บันทึกลับ ตราทองสุวรรณภูมิ

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติที่เกิดในประเทศสมมุติ ตัวละครสมมุติ ตามจินตนาการของผู้เขียนไม่เกี่ยงข้องกับประเทศหรือบุคคลใด ๆ ในโลกจริง

อาณาจักรสุวรรณภูมิ อาณาจักรโบราณลึกลับที่เคยอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เมื่อหลายพันปีก่อน มีตำนานเล่าว่าอาณาจักรนี้ก่อตั้งโดยเทวะวงศ์ผู้สืบเชื้อสายเทวดาจากป่าหิมพานต์ แต่เพราะภัยพิบัติบางอย่างทำให้อาณาจักรของพวกเขาล่มสลายไปจนไม่เหลือร่องรอยให้เห็นในปัจจุบัน

ตราทองสุวรรณภูมิ เป็นตราแผ่นดินของอาณาจักรสุวรรณภูมิ สัญลักษณ์ของการนำความอุดมสมบูรณ์มาสู่ดินแดนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ตราทำจากทองคำบริสุทธิ์ ด้านล่างเป็นลายตราประทับรูปช้างเหยียบแผ่นดิน ด้านบนเป็นรูปสลักช้างสามเศียรกำลังแบกภูเขาและแม่น้ำแห่งความบริบูรณ์ เชื่อกันว่าผู้ใดได้ครอบครองจะสามารถไปสู่แดนหิมพานต์เพื่อดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์

ตัวละครเอก

วศิน วศิน เทพสิทธา

     ลูกชายของพุทธิพงษ์ เทพสิทธา ที่หายตัวไปจากการตามหาร่องรอยของตราทองสุวรรณภูมิเมื่อหลายปีก่อน ด้วยความสงสัยเขาจึงออกตามหาร่องรอยของพ่อของตน เป็นคนเงียบขึมและมีความรอบครอบ แต่ก็เกียจคร้านเป็นพิเศษ

เจษ เจษฎา สิทธารักษ์

     ลูกชายของหนึ่งในคนงานในไร่ที่กว้าใหญ่ของคุณย่าของวศิน เขาอายุมากกว่าวศินสองปี เป็นทั้งเพื่อนและคู่ฝึกซ้อม เป็นคนซื่อ ๆ และเชื่อฟังคำพูดของวศิน มีความน่าไว้วางใจสูง

สัญ ศรัญกร วงพิพัฒน์

     นักโบราณคดีมือใหม่ไฟแรง มีความอยากรู้อยากเห็น เงอะงะ ชอบทำอะไรไม่เข้าเรื่อง เขาถูกอาจารย์หลอกให้มาตามหาตำนานที่แต่งขึ้นมามั่ว ๆ เพราะรำคาญ