กล่องสีเทียน

แม่มด

ปี พ.ศ. 2520

แสงแดดยามเช้าแทรกตัวส่องกระทบต้นมะม่วงต้นใหญ่ ใบของมันแผ่กิ่งก้านสาขา จนความสูงเกือบเท่าหลังคาบ้านเดี่ยวขนาดสองชั้น เชือกชิงช้าที่แขวนบนกิ่งมะม่วงขยับเบาๆด้วยกระแสลมอ่อนที่พัดมา เพิงไม้ลักษณะคล้ายบ้านหลังน้อยที่พาดอยู่บนกิ่งมะม่วง “กิ่งที่ใหญ่ที่สุด” บ้านน้อยขยับไหวโอนเอนตามแรงลมวูบเล็กๆ

เสียงเพลงโลกนี้คือละครโดยศิลปินแห่งชาติสุเทพ วงศ์กำแหงบรรเลงก่อนข่าวภาคเช้าเจ็ดนาฬิกา จากเครื่องเล่นสเตอริโอสัญชาติญี่ปุ่น เสียงดังจากลำโพงสองตัวอันใหญ่เบิ้มสีเงิน

“โลกนี้นี่ดูยิ่งดูยอกย้อน เปรียบเหมือนละคร

ถึงบทเมื่อตอน เร้า ใจ

บทบาทลีลาแตกต่างกันไป”