++มุกมันตรา++

รักแรกพบ... ผมเชื่อเสมอว่ามันมีจริงและคิดอยู่ตลอดว่ามันจะเป็นเช่นไร สิ่งนั้นอาจเป็นเหมือนการได้เห็นสวรรค์ทอดตัวลงตรงหน้า อาจเปรียบได้กับการค้นพบแหล่งน้ำใสสะอาดกลางทะเลทราย

จนกระทั่งวันที่... ผมได้พบกับมัน ผมจึงได้รู้ว่า มันคือการได้เห็นดอกไม้ดอกหนึ่งแย้มบานขึ้นตรงหน้า สดใส สวยงามเหลือเกิน

แต่... ดอกไม้ก็คือดอกไม้ ผมอาจโง่เกินกว่าที่จะรู้ว่า ดอกไม้จะสวยเสมอเมื่ออยู่กับต้นของมัน มีราก กิ่ง ใบคอยดูแล และความโง่นั้นทำให้ผมตัดดอกไม้นั้นมาไว้กับตัวเอง

รักแรกพบของผม... มีแต่จะเหี่ยวเฉาและรอวันที่จะโรยรา สำหรับ ‘เธอ’ แล้ว ดอกไม้แห้งเฉานั้นอาจไร้ความหมาย แต่สำหรับผม... แม้จะเหลือเพียงเศษซากที่ป่นลงกับธุลีดิน ผมก็ยังจะเก็บมันเอาไว้ หนึ่งเพื่อเตือนใจให้ได้ระลึกถึงความ ‘โง่’ ของตัวเอง และอีกเหตุผล... ผมรักเธอเกินกว่าที่จะลืม...

ความรักที่ไม่มีราก ไม่มีวันที่จะเจริญเติบโต งอกงาม หรือกระทั่งจะดำรงอยู่ได้ด้วยซ้ำ

ความรักที่ธีรดนย์และมุกมันตรามีต่อกันตลอดเจ็ดปีที่คบหา หยั่งรากลึกลงในหัวใจของทั้งคู่ สูบพลังความรักในหัวใจทั้งสองเพื่อหล่อเลี้ยงให้เติบโต แข็งแรง และนับวันจะมั่นคง

ความรักของภวินท์น่ะหรือ ก็เป็นเพียงแค่ความปรารถนาของคนที่บังเอิญผ่านมาพบเจอดอกไม้งาม และความอยากได้เท่านั้นที่ทำให้เลือก ‘ตัด’ ดอกไม้นั้นพร้อมทั้งถือครองเป็นเจ้าของ

ใช่ เวลานี้เขาเป็นเจ้าของดอกไม้ แต่มันก็เป็นแค่ดอกไม้ดอกหนึ่ง เขาไม่มีวันได้วิญญาณของมัน และ... คอยดูเถอะ ความรักของภวินท์มีแต่จะนับถอยหลัง รอวันที่จะเหลือเพียงเศษซากที่ร่วงหล่นลงซบดิน ไร้ค่า ไร้ความหมาย ไม่แม้เพียงจะมีใครนึกถึง

ความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสีย ถูกแทนที่ด้วยความสังเวชเมื่อผมคิดขึ้นมาได้... ผู้ชายคนนั้นเพียงแค่เด็ดดอกไม้ที่เรียกว่าความรักของผมไปเป็นของตัวเอง แต่... เขาไม่ได้ถอนรากต้นรักนั้นไปด้วย

มันจะยังคงอยู่ในหัวใจของเราทั้งสอง ผมกับมุก และวันหนึ่งมันจะผลิดอกใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง เพียงแค่รอเวลาเท่านั้น...

ในขณะที่ดอกไม้ของเขา สิ่งที่เขาปรารถนากระทั่งยื้อยุดฉุดแย่งไปได้ มันจะยิ่งไร้ค่าเมื่อเวลาผันผ่าน ดอกไม้ที่ไร้สิ่งหล่อเลี้ยงมีแต่จะเหี่ยวโรย

แต่... เพียงแค่นั้นมันไม่พอหรอก มันไม่สาสมกับความ ‘เลว’ ของภวินท์เลยแม้แต่น้อย สิ่งที่ผมจะทำเมื่อในตอนนี้ผมมีโอกาสจะทำได้ ผมจะขยี้ดอกไม้ที่ภวินท์รักและห่วงใยที่สุดในชีวิตดอกนี้ให้แหลกคามือ เขาจะต้องได้รู้ว่าผมรู้สึกเช่นไรในวันนั้น และต้องยิ่งรู้สึกให้มากกว่าที่ผมต้องเจ็บเป็นร้อยเท่า!

Calista εїз