ขุมทร้พย์หุบสมิง - นิยาย ขุมทร้พย์หุบสมิง : Dek-D.com - Writer
×

    ขุมทร้พย์หุบสมิง

    ตำนานเล่าขานที่เกี่ยวกับป่าหุบสมิง ที่มีขุมทรัพย์โบราณซ่อนอยู่ ทำให้พรานเมืองกรุงที่ได้ลายแทงขุมทรัพย์ต้องดั้นด้นเข้ามาเพื่อหวังครอบครองสมบัดิมหาศาล พรานโตที่รับหน้าที่เป็นพรานนำทาง จะพาพวกเขาเข้าสู่

    ผู้เข้าชมรวม

    1,333

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    1.33K

    ความคิดเห็น


    9

    คนติดตาม


    15
    จำนวนตอน :  24 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  23 มิ.ย. 65 / 12:33 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                                      ###  ขุมทรัพย์หุบสมิง  ###

    นิยายผจญภัย  ลึกลับ  อาถรรพ์ป่า  ที่เกี่ยวข้องกับขุมทรัพย์โบราณ

    อังกูร  อิศรา  ธงชัย  ได้ลายแทงขุมทรัพย์โบราณที่ซุกซ่อนทรัพย์สมบัติมูลค่ามหาศาลเอาไว้อย่างลึกลับ  

    ที่อยู่ในป่าหุบสมิง

    พรานโต  ต้องรับหน้าที่พรานนำทาง  เพื่อพาคณะพรานเมืองกรุงบุกบั่นเข้าป่าเพื่อล่าสัตว์  แต่กลับมีเจตนาแอบแฝง

    คณะพรานเมืองกรุงจะค้นหาขุมทรัพย์ได้สำเร็จหรือไม่  ท่ามกลางความขัดขวางอย่างไม่เต็มใจของพรานโตและลูกหาบ

    ที่ไม่ต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับขุมทรัพย์ในป่าหุบสมิง  ป่าที่แฝงอาถรรพ์และตำนานเล่าขานที่น่าหวาดหวั่นพรั่นสะพรึง

    ..................................................

    “ไอ้พรานโตมันคล้ายกำลังปกปิดอะไรบางอย่างต่อพวกเรา ในเรื่องที่ตั้งของป่าหุบสมิง แต่ไม่เป็นอะไร ขอเพียงให้มันนำทางเราเดินทางเข้าป่าลึก จนพบเห็นตำแหน่งสำคัญที่ระบุเอาไว้ในลายแทงแล้ว ผมก็สามารถกำหนดเส้นทางของป่าหุบสมิงนั่นได้เองแหละ และเมื่อไหร่ที่พวกเราล่วงรู้ตำแหน่งที่แน่ชัดของป่าหุบสมิงแล้ว ผมจะลงมือเชือดไอ้พรานโตเองกับมือ เพื่อปิดปากไม่ให้มันมีโอกาสได้ออกจากป่าไปเปิดเผยเรื่องของพวกเราได้อีกต่อไป”

    ธงชัยยิ้มกว้างออกมาอย่างเชื่อมั่นต่ออิศรา พร้อมกล่าวออกมาอย่างโล่งใจว่า “จริงสินะ ฉันก็ลืมไปเลยว่านายเป็นนายทหารของกองทัพบก เรื่องแผนที่เข็มทิศและการเดินป่า ยังไงนายก็ช่ำชองกว่าพวกเราอยู่แล้ว”

    “ระมัดระวังตัวเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน อย่าให้มันจับพิรุธของพวกเราได้เสียก่อน ว่าการเดินทางของพวกเราในครั้งนี้มีจุดประสงค์อื่น ที่ไม่ใช่การล่าสัตว์ตามที่บอกพวกมันไป ไม่อย่างนั้น เสียเรื่องแน่ๆ” อังกูรย้ำออกมาเสียงหนักแน่นเคร่งเครียด

    ..................................................

    “ไอ้พรานโอหัง แกกล้ามาขัดขวางข้าสองพี่น้อง ระวังตัวเอาไว้เถอะ พวกแกไม่มีทางออกไปจากป่านี้ได้เป็นอันขาด” ซุ่มเสียงแข็งกร้าวแต่เย็นเยียบของหญิงสาวดังขึ้นรอบบริเวณ จับทิศทางของกระแสเสียงไม่ได้ว่าดังมาทางใด แต่พรานโตชำเลืองมองคนทั้งหมด จึงพบทุกคนมุ่งให้ความสนใจต่อยอดต้นเคียนที่สั่นไหวอย่างผิดปกติเท่านั้น แต่ไม่มีใครที่สามารถสัมผัสรับรู้และได้ยินกระแสเสียงเย็นเยียบนั้นได้แม้แต่น้อย พรานโตล่วงรู้ได้ทันทีว่า วิญญาณของนางตะเคียนต้องการที่จะสื่อสารกับเขาเพียงเท่านั้น

    พรานโตจึงกำหนดจิตรำลึกถึงครูบาอาจารย์ กำหนดจิตให้เป็นสมาธิตามกำลังกรรมฐานที่เคยร่ำเรียนมา จากนั้นจึงเปล่งกระแสเสียงกำหนดออกไปทางดวงจิต

    .................................................

    “เมื่อตอนก่อนที่จะออกเดินทาง คุณอังกูรบอกว่าต้องการที่จะล่ากวางเขางามสักสามสี่ตัว ผมจึงคิดว่าวันนี้จะพาทุกคนเดินทางเข้าป่าลึกของเทือกเขาลูกที่ตั้งตระหง่านอยู่ทางเบื้องหน้าของพวกเรานี่แหละครับ ป่าผืนนี้พวกผมเรียกว่าเขาโขมด คาดว่าน่าจะใช้เวลาเดินทางกันหนึ่งวันเต็มๆ น่าจะออกพ้นจากป่านี้ได้ และพวกเราจะพักค้างคืนกันที่ชายป่าเขาโขมดอีกทางฟากตรงข้าม เช้ารุ่งขึ้นอีกวัน ผมจะพาพวกคุณเดินแยกออกไปทางทิศใต้ เดินเลาะชายป่าไปอีกร่วมสองชั่วโมง ก็จะพบกับทุ่งหญ้ากว้าง ทุ่งหญ้าแห่งนั้นมีหญ้าอ่อนขึ้นเต็มไปหมด เป็นแหล่งอาหารของสัตว์ต่างๆ จำนวนมากครับ ทั้ง เก้ง กวาง หมูป่า กระทิง ควายป่า แม้แต่สัตว์นักล่าหลายชนิดก็ไปรวมตัวชุมนุมกันอยู่ที่ทุ่งหญ้าแห่งนั้น เพื่อล่าสัตว์อื่นเป็นอาหารเช่นกันครับ”

    “อ่า...มีสถานที่แบบนั้นอยู่จริงๆ เหรอพรานโต ถ้ามีจริงนี่ มันคือห้างสรรพสินค้าแผนกเนื้อสดที่อยู่กลางป่าดีๆ นี่เอง เพราะมีสัตว์ให้เราเลือกยิงได้ตามใจ แหม...ผมชักอยากจะเห็นเสียแล้ว ว่าทุ่งหญ้าแห่งนั้นมันจะมีจริงและมีสัตว์ดารดาษกลาดเกลื่อนอย่างที่พรานโตบอกจริงหรือเปล่า” ธงชัยอุทานออกมาอย่างลิงโลด รู้สึกคันไม้คันมืออยากลองปืนขึ้นมาทันทีทันใด พรานโตยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย แล้วจึงเอ่ยรับรองออกมาอย่างหนักแน่นว่า

    “มีจริงสิครับคุณธงชัย เมื่อสมัยก่อนที่ผมจะเลิกเป็นพรานล่าสัตว์ ผมจะชอบเดินทางไปที่ทุ่งหญ้าแห่งนั้นแหละครับ เลือกยิงเอาได้เลยตามความต้องการ ไม่ต้องนั่งห้างรอคอยให้พวกมันเดินหลงเข้ามาเป็นเหยื่อกระสุน ทุ่งหญ้าแห่งนั้น พวกผมเรียกกันว่า ทุ่งหญ้าเลือด ครับ”

    .................................................

    ...นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยจินตนาการของผู้เขียน เหตุการณ์ สถานที่ ชื่อบุคคลที่ปรากฏในเรื่อง เป็นการสมมุติขึ้นของผู้แต่งเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

    ### ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

    ห้ามลอกเลียนแบบ หรือคัดลอก ส่วนหนึ่งส่วนใดของผลงานเรื่องนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด บันทึกหรือวิธีการใดๆ ในรูปแบบทางอีเล็กทรอนิกส์ต่างๆ หรือสิ่งตีพิมพ์  โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนโดยเด็ดขาด

                               @@@@@ ขอให้สนุกกับการอ่านครับ@@@@@

                                             @@@ ร้อยหนาม @@@

    ###  ขุมทรัพย์หุบสมิง ###

    …อ่านเรื่องนี้ในรูปแบบ e-book  ดาว์นโหลด ได้ตามลิ๊งค์ด้านล่างครับ…

    https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTU2NzUyMCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE5MDc2NyI7fQ

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น