คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ประกายไฟแห่งสงคราม
สถานทูอาแลน ประำรารััวทอย์น
เออัรราทูมอออหน้า่า ื่นมทิวทัศน์เห็นภูเาหิมะที่ไลมาๆาที่เาอยู่ เาถอนหายใ้วยวามสบายใ สูอาาศบริสุทธิ์ที่ไม่มีลิ่นไฟไหม้ในสรามที่ผ่านมา มี้นไม้ อไม้แ่สถานทูอยู่รอบๆ โรสร้าอึผสมผสานระหว่ายุลาและยุปัุบัน
แ่อยู่ๆ็มีผู้่วยนหนึ่เินมาหาเา
“ ท่านเออัรราทู นัารทูาัวทอย์นเินทามาหา เาบอว่านี่ือเรื่อุเินรับ ”
“ ไ้เลย ”
านั้นเา็เินออมาาห้อ และเห็นยาโะำลัรีบเินมาหาเา
“ ท่านเออัรราทู! ” ยาโะะโนออมา
“ ใเย็นๆุยาโะ มีเรื่ออะไรหรือ? ”
“ ออภัย้วยท่านเออัรราทู ที่มาระทันหันไปหน่อย ผมมาแ้เรื่อารเปลี่ยนแปลอย่ารวเร็วามแนวายแนอเรา อนนี้ลอเลียำลัรวบรวมำลัทหารามแนวายแนอเรา เราไ้เอับเ๊นท์ำนวนมาใล้ๆับเมืออเรา เมือิม อนนี้เมือิม บนท้อฟ้านั้นเ็มไป้วยไวเวิร์น ผมลัวว่าอาาัรอเราะถูโมีในเร็วๆนี้ ”
เออัรราทูื่นัว “ ทำไมถึเป็นอย่านั้นละรับ? ”
“ อาาัรลอเลีย เป็นพวที่อบี่่มเหพวึ่มนุษย์ โยเพาะมนุษย์สัว์ ่วสอทศวรรษที่ผ่านมาพวเาไ้ยายอาาเอย่าไม่ลละ ลืนินอาาัร่าๆในทวีปโรีเนียส นอนนี้เหลือเพียแ่อาาัรรารััวทอย์นและอาาัรวิล่าเท่านั้น ” เาล่าว้วยวามสิ้นหวัแบบสุๆ
“ อาาัรลอเลียนั้นมีไวเวิร์นเป็นหลัพัน มีอเรือเป็นพันลำ และทหารอีล้านนาย ทาเราสู้ไม่ไหวแน่ ”
“ แบบนี้มันแย่มาๆ พวเรายินีที่ะ่วยุอย่าสุำลัเพราะถ้าพวลอเลียมันอบทำอะไรไม่ีับึ่มนุษย์ ็แปลว่ามัน็ะทำแบบนี้เหมือนับเรา ” เออัรราทูพู เารู้ว่า เหล่า alliance ทั้หมไม่ใ่มนุษย์แ่เป็นหุ่นยน์ันหม แ่ถึะเป็นอะไรอย่าไร็าม ลอเลีย็้อะเล่นเหล่า alliance อยู่ี ถึแม้ะอยู่เยๆ
“ สิ่ที่ผมเห็นในประเทศอุะราึอยู่ในใอผมลอไป ท่านเออัรราทูไ้โปรส่พวเามาทีเถอะ ส่พวไททันมา่วยเหลือพวเราที! ”
“ อโทษ้วยนะรับ อนนี้ทาเราไม่ส่ไททันมาร่วมสรามแน่นอน ” เนื่อาเหล่า alliance ไม่อยาเปิเผยัวนในโลใบนี้สัเท่าไร ึอาะไม่ส่พวไททันมาเ้าร่วมสราม แ่ถ้าเป็นสรามให่็อาะส่มา
“ ท..ทำไมหรือรับ พวไททันไม่อยาะ่วยพวเราหรือ หรือพวุไม่อยา่วยพวเราัน! ”
“ อย่าพึ่เ้าใผิสิรับ ฟัผม่อน ือพวเราไม่อยาเปิเผยัวนไททันให้ใรเห็นมาสัเท่าไร เพราะว่ามันอาทำให้ประเทศที่เป็นศัรูับเราทั้หม รวมำลัพลแล้วโมีเรา้วยอทัพที่มีำนวนมหาศาล ”
“ โอ้ ันเ้าใ แุ่ะ่วยพวเราไหม? ”
“ ่วยแน่นอนรับ ไม่้อห่ว เี๋ยวยัไทาเราะ้อิ่อไปยัหัวหน้าอผม่อน เพื่อเรียมพร้อมสำหรับารรบ ”
วามริแล้วที่เหล่า alliance ไม่เปิเผยัวนไททันมา นอาัวทอย์นและวิล่า ็เพราะไม่อยาให้ศัรูรู้ว่าประเทศนี้มีไททันอยู่ มันอาะทำให้ศัรูยอมแพ้ และไม่ล้ามาโมี็ไ้ หรือพูไ้อีอย่านึือ เหล่า alliance อยาทำสรามแบบไม่บไวเินไป เพราะถ้าใ้ไททันสรามะบไว
เมือหลวินฮาร์
อาาัรลอเลีย
ฮาร์ ลอเลีย ษัริย์อ์ที่ 34 แห่อาาัรลอเลีย เา้อารรายานฟัเี่ยวับเรื่อารเรียมทำสรามับรารััวทอย์น “ ไหน.. รายานมาให้้าให้ฟัหน่อยว่าเรื่อารเรียมทำสรามเป็นยัไบ้า ”
านั้นอัศวิน็ไ้อบลับไปว่า “ ฝ่าบาทรับ พลโทอเ็มบอว่าพร้อมที่ะโมีแล้วรับ อำลัแนวหน้าอเรา 20,000 นายประำารอยู่ที่ายแนอเมือิม พร้อมที่ะทำลายอำลัอัวทอย์นแล้วรับ ”
“ ีมา แล้ว.. เรื่อพันธมิรใหม่อัวทอย์นละ? ” ฮาร์พูะให้สาวๆทำวามสะอาร่าายอเา
“ าสายลับอเราบอว่า ประเทศอาแลนเป็นเาะนาลาๆ ัั้อยู่บริเวทาทิศเหนืออัวทอย์น และที่สำัพวเาไม่มีไวเวิร์น ึบอไ้ว่าประเทศนี้เป็นนเถื่อนที่พึ่ั้เป็นประเทศใหม่ ันั้นึไม่มีภัยอันราย่อพวเราอย่าแน่นอนรับ ”
“ แล้วเ้าิว่าพวเราะสามารถเอานะไ้ไหม ”
นายพลพาทาีนอบ “ ไ้แน่นอนรับฝ่าบาท ัวทอย์นนั้นมีแ่พวาวนาและึ่มนุษย์ส่วนอำลัอพวมัน็มีน้อยรวมถึพันธมิรใหม่อพวมัน้วย ส่วนวิล่า็เป็นอาาัรที่ยานที่สุ หาเราสามารถยึไมฮาร์และัเสบียทั้หม อาาัรวิล่า็ะยอมำนนเอ ”
" ีมา อีไม่นาน วามฝันที่ะรวมทวีปโรีเนียสอันยาวนานอเราะเป็นริ! "
านเมือิม
พลโมอเ็มยืนื่นมมอวามยิ่ให่ออทัพอเา ้วยำสั่เ้าโมีามเวลาำหนที่ะเริ่มอีไม่ี่นาที เาึยืนูอทัพและไวเวิร์น ่อนที่ะโมี
“ มัน่าสวยามะเหลือเิน ” เสียหนึ่ัมาา้าหลั
“ ใ่แล้ว อทัพอเรานั้นยิ่ใรว่าใร เราะไ้เห็นีระาเนื้อพวอมนุษย์ให้ายไปเสียที ”
“ โฮ้.. น่าลัว.. ถ้าอย่านั้นทำามสิ่ที่ท่า้อาระทำเลย ”
อเ็มยิ้มระาใะที่เายอุปร์สื่อสารเวทมน์ออมา
“ แม่ทัพพาเอร์ ถึเวลาแล้ว ”
“ รับทราบ.. ทุหน่วยเริ่มโมีไ้! ”
“ เอ่อ.. ท่านแม่ทัพพาเอร์ เราะทำอย่าไรับาวเมือพวนี้ีรับ ” อเ็มถาม
“ ทำอะไร็ไ้ทีุ่อยาทำเลยรับท่าน ”
“ เยี่ยมมา ” านั้นอเ็ม็หันไปทาผู้่วยอเา้วยรอยยิ้มระาใอีที “ พวเ้าทุนสามารถทำอะไร็ไ้ที่พวเ้าอยาทำับาวเมือพวนี้ แ่็อย่าลืมปล่อยให้พวมันรอไปบาส่วน้วย เรา้อสร้าวามลัวฝัเ้าไปในหัวใ เอาละทุนโมีไ้แล้ว! ”
ทหารลอเลียะโนโห่ร้อ แล้วเินทัพไปยัเมือิม พร้อมับไวเวิร์นนับร้อยที่บินผ่าน
เมือิม
าสิ่ที่ทาหน่วยสอแนมสามารถระบุไ้นั้น ือารระบุำนวนทหารอลอเลียมาว่า 20,000 นาย ำลัมุ่หน้ามาทาเมือ ส่วนให่เป็นนัาบและนัธนู แ่สิ่ที่พวเาัวลือไวเวิร์นที่มีมาว่า 200 ัวนั้น ้วยำลัพลอันยิ่ให่อลอเลีย หน่วยป้อันอพวเาไม่สามารถป้อันไ้อย่าแน่นอน สิ่ที่ีที่สุือารยื้อเวลาให้นในเมือหนีไป แ่เมื่อไ้ยินเสียแรอลอเลียที่ำลัเินเ้ามาหา มูิึ่เป็นัปันที่นี้็รู้สึสิ้นหวัโยทันที ารอพยพเพิ่เริ่ม้นไ้ไม่นานไม่มีทาที่พลเมือะหลบหนีไ้ทันเวลา
“ แล้วทาศูนย์บัาารไ้พูอะไรเี่ยวับำลัเสริมอเราไหม? ”
“ เอ่อ..พวเาบอแ่ว่า ‘อยู่ระหว่าารประุมุเิน’ ”
“ เห้อไร้ประโยน์สิ้นี ถึแม้อนนี้ะส่ำลัเสริมมา็ไม่ทันเสียแล้ว ” มูิรู้สึสิ้นหวั แ่อยู่ๆเา็นึอะไรออ
“ เี๋ยว่อน ้าไ้ยินมาว่ามีพันธมิรใหม่อพวเรา อาแลนไรสัอย่า ำลัสร้าานทัพในอาาัรเรา ”
เ้าหน้าที่สื่อสารส่ายหัวแล้วบอ “ ท่านรับ พวเาไม่มีเวทมน์ แถมยัไม่มีไวเวิร์นอี แ่ไ้ยินมาว่าพวเามีอาวุธที่แปลประหลามา ”
“ เห้อ.. ถ้าเป็นอย่านั้นส่้อวามไปที่เมือหลวอีรั้ ถึแม้มันะสิ้นหวัแ่็้อทำ ”
เ้าหน้าที่สื่อสารพยัหน้าและหยิบเรื่อิ่อเวทมน์ออมา
มูิ็หันไปหาเหล่าทหารอเา “ ทหารทั้หลาย วันนี้เราะยืนหยั่อสู้ับ้าสึำนวนมา ถึแม้มันะไม่มีหวัที่พวเราะรอลับไป แ่ารไร้วามหวั ใ้ับเมือิมไม่ไ้ พี่น้อายหิอเรายั้อหลบหนีาุมนร สำหรับเราอนนี้เราะสู้นว่าะสิ้นลมหายใสุท้าย! ”
มูิไ้สั่ให้อัศวินไวเวิร์นทำารบินึ้นท้อฟ้าโยทันที เา้อะัหวะเวลาให้ถู้อ ถ้าเ้าโมีโยไม่ถูัหวะ พวเาะโนไวเวิร์นำนวนมาอลอเลียท่วมัว เาะเปลี่ยนาร่อสู้ทาอาาศให้ลอเลียเสียเปรียบให้ไ้
แ่ทหารลอเลีย็ไ้ยิธนูไฟใส่ไวเวิร์นอพวเา ยิไปหลายลู นทำให้ไวเวิร์นอฝ่ายัวทอย์นลมาาย
“ วยแล้ว! ”
มูิเห็นลุ่มทหารอลอเลียำลัวิ่เ้ามาหาที่ัวึอิม
เาึไม่รอ้า ัาบออมาแล้ววิ่เ้าใส่ทหารลุ่มนั้นโยทันที และสัหารทหารลอเลียไ้อย่่ารวเร็วเหมือนับสัว์ป่าอเา
ไม่นานนั อำลัป้อันอัวทอย์น็โนทำลายล้วยลูไฟาไวเวิร์นลอเลีย อทหารอัศวินอัวทอย์น็โนทำลายเ่นัน ไวเวิร์นอเา็ายันหม ในเวลาไม่ถึรึ่ั่วโม อนนี้เหลือเพียแ่มูินเียว และมูิ็โนถูมัล่ามโ่เอาไว้
ายนหนึ่ำลัเินมาหาเา้วยรอยยิ้มระาใอีแล้ว เาเินมาพร้อมับหัวเราะ
“ ่าเป็นวามพยายามที่ยิ่ให่เสียริ แม่ทัพผู้ยิ่ให่นนี้ ถึแม้เ้าะลามาเพียใ็ไม่สามารถเอานะอทัพอันยิ่ให่อพวเราไ้หรอนะ! ”
“ ไอ้เวรเอ้ย แยิ้มอะไรอแว่ะ ”
“ หืม.. ในเมื่อเ้าอยารู้มานั เี๋ยว้าะบอให้ ” อเ็ม วัมือเรียให้ทหารอเาทำอะไรบาอย่า
“ ้าะโว์ารแสให้แม่ทัพสุยิ่ให่ไละ ” านั้นอเ็ม็เินไปที่รถม้าแล้วเอาผ้าที่ลุมออมา ปราเป็นหิแม่ลูนหนึ่
“ เห้ย เห้ย เห้ย! นี่เ้าะทำอะไรับลูเมียอ้า! ”
อเ็มยิ้มระาใแล้ว็บอว่า “ ถ้าหาผู้หินนี้สามารถทน่อบทลโทษไ้โยไม่ส่เสียร้อออมา ันะปล่อยลูสาวอแไป ”
“ ไอ้นเถื่อนเอ้ย! ” เาำลัาลุึ้นเพื่อพุ่เ้าใส่อเ็มแ่็ถูหยุโยอัศวินลอเลีย
“ ใเย็นสิ ในานะที่เ้าเป็นหนึ่ในผู้ม เ้า้อแสมารยาทสิ เอาละอให้สนุับารูารแสรั้นี้นะ! ” านั้นพลโทอเ็ม็เินออไป
อทัพลอเลีย ำลัปล้นสะมเมือิม พลเมือที่ถูับไ้ถูทหารลอเลียทำารทรมา ่า่มืน ทหารลอเลียนั้นไม่ปราีใร ไม่ว่าะเป็นผู้หิ เ็ พวเา็ทำันหม ผู้ายบานที่ะพยายามปป้อรอบรัวอเา ็้อถูสัหารโยทหารลอเลียอยู่ี
เมือหลวรารััวทอย์น
บรรยาาศารประุมนั้นเ็มไป้วยวามึเรีย เมื่อทุนในห้อประุมรู้แล้วว่า เมือิมอนนี้ไ้โนยึโยลอเลียและพลเมือถูสัหารไปำนวนมา นายรัมนรีานานะแสสีหน้าไปพอใ ในะนอื่นๆ็รู้สึโรธมา่อารารทำอพวลอเลีย
“ อทัพำนวน 500,000 นายอลอเลียำลัระมพล และอีอย่าเรือรบอลอเลียำนวนที่มาว่า 4,000 ลำ ำลัเินทาออาท่าเรือแล่นไปามายฝั่ทาเหนืออทวีปโรีเนียส มีวามเป็นไปไ้ว่าพวเาะมาบุเมือไมฮาร์่อรับ ”
หลัาารรายานสิ้นสุล ทุนในพื้นที่ประุม็สิ้นหวั ส่วนานานะ็รู้สึโรธมาและสิ้นหวัเหมือนัน แ่เา้อเ็บอารม์ไว้และแสวามอทน แ็แร่อเาไว้เพื่อไม่ให้ลูน้อเสียวัำลัใไปมาว่านี้ แ่อยู่ๆ็มีใรบาพูเรียนายานานะ
“ ท่านนายรับ ผมอพูไ้ไหมรับ? ”
“ มีอะไรอีว่ามา ”
“ ไม่นานมานี้ ผมไ้รับารบอล่าวา ยาโะ พวเาไ้ำอบาอาแลนแล้ว ”
“ พวเาบอว่าอะไรบ้า ”
“ เพื่อเป็นไปามสนธิสัา้านารป้อัน พวเาะส่ เรืออพวเามาเพื่อให้วาม่วยเหลือรับ ”
านั้นานานะถาม “ ใ่ลำเียวันที่เห็นนอายฝั่ไมอาร์ใ่ไหม? ”
“ ใ่แล้วรับ พวเาไ้อโทษลับมาอีรั้ เนื่อาารสร้าานทัพล่า้า ่าวีือ เรือเหล็อพวเาะมาถึภายในเวลาไม่อีี่วันรับ ”
ผู้เ้าร่วมประุมทุนรู้สึมีหวั และยิ้มันออมา
“ พวเรารอแล้ว! ” านานะะโนออมา
“ ทุนให้วามร่วมมืิอับประเทศอาแลน ทำวามสะอาท่าเรืออเราให้เรียบร้อย และเรียมเสบียให้พร้อม บอให้ทหารอัศวินทุนร่วมมือับพวนหัวประหลา เราะให้สิทธิพวเาไม่ว่าะทาบทานํ้าและทาอาาศในเแนอเราอย่าเ็มที่ นว่าศัรูนสุท้ายะออไป! ”
เสียโห่ร้อัสั่นในห้อประุม เมื่อเสร็แล้วทุน่ารีบลับไปทำหน้าที่อน
สวัสีปีใหม่ 2567 รับ ผมหวัว่าปีนี้ะมีอะไรีๆเ้ามา ผมไม่รู้ะพูอะไร แ่อย่าน้อยผม็ะให้อวัปีใหม่นี้ือ เพิ่มภาพประอบเ้าไปในนิยาย
ความคิดเห็น