อ้อมกอดรักมาเฟียร้อน (ไม่มีรูปเล่ม)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

อ้อมกอดรักมาเฟียร้อน

โดย...ศิริภัสสร

โปรย...

คับฟ้า อัษฎาวุธภูดินันท์ มาเฟียหนุ่มหล่อ ผู้ควบคุมธุรกิจหลายชนิดอยู่ในมือ เป็นเศรษฐีอันดับต้นๆ ของโลก เขารวยและมีอิทธิพลล้นเหลือ แค่อยากได้ผู้หญิงคนเดียวไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา แต่เขาเลือกจะใช้วิธีนุ่มนวลกับ นันทิชา วิรินันท์ แม่ค้าขนมหวานที่เขาต้องตาต้องใจตั้งแต่แรกเห็น ใบหน้าสวยหวานยิ่งกว่าขนมไทยทั้งหลายแหล่ที่เธอขายเสียอีก ร่างระหงอวบอัดไปทุกสัดส่วนช่างยั่วยวนใจชายดีเหลือเกิน และเขาก็ไม่ต่างจากชายหนุ่มคนอื่นมากนัก เมื่อแรกเห็นเขาก็อยากได้เธอขึ้นมาทันที เขาพาตัวเองเข้าไปใกล้เธออยากจงใจ 

********************************************************************

            “เอาล่ะครับ เสี่ยจะให้เท่าไหร่ครับ” ชาติชายรีบถาม

            “หมื่นนึง” เสี่ยเจ้าของโรงงานน้ำปลาพูดอย่างไม่ลังเล ในขณะที่ชายหนุ่มก็สวนกลับไปโดยไม่มองหน้าคู่กรณีด้วยซ้ำ ดวงตาคมจ้องหน้าสวยนิ่งอย่างคุกคามเต็มที่

            “ห้าหมื่น”

            “งั้นคุณคับฟ้าก็ได้น้องเขาไปละกันครับ” ชาติชายรีบพูด ตาโตกับเงินที่กำลังจะได้

            “อ้าวอะไรกันทำไมง่ายอย่างนี้วะ อั้วะให้เจ็ดหมื่น” เสี่ยใหญ่พูดอย่างไม่ยอมแพ้ ในขณะที่คับฟ้าหันไปมองเจ้าของร้านด้วยดวงตาเยียบเย็นดุดัน

            “เอ่อ...ไม่ได้หรอกครับผมตกลงยกน้องเขาให้คุณคับฟ้าไปแล้ว” เจ้าของร้านเจ้าเล่ห์รีบพูดเพื่อเป็นการรอมชอมระหว่างเสี่ยใหญ่กับชายหนุ่มสุดหล่อนามคับฟ้าคนนี้ เขาเลือกจะหวั่นเกรงฝ่ายหลังมากกว่า กิตติศัพท์ที่อีกฝ่ายสะสมมาทำให้เขาไม่กล้าเสี่ยง

**************************************************************************

           “เอ๊ะ! คุณปล่อยฉันนะ คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม!” นันทิชาแหวอย่างไม่พอใจ เมื่อโดนอีกฝ่ายกระชากลากถูให้ตามเข้าไปภายในตึกสูงโดยไร้ซึ่งความปรานี

            “ทำไม ที่นี่มันหรูไปรึไง” ร่างสูงชะงัก แล้วหันมาถามเสียงกร้าว

            “ไม่ชอบโรงแรมห้าดาวใช่มั้ย ทำไมไม่บอก ผมจะได้พาไปโรงแรมม่านรูดถูกๆ” คับฟ้าพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

            “นี่คุณมันจะมากไปแล้วนะ ฉันไม่ใช่โสเภณี!” นันทิชาตะโกนอย่างโกรธจัดใบหน้าสวยแดงก่ำไปหมดเมื่อได้ยินคำพูดดูถูกตัวเธออย่างชัดเจนจากชายหนุ่มสุดหล่อ พยายามสะบัดร่างเพื่อให้มือเรียวใหญ่หลุดออกไปจากลำแขนนุ่มของตน แต่แทนที่มันจะหลุด เจ้าของมือเรียวใหญ่กลับกระชับมันให้แน่นขึ้นกว่าเดิม

            “คุณไม่ใช่งั้นเหรอ” คับฟ้าทำเสียงหึในลำคอ ดวงตาคมอันดุดันกวาดไปทั่วร่างบางอย่างหยาบคาย มันเหมือนสายตาของคนที่กำลังตัดสินใจจะซื้อสินค้าชิ้นหนึ่งอยู่ และเธอก็เป็นสินค้าชิ้นนั้น ที่เขากำลังจะใช้เงินเลือกซื้อมาด้วยความพอใจ

            นันทิชาหน้าตาร้อนผ่าวไปหมดกับสายตาแบบนั้นของเขา ริมฝีปากอวบอิ่มน่าจุมพิตถูกเม้มเข้าหากันแน่น แล้วคลายออก เพื่อตะโกนใส่หน้าหล่อเหลาด้วยความโกรธ

            “ฉันไม่ใช่!”

  “ถ้าไม่ใช่คุณไปทำอะไรที่นั่น เราอย่ามัวพูดเลยดีกว่า ผมไม่อยากฟังอะไรอีก ไหนๆ ผมก็จ่ายเงินไปแล้ว ผมควรจะได้ทดลองใช้ชิ้นค้าที่เพิ่งซื้อมาสักที” พูดจบเขาก็กระชากร่างบางให้ตามไปอย่างรวดเร็ว 

************************************************************************

ถ้าชอบกดโหลดอีบุ๊กได้จ้า ไม่มีตีพิมพ์เป็นรูปเล่ม พลาดแล้วจะเสียใจเด้อ

ติดตามงานเขียนของไรต์ได้ที่แฟนเพจด้านล่างได้จ้า กดไลค์ไว้จะได้ไม่พลาด