เมียเก็บเจ้าพ่อ (อเล็กซ์ - พาย)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เมียเก็บเจ้าพ่อ  ขอเวลารีไรต์ 1 เดือน

สิ่งที่เปลี่ยน
- เปลี่ยนปก
- เปลี่ยนสำนวน (คิดไม่ออก ให้อ่านเจ้าหัวใจมาเฟียเล่มตีพิมพ์กับสนพ. เทียบกับเล่มรีไรต์ นิยายเขียนมาแล้ว 5 ปี เป็นเรื่องปกติทีสำนวนคนเขียนต้องเปลี่ยนจ้า)
- แซบขึ้น (กิกิ อันเดิมเลิฟซีนประถมเนาะ อันใหม่ก็ตามฟามเผ็ชที่มากขึ้น)

- ไม่ทำเล่ม เพราะตาลเพลียมากที่ต้องตอบคำถาม

- ลงเฉพาะอีบุ๊ก ถึงแม้จะเป็นสำนวนใหม่ทั้งเล่ม
- ชื่อนิยายคงเดิม

➖➖➖➖

โปรยใหม่ สำนวนปัจจุบัน

“เข้าใจก็ดีแล้วจะได้เลิกประชดสักที แล้วขอเตือนว่าอย่าเรียกตัวเองกับผมห่างเหินแบบนั้นอีก ฟังแล้วไม่รื่นหูเอาเสียเลย"

ถึงท้ายประโยคจะปรับเสียงให้ดูน่าฟังขึ้น แต่พิมพ์มาดาก็ยังอดไม่ได้ที่จะน้อยใจจึงขยับตัวหนีจูบหนักๆ ที่กดลงมาตรงข้างแก้ม
“ปล่อยค่ะ บทเรียนครั้งนี้ดิฉันคงขยาดที่จะสนิทสนมกับคนอื่นไปทั้งชีวิตเลย”

ห่างเหิน เฉยชา แต่แววตากลับแสนงอนนัก เป็นความจริงที่อเล็กซ์สัมผัสได้ชัดเจน แต่ 'คนอื่น' ที่เธอพูดถึงนั่นรวมถึงเขาด้วยหรือไง
“ผัวคนแรกนี่... ใช่คนอื่นด้วยเรอะ”

โปรยเดิม สำนวนเดิม

“เอาล่ะ ถ้าพายเข้าใจก็เลิกโทษตัวเอง เลิกโกรธ เลิกงอนผมได้แล้ว อ้อ! แล้วก็เลิกใช้คำว่าฉันได้แล้ว พูดเหมือนเดิมน่ะดีแล้ว” 

เจ้าพ่อหนุ่มลดเสียงให้ดูน่าฟังขึ้น พร้อมกดจูบหนักๆ ลงที่กระหม่อมบาง มือหนาลูบแผ่นหลังอย่างเอาใจ

“ต่อไปนี้ดิฉันจะไม่เรียกตัวเองให้สนิทสนมกับคนอื่นง่ายๆ หรอกค่ะ แล้วก็ปล่อยดิฉันได้แล้ว”

“ผัวคนแรกนี่เรียกว่าคนอื่นด้วยเหรอ!???”

เลื่อนลงข้างล่าง รูปอเล็กซ์เผ็ชมากฮะ

กระโดดเป็นกบเลยเนาะ เขินเด้ เขินเด้