เล่ห์รักร้าย Yaoi/Mpreg - นิยาย เล่ห์รักร้าย Yaoi/Mpreg : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เล่ห์รักร้าย Yaoi/Mpreg

    “เจอกันชาติเดียวก็พอแล้วแหละ” “งั้นก็มาทำชาตินี้ให้มันมีสีสันจัดจ้านสุดๆไปเลยเป็นไงครับจะได้ไม่เสียดายชาติเกิด แล้วชาติหน้าก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก”

    ผู้เข้าชมรวม

    2,746

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1,540

    ผู้เข้าชมรวม


    2.74K

    ความคิดเห็น


    6

    คนติดตาม


    50
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  50 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 พ.ย. 67 / 20:00 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เล่ห์รักร้าย Yaoi/Mpreg

     

     

    “อย่าหวังว่าจะได้ในสิ่งที่คู่แต่งงานอื่นเขาทำกันในคืนเข้าหอล่ะเพราะพี่จะหย่ากับเธอภายในสองปีหลังจากหาเงินมาใช้หนี้ครบแล้ว ระหว่างนั้นพี่จะไม่แตะต้องตัวเธอเป็นอันขาด เราจะแต่งงานกันแค่ในนามและหย่ากันไปโดยที่เป็นคนอื่นของกันและกันจนวันสุดท้าย”

    ชนะนันท์มองตาคนพูดด้วยความเจ็บปวด พยักหน้ารับช้าๆ “เอ๋ยเข้าใจแล้วครับ แต่ถึงพี่ศรุตจะมองเอ๋ยเป็นคนอื่นยังไงสองปีต่อจากนี้เอ๋ยจะตั้งใจรักพี่ศรุตให้ดีที่สุดและหลังจากหย่าเอ๋ยจะไม่รักพี่ศรุตอีกแม้แต่นิดเดียว”

    ศรุตขบสันกรามจนเป็นสันนูนเมื่อได้ฟังคำประกาศของชนะนันท์ ชายหนุ่มไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงรู้สึกไม่พอใจกับการที่อีกฝ่ายบอกว่าจะไม่รักเขาอีก ทั้งที่มันควรเป็นเรื่องที่เขาพอใจด้วยซ้ำ

    “ก็ดี ใช้เวลาสองปีต่อจากนี้ในฐานะภรรยาจอมปลอมให้คุ้มค่าล่ะ แต่เธอจะไม่ได้ความร่วมมืออะไรจากพี่หรอกนะ เพราะพี่จะไม่ยอมเป็นหมากให้เธอใช้แก้แค้นใครทั้งนั้น เธอต่างหากที่ต้องเจ็บปวดกับการบังคับพี่มาแต่งงานในครั้งนี้” ศรุตเอ่ยดุดันแล้วถอดแหวนแต่งงานวางไว้ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งอย่างไม่ใยดี ร่างสูงหายเข้าไปในห้องน้ำทิ้งให้ชนะนันท์ยืนเจ็บปวดอย่างเดียวดาย มองแหวนแต่งงานที่ถูกถอดทิ้งไว้ด้วยความสะเทือนใจ 

     

    By

    19แจน

    จำนวน 62 ตอน

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น