พรพรหมซ่อนรัก

     อรุณีมาลา  ฉัตรอรุณ แม่เลี้ยงเดียวของเด็กหญิงต้นข้าวและเด็กชายต้นกล้า  ต้องเวียนมาพบกับพ่อของลูก  ดร.ศิวัช อีกครั้งในฐานะญาติดอง  เธอจะทำอย่างไร  จะปกป้องตัวเองและลูกจากคนแบบเขาได้อย่างไร

##################

     "พี่วัชคะ  ออทำกับข้าวมาฝากค่ะ"  อรุณีมาลาเคาะประตูอพาร์ทเม้นท์ของชายคนรัก  เธอรู้ว่าช่วงนี้เขาคร่ำเคร่งกับงานวิจัยจนแทบไม่มีเวลาหาอะไรทานจึงทำกับข้าวมาให้ และเธอมีข่าวดีจะบอกเขาด้วย

     "ออ  พี่มีเรื่องจะบอก" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง มองเธอที่กำลังจัดอาหารให้เขาด้วยความลำบากใจ

     "ช่วงนี้พี่ต้องเร่งธีสิต  พี่คงไม่มีเวลาดูแลออ เราเลิกกันเถอะ"  

     หญิงสาวมองเขาอย่างตกใจ  

     "พี่วัชล้อเล่นเหรอคะ ไม่พูดแบบนี้สิ"  หากแต่แววตาของเขาไม่มีแววล้อเล่น

     "แต่ออกำลัง.."  เธอพูดไม่จบ  เขายกมือขึ้นบอกว่า

     "พี่คิดดีแล้ว ที่ผ่านมาถ้าพี่ทำให้ออเข้าใจผิด พี่ขอโทษนะ  พี่ขอให้ออเรียนจบกลับไทยไวๆ นะครับ"  

     หญิงสาวน้ำตาคลอเมื่อแน่ใจว่าเขาไม่ได้พูดเล่น  เธอพยักหน้ายอมรับไม่พูดอะไรอีก ถอยหลังหันกลับออกไปจากห้องของเขาเงียบๆ 

####################

     เรื่องนี้เป็นนิยายเก่าที่เขียนไว้นานมาก ประมาณปี 2554 ที่เวปนิยายดอทคอมค่ะ เรียกว่าเป็นเรื่องแรกที่ไรท์เขียนจริงจังเลย  จะลองเอามารีไรท์ดู  ว่ารีดเดอร์จะตอบรับแค่ไหนนะคะ

     เรื่องนี้ไม่มีเรื่องของมือที่สาม  ไม่มีเรื่องของการนอกกายนอกใจในการเลิกรา แต่เป็นเพราะความโง่ของพระเอกล้วนๆ เลยค่าาา

     อาจจะอัพช้าๆ เนื้อหาเดิมค่อนข้างล้าสมัยไปมาก ต้องปรับปรุงค่อนข้างเยอะค่ะ