คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Never thought to be from you ◆ 4
Title : Never thought to be from you (GyuWoo)
Author : twinsmax & keepfaithone
Couple : Sunggyu x Woohyun x Myungsoo (Gyuwoo)
Rate : PG
Chapter : 4
-------------------------------------------------------------------
ตอนนี้แอลได้พยายามจะสืบหาความจริงว่ากยูเป็นใคร ทำไมอูฮยอนคนรักของเขาต้องคอยพึมพำชื่อนั้นอยู่ตลอดเวลาแม้ต่อหน้าเขาก็ตาม
เขาได้นัดรับเสื้อที่ถูกเด็กเสิร์ฟของร้านกาแฟที่เขานั่งประจำกับอูฮยอนทำกาแฟหกใส่นั้น ระหว่างทางที่เขาขับรถ เขาเปิดเพลงคลอไปเบาๆเพื่อให้ใจไม่ฟุ้งซ่าน
ไม่คิดอะไรไปไกลมากกว่านี้ และช่วงโค้งตรงก่อนถึงร้าน เขาเร่งเครื่องให้เร็วกว่าเดิมนิดหน่อยเพื่อให้ถึงร้านได้เร็วๆ มือหนาดับเครื่องก่อนที่จะก้าวลงจากรถ
เปิดประตูเดินเข้าไปติดต่อเค้าท์เตอร์เพื่อจะถามหาบุคคลที่ทำให้ตนเองต้องมารับเสื้อแทนนัมอูฮยอน
"คือผมมาหาคนที่ชื่อโฮย่าน่ะครับ เขาเป็นพนักงานของที่นี่หรือเปล่า?" แอลเอ่ยถามหญิงสาวที่เป็นแคชเชียร์จ่ายเงินตรงหน้า
"อ๋อ เขาพึ่งเลิกงานเมื่อซักครู่นี่ค่ะ ให้ฉันไปตามให้ไหมคะ ถ้าเขายังไม่ทันออกหลังร้านไปเสียก่อนนะคะ" พนักงานสาวตอบตามความเข้าใจของเธอ ก่อนที่จะหายไปหลังร้าน
ซักพักก็มีบุคคลที่ถูกเอ่ยถึงปรากฎกายขึ้น
"อ่อ ....คุณมาหาผมเหรอครับ?" โฮย่าที่พึ่งจะเปลี่ยนชุดจากหลังร้าน เอ่ยถามแอล
"ผมมารับเสื้อคืนแทนอูฮยอนน่ะครับ ผมขอเสื้อคืนด้วย" แอลมองหน้าโฮย่าด้วยอารมณ์ฉุนนิดๆ เพราะถ้าไม่ใช่หมอนี่อูฮยอนคนรักของเขาก้ไม่ต้องไปตากฝนนอนโรงพยาบาลแบบนั้นหรอก แต่ในใจเขาก็เต็มไปด้วยคำถาม ความรู้สึกแปลกๆมันรายล้อมตัวเขาเต็มไปหมด เขาอยากจะถามอยู่ว่านายเป็นใคร แต่คงต้องรอให้เขาสงบลงกว่านี้เสียหน่อยจะดีกว่า
"คุณไม่ได้กำลังโมโหผมอยู่ใช่ไหม?"
"ครับ ไม่ได้โมโห"
"แล้วคุณก็ไม่ได้รีบใช่ไหมครับ ผมจะได้สั่งชามาให้?" โฮย่ายังจะกวนแอลไม่เลิก แอลเลยพยักหน้าน้อยๆก่อนที่จะหาที่นั่งว่างในร้านนั่งลงเพื่อพักใจเขาซักหน่อย
"อ่า นี่ครับ ชาร้อนกับมาการอน เชิญทานให้อิ่มก่อนนะครับ ผมว่าเรายังมีเรื่องต้องคุยอีกเยอะ" โฮย่าเดินเอาถาดมาเสิร์ฟด้วยตัวเองในชุดนอกเวลางาน ก่อนที่จะนั่งลงตรงข้ามแอลที่มองอย่างไม่สนใจของที่โฮย่านำมาเสิร์ฟซักเท่าไหร่
"เรื่องอะไรครับ? เรื่องเยอะที่ว่าของคุณ เอาเสื้อนั่นมาได้แล้ว ผมจะรีบไป" ว่าแล้วว่าการกระตุกหนวดแมวของโฮย่ามันใช้ได้ผล โฮย่าควรทำสิ่งที่ถูกต้อง คือ ควรถามว่าคนที่มาเอาเสื้อของอูฮยอนเป็นใคร อะไรยังไง ทำไมซองกยูแฟนเพื่อนสนิทของเขาหายไปไหน ทำไมถึงเป็นชายคนนี้มาแทนได้ละ
"เรื่องนั้นเหรอ ผมจะบอกก็ต่อเมื่อคุณบอกผมว่า คุณจะไม่รีบไปไหน" โฮย่าฉลาดมาก เขาเลือกที่จะยิงคำพูดดักทางคนไม่ให้ไปไหนได้
"ครับ ผมจะไม่รีบไปไหน รีบๆเล่านะครับ ผมมีอย่างอื่นต้องทำอีกเยอะ" แอลแอบจิ๊จ๊ะในลำคออย่างไม่พอใจซักเท่าไหร่ ทำไมหมอนี้ต้องมากวนเขาด้วย จะรีบกลับไปหาแฟนก็ไม่ได้ใช่ไหมเนี่ยให้ตายเถอะ
"ไหนคุณบอกว่าไม่รีบไง คุณบอกให้ผมรีบพูดทำไมครับ ถ้ารีบคุณอาจจะพลาดเรื่องเด็ดก็ได้นะครับ ผมน่ะมีความลับเยอะเลยเกี่ยวกับอูฮยอนเพื่อนสนิทของผมน่ะ"
"ไหนคุณลองเล่ามาซิ บางทีผมก็อยากรู้เหมือนกัน ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากรู้เรื่องของแฟนผมหรอก" ใช่ บางทีแอลก็มีเรื่องที่ยังไม่รู้เกี่ยวกับตัวของอูฮยอนเยอะเลย ทุกวันนี้
เขาได้แต่ทำทุกอย่างเพื่อให้อีกคนสบายใจ ทั้งๆที่เขาก็อยากทำตามใจตัวเองบ้าง แต่ก็กลัวว่าอูฮยอนจะทนเขาไม่ได้และทิ้งเขาไป
"ผมพึ่งรู้นะครับว่าคุณเป็นแฟนใหม่ของอูฮยอนเพื่อนสนิทผม แล้วคุณอยากรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับอูฮยอนเหรอครับ”
“ครับ ผมเป็นแฟนเขาตอนนี้ ว่าแต่อูฮยอนเคยมีแฟนมาก่อนด้วยเหรอครับ ทำไมผมพึ่งรู้”
“แน่นอนครับ เพื่อนผมเสน่ห์แรงก็แบบนี้แหละ เขาคบกันตั้งแต่สมัยอยู่ไฮสคูลแล้วแหละครับ คบกันจนถึงตอนนี้เลย แต่ผมไม่ยักรู้นะว่าเขามีแฟนใหม่เป็นคุณ งั้นคงเลิกกันแล้วแหละ”
“อ่อ ...แล้วคุณพอจะรู้อีกไหมว่าแฟนเก่าของอูฮยอนเป็นคนยังไงอีก บางทีผมก็ไม่กล้าที่จะทำตามใจตัวเองน่ะครับ ผมกลัวว่าถ้าเขาเบื่อผม เขาอาจจะทิ้งผมไปได้”
“อื้ม จากที่ผมเฝ้าสังเกตและลองคุยดูมาแล้ว เขาเป็นคนที่อบอุ่นมากเลยนะครับ ถึงแม้อูฮยอนจะทำอะไรผิดไม่ว่าเรื่องไหนก็เถ เขาจะคอยยิ้มให้เสมอ พอไปร้านอาหารก็จะสั่งแต่เมนูเดิมๆที่ตัวเองชอบ ไม่ลองของแปลกใหม่เลย เขาจะคอยตามใจอูฮยอนมากเลย จนบางครั้งผมก็ว่ามันเกินไป หรือเพราะผมอิจฉาก็ไม่รู้นะ ถึงเขาจะใจดีนะ แต่ตอนเขาพูดนะ ผมละเบื่อคำว่า ‘ต้องทำกับผมเท่านั้น’มากเลย เขาชอบพูดย้ำแบบนี้ละครับ ที่ทำให้ผมชวนเลี่ยนอยากจะไปอาเจียนซัก 2 รอบ ฮ่าๆ” พูดเสร็จโฮย่าก็แอบขำเป็นพิธีเพื่อประกอบอารมณ์ตอนเล่า โดยไม่รู้เลยว่า หน้าตาคนที่นั่งฟังอยู่นั้นเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้หน้าของแอลชักจะดูเครียดๆต่างจากตอนขามาที่ทำเป็นโมโห แต่พอได้ฟังเรื่องนี้ก็กลับดูเครียดและเศร้าแบบคนหมดหวัง หาหนทางไม่เจอเหมือนกัน
“เหรอครับ แล้วแฟนเก่าของอูฮยอนชื่ออะไรเหรอครับ” แกล้งถามไปแบบนั้นแหละ จริงๆ แอลก็ได้ยินอยู่เกือบตลอดเวลา กยู พี่กยู อาจจะใช่ก็ได้ อาจจะเป็นคนที่เขาคิดไว้ก็ได้
“เขาชื่อ ซองกยู ...คิมซองกยูครับ”
แค่เสียงเอ่ยชื่อของคนๆนั้นออกมา โลกทั้งโลกเหมือนหยุดหมุน เวลาที่เดินอยู่เหมือนหยุดชะงัก แอลไม่คิดว่าจะใช่คนๆนั้น กยู พี่กยู ซองกยู คิมซองกยู เขาเดาถูกหมด เขาไม่รู้เหมือนกันว่าควรทำยังไงต่อ มือหนาค่อยๆกำหมัดให้แน่นขึ้น ท่าที่ที่ฟึดฟัด อยากจะแสดงออกมา แต่ก็ทำมันไม่ได้ ใช่ เพราะซองกยูอะไรนั่นไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาเลยทำได้เพียงกำหมัดแน่น กัดฟันโกรธไปเท่านั้น ก่อนที่จะถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ครับ ผมได้ยินชื่อนี้บ่อยเลยแหละ จากปากของแฟนผม”
“จากปากของอูฮยอนตอนเป็นแฟนกับคุณแล้วนี่นะ?”
“ใช่ครับ เขาพูดชื่อนี้ตลอดเลย ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน เขาอาจจะรักมากก็ได้ ผมได้แต่ปล่อยๆไปแล้วละ ว่าแต่คุณรู้ไหมว่าหมอนั่น เอ่อ ซองกยูน่ะครับ อยู่ที่ไหน”
“ผมไม่รู้หรอกนะครับ ผมรู้ข่าวเขาล่าสุดดคือ ไปเยี่ยมพ่อกับแม่ที่สวิตเซอร์แลนด์น่ะครับ เพราะตอนนั้นผมก็ไปส่งพี่เขาที่สนามบินกับอูฮยอน แล้วผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาอีกเลย”
“เขาเป็นรุ่นพี่คุณเหรอครับ?”
“อ๋อใช่ครับ เขาเป็นรุ่นพี่ผมกับอูฮยอนเองครับ สมัยเรียนไฮสคูล”
“งั้นขอบคุณมากนะครับที่บอกผมทุกอย่างเลย ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอครับ?” แอลถามไปแต่ไม่ได้รับคำตอบที่เป็นคำพูด แต่เขาได้รับนามบัตรจากคนตรงหน้ามาแทน
Lee Howon (Hoya)
Service & Bartender
Tel. 03xxxxxxxx
“อ๋อครับ คุณโฮย่า ผมคิมมอยงซู เรียกผมว่าแอลนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก” แอลพูดอย่างรู้สึกเป็นมิตรกับโฮย่า ดูท่าโฮย่าจะไม่ได้พูดอะไรอีกเหมือนกัน ได้แต่พยักหน้าและส่งเสื้อตัวนั้นคืนไปให้
“ขอบคุณมากนะครับ สำหรับเรื่องในวันนี้ ผมกลับแล้วนะ เดี๋ยวอูฮยอนจะรอผมนาน” แอลลุกขึ้นโบกมือพร้อมยื่นนามบัตรไปให้ เอ่ยลาโฮย่าที่ยังนั่งอยู่และเดินไปยังรถคันหรูของตน เขาสตาร์ทรถทันทีหลังจากที่ออกมาจากร้าน รถหรูคันนี้กำลังออกตัวด้วยความเร็วไม่มากก็ต้องหยุดพักที่ร้านดอกไม้ที่เขาซื้อประจำไปให้อูฮยอนของเขา
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
:) Shalunla
ความคิดเห็น