ร่างสูงของคนที่ได้ฉายาว่า'ซาตานหิน'ตอนนี้อยู่ในชุดมีผ้าคลุมสีขาว
ปักดิ้นทอง บวกกับทรงผมที่เซตมาอย่างดีพร้อมกับใบกัน้าที่หล่อคมคายพร้อมที่จะกระชากใจหญิงสาวทุกๆคนให้มาติดกับ แต่จะม่ใครรู้ล่ะ
ว่าดวงตาของชายหน้าหล่อคนนี้ ได้เก็บความเศร้าไว้นานเพียงใด
โดยไม่เคยมีใครสังเกตมันเลย
"ดีมากคริส นายไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังเลยนะ"
เสียงของยงกุกผู้จัดการส่นตัวดังขึ้น
"หึ แค่เล็กน้อยน่า"
"เออ คริสนายเปลี่ยนชุดแล้วจะไปไหนต่อล่ะ"
"จะกลับบ้านเลย ฉันจะทานข้าวเย็นพร้อมน้องสาวชั้น"
"อ้าว ไอรีนกลับจากจีนแล้วหรอ"
"เมื่อวานนี่เอง จะไปพร้อมกันมั้ย?"
"คราวหลังแล้วกัน วันนี้ฉันติดธุระน่ะ"
"งั้นตามใจ ชั้นไปล่ะ"คริสว่าพลางจะก้าวขาเดิน
"เดี๋ยวคริส นายรู้เรื่องดาราที่จะเข้ามาใหม่รึป่าว"
"รู้สิ"คริสตอบ
"ได้ข่าวว่าสวยมากเลยนะ"<ยงกุก
"ได้ข่าวเป็นผู้ชายไม่ใช่หรอ"<คริส
"ก็ใช่ แต่ชั้นก็ได้ยินมาอย่างงั้นนี่นา"
"เฮอะ~ ไร้สาระ"คริสพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะขึ้นรถ
ตรงไปยังคฤหาสถ์ของเขาเอง
.
.
.
.
.
.
.
เอี้ยดดดด รถคันหรูจอดเทียบคฤหาสถ์
"พี่คริส!!"<ไอรีน
"ไงยัยตัวแสบ กระทะไหม้มากี่ใบแล้วล่ะ"
"โห่~พี่คริสอ่ะ เดี่ยวี้้รีนทำอาหารเป็นแล้วนะ อร่อยด้วย"
"ค่า~แม่เชฟมือหนึ่ง"<คริสว่าพลาง
ลูบหัวน้องด้วยความเอ็นด
"ทานอาหารเถอะค่ะ เย็นแล้วเดี๋ยวไม่อร่อยนะ"
"โดยปรกติ พี่ว่ามันก็ไม่อร่อยอยู่แล้วนี่"
"พี่คริสอ่ะ เดี่ยวไม่ให้กินเลยหนิ"<ไอรีน
"555 พูดเล่น น้องพี่ทำอาหารเก่งจะตาย"
หลังจากพี่น้องสองคนหยอกล้อกันอยู่นาน คริสก็โอบไหล่น้อง
มากินข้าวเย็น หลังจากที่คนรักของเขา'อี้ชิง'ตาย เมื่อ3ปีที่ผ่านมา
ก็ไม่มีไครทำให้เขาหัวเราะได้อีก ยกเว้นแต่น้องสาวคนตัวเล็ก
คนเดียวของเขา'ไอรีน'
ความคิดเห็น