหัวเราะคิกคัก เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาพลางส่งจูบให้ พอเหล้าเข้าปาก อะไรที่ไม่กล้าพูด อะไรที่ไม่กล้าทำ เธอก็แสดงมันออกมาทั้งหมด

ดรุณภพหน้าแดง ยัยบ้านี่กล้าเล่นกับรู้สึกของเขา เธอไม่กลัวเขาว่าเขาจะเอาจริงเลยงั้นหรือ?

ชายหนุ่มรู้สึกโกรธที่หญิงสาวทำตัวไม่น่ารัก น่าตีจริงๆ แอบดื่มเหล้ายังไม่พอ ยังกล้าเข้ามาอยู่ในห้องของเขาอีก ถึงเขาจะเป็นคนป่วย แต่ก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง 

และผู้ชายอย่างเขา ก็เหมือนเสือร้ายที่หิวโหยมานาน การที่เธอพาตัวเองมาอยู่ในห้องของเขา ก็ไม่ต่างจากเอาตัวมาสังเวยถึงที่

“เธอรู้ตัวไหมว่าพูดอะไรอยู่”

ชายหนุ่มก้มมองใบหน้าที่แดงระเรื่อของหญิงสาวอย่างโมโห แต่นอกยืนนิ่งๆ ให้เธอกอด เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ตุลยาหัวเราะ จริงๆ แล้วสาเหตุที่เธอดื่มเหล้าไม่ใช่เพราะเสียใจที่เขาเห็นเธอเป็นน้องสาว 

แต่เพราะเธอตั้งใจจะสารภาพรักกับเขา จึงต้องดื่มเหล้าให้เมาเพื่อเพิ่มความกล้าในตัวเองต่างหาก ตุลยาเห็นชายหนุ่มไม่ยอมพูดอะไรเลยก็รู้สึกโกรธ หล่อนตัดสินใจกดชายหนุ่มลงบนเตียง แล้วพลิกตัวเองขึ้นไปนั่งทับตัวเขาไว้ ก่อนจะลงมือปลดกระดุมเสื้อของเขาออก

ดรุณภพรู้แล้วว่าหล่อนคิดจะทำอะไรต่อจากนี้ เขารู้สึกดีใจมากที่หล่อนปรารถนาอยากทำให้เขามีความสุข แต่เขาไม่อยากให้หล่อนมาเสียใจทีหลัง

ชายหนุ่มตัดใจข่มความต้องการไว้ จากนั้นพลิกหญิงสาวลงใต้ร่าง ก่อนจะดันตัวเองออกห่างจากเตียงในสภาพที่หอบแฮ่กๆ

“นี่ พี่รังเกียจยาขนาดนี้เลยเหรอคะ”

“ฉันไม่ได้รังเกียจเธอ ฉันแค่ไม่อยากให้เธอเสียใจทีหลัง”

“ตั้งแต่ชอบพี่ ยาก็เตรียมใจไว้นานแล้ว พี่ภพให้โอกาสยาได้อยู่ข้างพี่บ้างเถอะนะ อย่าผลักไสกันอีกเลย ยาขอร้อง”

“เธอรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่”

“รู้ ยารู้ว่ายาต้องการอะไร ยาต้องการจะเป็นคนของพี่ อยู่ข้างพี่ ต่อให้พี่ไม่รู้สึกชอบยาเลย ยาก็ไม่แคร์”

“แต่ฉันแคร์ ฉันไม่อยากทำร้ายเธอ”

“พี่ไม่ได้ทำร้ายยาเลย ทั้งหมดนี่ยาเต็มใจให้พี่เอง ต่อให้พี่ไม่คิดจริงจังกับยา ยาก็ไม่เสียใจ พี่ภพขอโอกาสให้ยาได้อยู่ข้างพี่ ในฐานะคนของพี่สักครั้งนะคะ”

“ถ้าขืนเธอยังพูดว่าอยากเป็นคนของฉันอีกครั้ง ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปแล้วนะ”

“ยาอยากเป็นคนของพี่”

ดรุณภพไม่อดทนอีกต่อไป เขาเดินไปปิดประตูห้อง อุ้มหญิงสาวไปวางบนเตียง โน้มใบหน้าลงไปจูบริมฝีปากอวบอิ่มของตุลยา บดจูบอย่างดูดดื่มเพื่อลงโทษคนอวดดี โทษฐานที่กล้าก่อกวนจนเขาโมโหซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“มีสิ่งหนึ่งที่เธอควรรู้ การเป็นคนของฉัน หมายถึงฉันเป็นคนคุมเกม ไม่ใช่เธอ”

*****************************************

เป็นนิยายเรื่องสั้นนะคะ เนื้อหาไม่ได้ยาวมาก ขอฝากผลงานของไรท์ในนามปากกา อรพรรณ ด้วยนะคะ

*****************************************

© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ปี พ.ศ. ๒๕๕๘

ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาบางส่วนหรือทั้งหมด เพื่อผลิตเป็นรูปเล่มและ / หรือสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์เพื่อการใดๆ เว้นแต่ได้รับการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น

***********************************

สุดท้ายนี้ขอฝากผลงานทั้งหมดของไรท์ด้วยด้วยค่ะ