Time Capsule ที่...ระลึก
ถ้ามีแก...ถ้าอนาคต แกไม่หนีเราไปไหน ต่อให้ทางข้างหน้าเป็นหุบเหว เราก็เชื่อว่าตัวเองต้องปีนลงไปได้ แล้วแกล่ะคิ้ม ในอนาคตของแกที่ว่านั่น แกวางเราเอาไว้ที่ตรงไหน...
ผู้เข้าชมรวม
648
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
รักดราม่า เพื่อนกินเพื่อน เพื่อนสนิท แอบรักเพื่อน FriendZone เฟรนด์โซน งานเลี้ยงรุ่น โรแมนติก คลั่งรัก แต่งงาน ครอบครัว
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
มนุษย์ทุกคน ย่อมมีช่วงเวลาแห่งความคะนึงถึง...แม้ปัจจุบันจะใช้ชีวิตอย่างธรรมดาหรือโลดโผน ผ่านเรื่องราวและผู้คนที่หลากหลาย แต่ผู้เขียนก็เชื่อว่า ลึกๆแล้ว เราต่างก็มีใครคนหนึ่งซ่อนอยู่ในความทรงจำ และระลึกถึงคนผู้นั้นเสมอไม่เคยเปลี่ยน...
ไม่ต่างจากขุนเขา ที่นับวัน อายุของเขาเองก็มากขึ้น ความโหยหาในอดีตจึงค่อยๆหวนคืนกลับมาใหม่ ความรู้สึกผิดที่ครั้งหนึ่งเคยมองข้าม ก็กลับย้อนมาสะกิดปมในใจจนกลายเป็นแผลสด ด้วยเหตุนี้ ขุนเขาจึงตัดสินใจออกตามหาไทม์แคปซูล ที่ฝังอยู่ในห้วงความทรงจำตลอดมาจนยากที่จะลืมเลือนได้หมดสิ้น...
“แล้วแกล่ะ? แกวางอนาคตไว้ยังไง? แล้วคิดว่าอีกยี่สิบปีต่อจากนี้ เราจะยังคบกันอยู่อีกไหม?” คีรยาถามนายแบบของตนทั้งๆที่ยังคงก้มหน้า มุ่งมั่นฝนปลายดินสอลงในส่วนที่เป็นนัยน์ตาเขา ปลายผมม้าที่ขยับไหวยามเธอขยับตัว เหนี่ยวหัวใจของขุนเขาให้เอนเอียงตามไปด้วยอย่างเผลอไผล...
“ไม่รู้สิ...ยังไม่ได้วางอะไรไว้ทั้งนั้น เพราะนี่ยังไม่ได้คิดเลย ว่าเรียนจบแล้วจะไปทำอะไร นอกเสียจาก...” การเว้นว่างในประโยคชวนให้อีกฝ่ายแหงนเงยขึ้นสบตา นาทีนั้นคล้ายทั้งโลกกำลังหยุดหมุน ทุกสรรพสิ่งรอบกายล้วนเงียบงัน มีเพียงสองหัวใจที่เต้นแรงจนทั้งคู่ได้แต่กลั้นหายใจเพื่อรอฟังในบางสิ่ง...
“ถ้ามีแก...ถ้าอนาคต แกไม่หนีเราไปไหน ต่อให้ทางข้างหน้าเป็นหุบเหว เราก็เชื่อว่าตัวเองต้องปีนลงไปได้ แล้วแกล่ะคิ้ม ในอนาคตของแกที่ว่านั่น แกวางเราเอาไว้ที่ตรงไหน...”
ขอให้มีความสุขในการอ่านทุกท่านค่ะ
พิมาลา
ผลงานอื่นๆ ของ พิมาลา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พิมาลา
ความคิดเห็น