เรื่องป่วนป่วนของคุณชายขี้บ่นกับเจ้าหญิงไม่คาดฝัน

โอ้ย วันแรกที่ฉันมาถึงกรุงเทพ ร้อนก็ร้อน คนก็นิสัยเสียเดินมาชนแล้วไม่ขอโทษ พี่ชายของฉันพาฉันไปที่บ้านพักของเขา พี่ชายฉันอายุห่างกับฉันตั้ง 10 ปี ห่างสุดสุด พี่มีแฟนแล้วหล่ะแต่ไม่บอกว่าสวยไหม (คอยดูเถอะฉันคนนี้จะรู้ให้ได้ 0-0) พอมาถึง้านฉันไม่เคยรู้เลยว่าพี่มีบ้านใหญ่ขนาดนี้ บ้านยังกะ ปราสาท โอ้มายก้อดดดด พี่ทำงานเป็นแค่เชพในร้านอาหารทำไมรวยขนาดนี้ พี่บอกว่า พี่แอบทำงานพิเศษ ทำอาหาร ให้กับ เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง เขาก็เลยให้บ้านพี่อยู่ โอ้ ถ้ารู้ว่าบ้านพี่ใหญ่ขนาดนี้ มาตั้งแต่แรกแล้ว พอเค้าไปในบ้าน บ้านก็สวย ยังกะบ้านในหนังฝรั่ง แต่ว่า... พี่ดันให้ฉันนอนในห้องคนใช้ - -* ไอ้พี่บ้า มีห้องตั้ง 20 ห้องให้น้องนอนห้องคนใช้ โอ้ยจะบ้าตาย -- พี่สั่งให้ฉันไปจัดห้องสะ พรุ่งนี้จะพาไปโรงเรียน ฉันเดินเข้าห้องคนใช้อย่าเซ็งเซ็ง พอฉันเค้าไป ห้องคนใช้มันก็ใหญ่ดีเหมือนกันนะ
ใหญ่กว่าห้องนอนที่บ้านพ่อแม่ ตั้ง 2 เท่า และแล้ววันที่แสนจะโทรหดก็มาถึง...ฉันต้องไปโรงเรียนแล้ว...ฉันโดนส่งไปที่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ โรงเรียนมีแต่พวก ไฮโซ อ้อลืมบอกไป ฉันอายุ 17 แล้ว เนื่องจากโรงเรียนนี้รับเด็กค่อนข้างเร็ว ฉันเลยต้องอยู่ ม.6
อ้ากกฉันต้องอยู่ ม.4 ไม่ก็ ม.5 นะะ แต่ช่างมันเถอะ พี่ส่งฉันแค่หน้าโรงเรียน ให้เงินมา พันนึง และบอกว่า เดินดีดีนะ เจอกันตอนเย็น และก็เดินขึ้นรถไป โอ้มายก้อดด โรงเรียนช่างใหญ่อะไรขนาดนี้ เด็กก็เยอะแยะ -- ว่าแต่ฉันจะไปทางไหนนี่ !!!!! ไม่นะพี่ลืมบอกว่าไปทางไหนนม่ายยย ฉันก็ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น เป็นเวลา 10 นาที จนยามเดินมาถามว่า ทำไมไม่ไปเรียน ฉันเลยบอกถึงสาเหตุ ยามเลยบอกทางให้
เย้!!!!!!ในที่สุดก็ถึง โรงเรียนของฉัน กว้างใหญ่เหลือเกืน เพื่อนก็เยอะ --* แต่ไม่มีเพื่อนสักกะคน และแล้วก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ้งเดินมา
และก็ตบหัวฉันทีหนึ่ง เห้ยยยยยยย ตบหาเรื่องหรอ ฉันหันไปเผชิญหน้ากับเขา เตรียมหาเรื่องอย่าเต็มที่...