ของตายซาตาน

เธอรู้ตัวว่าโดนหลอกก็ตอนตกเป็นของเขาแล้วโดยสมบูรณ์ เขาไม่ได้พรากเพียงความสาวของเธอไปเท่านั้น แต่พรากหัวใจเธอไปด้วย...

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

“ลูกใคร?”

“ลูกหมาหน้าเซเว่นมั้ง” เมื่อได้ยินคำถามโง่ๆ เธอจึงตอบทันควันด้วยคำพูดแสนเผ็ดร้อน ในขณะที่คนฟังหน้าแดงก่ำขึ้นทันที

“ชมพู่” เรียกด้วยน้ำเสียงใจเย็นเต็มที่ ทั้งที่ภายในมันเดือดดาลไม่น้อยกับคำตอบของหญิงสาว แต่พยายามกดมันเอาไว้เต็มที่ ตอนนี้การใจร้อนไม่มีประโยชน์อะไร มีแต่จะพังกับพังเท่านั้น

“ถ้าคุณไม่มีธุระอะไร ก็กลับไปได้แล้วฉันจะได้ทำงานของฉันต่อ” น้ำเสียงช่างเย็นชาอย่างไม่เคยได้ยินมาก่อน

“คุยกันก่อนสิ”

“จะหลอกอะไรอีกล่ะ ฉันเลิกโลกสวยไปนานแล้ว เก็บคำพูดหลอกลวงของคุณไปหลอกเด็กอนุบาลเถอะ” ไม่เพียงแค่น้ำเสียงเท่านั้นที่เย็นชา หน้านวลของคนพูดก็ถูกฉาบเอาไว้ด้วยความเย็นชาเช่นกัน

“ผมไม่ได้หลอกสักหน่อย”

“ไสคุณหัวกลับไปได้แล้ว”

“ชมพู่!”