ดินสอ กับ ยางลบ

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องสั้นเรื่องนี้ถึงแม้จะไม่สนุกในความคิดของคนบางคนแต่มันก็มีความหมายที่ทำให้เรากลับตัวกลับใจได้

เนื้อเรื่อง

มีดินสอที่เขียนอย่างไรก็ไม่มีวันหมดอยู่แท่งหนึ่ง
กับยางลบที่ลบอย่างไรก็ไม่มีหมดอยู่ก้อนหนึ่ง
ดินสอแท่งนั้นเป็นเพื่อนกับยางลบก้อนนั้น
ทั้งคู่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน
หน้าที่ของดินสอก็คือเขียน มันจึงเขียนทุกที่ ทุกอย่างอยู่เสมอ
ตลอดเวลาที่ดินสออยู่กับยางลบ หน้าที่ของยางลบก็คือลบ
มันจึงลบทุกอย่างที่ดินสอเขียนทุกที่ และทุกเวลา

      เวลาผ่านไปนานหลายสิบปี ทุกอย่างก็ยังดำเนินเหมือนเดิมเรื่อยมา
จนกระทั่งดินสอเอ่ยกับยางลบว่า
“เรากับนา ย คงอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว”                      
ยางลบจึงถามว่า “ทำไมล่ะ”
ดินสอจึงตอบกลับไปว่า  “ก็เราเขียนแล้ว นายลบ มันก็เลยไม่เหลืออะไรเลย”
ยางลบจึงเถียงว่า
“เราทำตามหน้าที่ของเรา เราไม่ผิด” พอยางลบพูดจบทั้งคู่จึงแยกทางกัน

     เมื่อดินสอแยกทางกับยางลบมันก็ดีใจที่มันสามารถเขียนอะไรได้ตามใจมัน
แต่ พอเวลาผ่านไปมันเริ่มเขียนผิดทำให้ ข้อความที่สวยๆ ที่มันเคยเขียนได้ก็สกปรก
มีแต่รอยขีดทิ้งเต็มไปหมด มันคิดถึงยางลบจับใจ
    ฝ่ายยางลบพอแยกทางกับดินสอมันก็ดีใจที่ตัวมันไม่ต้องเปื้อนอีกต่อไป
พอเวลาผ่านไป มันกลับใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าเพราะไม่มีอะไรให้ลบ 
มันคิดถึงดินสอจับใจ

ทั้งคู่กลับมาอยู่ด้วยกันใหม่ คราวนี้ดินสอเขียนน้อยลง เขียนแต่สิ่งที่ดี
ส่วนยางลบก็ลบเฉพาะที่ดินสอเขียนผิดเท่านั้น
เปรียบการเขียนของดินสอเป็นความทรงจำ ดินสอจดจำทุกเรื่องทั้งดีและไม่ดี
แต่ยางลบเปรียบเหมือนการลืมเลือน ยางลบเลือกที่จะไม่จดจำอะไรไว้เลย
เมื่อทั้งสองสิ่งนี้แยกกันอยู่จึงเกิดความไม่สมดุล
ดังนั้น เมื่อเพื่อนรักทั้งสองกลับมารวมกันใหม่ ดินสอจดจำแต่สิ่งที่ดีๆไว้
ส่วนยางลบก็ลบแต่สิ่งที่ไม่ดีเหมือนการให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด

การดำเนินชีวิตของเราก็เหมือนดินสอกับยางลบ
เก็บเรื่องราวดีๆที่ผ่านเข้ามาไว้เป็นความทรงจำที่สวยงาม
และรู้จักให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด
เราก็จะมีชีวิตอยู่ด้วยความสุข