คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : two hearts 12
Two Hearts 12
“หาวววว..เห้ยย!! นายมานอนอันทำไมเนี่ย แล้วเมื่อืนันอยู่หน้าห้อนี่ แล้วแฟนนายหายไปไหนะล่ะ นี่อย่าบอนะว่าแอบทำไม่ีไม่ร้ายับันอ้ะ โธ่..ที่รั บอันีๆ็ยอมให้แล้ว ไม่เห็น้อลัหลับเลย” านยอลื่นึ้นมาไ้็พล่ามเป็นุ แล้วยัเปิเ็สภาพาเในัวเอ..เห้ยย-0-
“ิอะไรทุเรศๆเนี่ย หา!!” ผมื่นึ้นมาเมื่อร่าสูที่ผมใ้เป็นหมอน้าผลัผมออ
“ใรมาเห็น็ิทั้นั้นแหละ” านยอลลุาฟูแล้วเินไปห้อน้ำเพื่อล้าหน้าแปรฟัน
“อินล่ะ? นายเห็นไหม”
“ะเห็นไ้ไัน็ื่นมาพร้อมนายนั่นแหละ”
“่าเหอะ เราะลับบ้านันเลยไหม”ผมถามานยอละที่ำลัเปลี่ยนเสื้อ
“อือ ลับสิ ัน็ไม่อยาะอยู่ห้ออแฟนนายนานๆหรอ”
“เา..ะไม่ใ่แฟนันอี่อไปแล้วหล่ะ” ผมพูออไปอย่าหมหวั
“ทำไม..” านยอลเินออาห้อน้ำมาหาผม และใ้อ้อมแนอเาโอบไหล่ผมเอาไว้
“็ันแ่..”
“แ่านับัน? เหอะ..นายะบับหมอนั่น่อไปัน็ไม่ว่าหรอนะ” ผมยัพูไม่ทันบานยอล็แทรึ้นมา
“แล้วมันน่าละอายใไหมล่ะ แ่ับนายแ่บับอิน เป็นนายนายะทำลหรอ!!” [แทใำหยอยเลย-3-]
“ไม่รู้สิ..” ร่าสูมอผม้วยสายาอ่อนโยน
“เออ ็นายไม่เยเป็นแบบันนี่”
“ใรว่าไม่เย!” สิ่ที่หลุออมาาปาานยอลทำเอาผมอึ้ไม่น้อยเลย
“นายเยหรอ ใรๆ เล่าหน่อยสิ” ผมลาานยอลไปนั่บนฟูเพื่อรอฟั
“เอ่อ..”
“หือ?” ผมเลิิ้ว้วยวามอยารู้
“ือว่า..” ร่าสูเบนสายาไปที่ประู ราวับว่าเาทำผิอะไรเอาไว้เลยไม่ล้าบอใร
“่ามันเหอะๆ นายไม่อยาเล่า็ไม่เป็นไร ัน็ไม่อยารู้แล้วหล่ะ” ผมพูปัๆไปเมื่อานยอลเริ่มเรีย
“อบุนะ” านยอลยิ้มให้ผมบาๆ
“อบุอะไร ็ันบอว่าไม่อยารู้ไล่ะ”
“นายอยารู้- -”
“แหมม..รู้ทันแหะ ฮ่าๆๆๆ”
“ลับบ้านันๆ” นัวสูุให้ผมลุึ้น โีที่เราเอารถมาเพราะทานี้่อน้านบทเลยไม่่อยมีรถประำทาวิ่ผ่าน
รถสีแสอานยอลวิ่เ้ามาในบ้านหลัให่ เาับรถไปเ็บไว้ที่โรรถแล้วเราถึเินเ้าบ้านพร้อมัน เมื่อเ้าไปถึ็เอแม่อานยอลนั่ิบาแฟอยู่
“หายไปทั้ืนเลยนะ” นี่ือำทัทายอแม่านยอล- -
“แล้วไรับ” านยอลเป็นฝ่ายอบแม่เา
“ไ้ันหรือยัล่ะ?” ผมแทบหายหลัเมื่อไ้ยินำนี้าปาผู้ให่รหน้า
“เรื่ออผม!! ะไ้ไม่ไ้แล้วไปเี่ยวอะไรับแม่ล่ะ”อนนี้ผมรับรู้ไ้ว่าอารม์อานยอลพุ่ึ้นสูมา ผมึเอามือไปึแนานยอลเพื่อเือนสิเา
“เหอะ! เ่หรอ ่าันอีสิ” แม่อานยอลลุึ้นาเ้าอี้แล้วทำหน้าเยาะเย้ยใส่านยอล ผมเห็นท่าไม่ีเลยลาานยอลลับึ้นห้อ
“นายะใร้อนทำไมเนี่ย เรื่อแ่นี้เอ” ผมพลัานยอลให้นั่ลบนเีย
“ไม่รู้อะไร็อย่ามาพู”
“เอาน่า..อย่าไปทะเลาะันเลย ยั้ออยู่้วยันไปอีนานนะ” ผมพูพลานั่ล้าๆานยอล
“อบุ..ถามไรหน่อยิ” านยอลหันมาสบาับผม
“หือ?”
“ทำไม..เมื่อืนนายถึ่วยัน ทำไมนายไม่ทิ้ให้ันนอนหนาวอยู่้านอล่ะ ทำไมนายทำีับันทั้ที่ันมัน็แ่ผู้ายห่วยแนนึ”
“ทำไมิอย่านั้นล่ะ นาย็ไม่ไ้ห่วยแะหน่อย อีอย่า็ไม่มีเหุผลอะไรที่ันะ้อเลียนายนี่ เราแ่านันแล้วเรา็้อรัันให้มาๆสิเนอะ”
“...”
“อย่าิมาสิ..เอาี้ อะแฮ่มๆ ้วยเียริอลูผู้าย โ ยอูอสัาว่าะอยู่้าๆปาร์ านยอลนนี้ลอไป” ผมยื่นนิ้ว้อยไปให้านยอลเี่ยวึ่ฝ่ายร้าม็เี่ยวแ่โยี
“ยอู..” านยอลโผเ้าอผมไว้แน่นนผมไ้ลิ่นหอมอ่อนๆาัวเา
“...”
“ไปอาบน้ำันๆ” านยอลปล่อยผมให้เป็นอิสระและเินนำผมไปที่ห้อน้ำ สัพัผมึเินามเ้าไป
“เห้ยยยยย!!” ผมะโนเสียัเมื่อพบว่าานยอลถอเสื้อผ้าออหมแล้ว..นั่น็แปลว่าเมื่อี้ผมเห็นร่าอเาเปลือยเปล่า!!
“ใอะไร- - เี๋ยว็ินเอน่า มานี่ๆ” านยอลเ้ามาึผมเ้าไปใล้ๆและถอุผมอออย่ารวเร็วนผมไม่ทันั้ัว
“ทำอะไรเนี่ย-///- อายโถส้วมบ้าสิ” ผมใ้มือทั้2ปิอสวนอผมเอาไว้
“ฮ่าๆๆ อนายนี่ใ้ไ้นะเนี่ยย” านยอล้มลมาระิบ้าๆหูผม
“หมายวามว่าไ!!”
“็หมายวามว่า..มันไม่เล็อย่าที่ิไล่ะ” มืออุ่นๆลูบไล้แผออผมและเริ่ม่ำลเรื่อยๆ
“ไอ้บ้า!!!!!” ผมพยายามแะมืออานยอลออแ่็ไร้ประโยน์..ยิ่ห้ามเหมือนยิ่ยุ!!
-ั-
https://www.facebook.com/#!/pages/Lamore/656371144403530
ความคิดเห็น