ยัยเด็กบ๊อง (yuri_20+)

เนื้อเรื่อง

                “มานี่ ยัยเด็กบ๊อง เทอร์ไปทำอะไรในที่แบบนั้น รึอยากเจอดี” เสียงใสแฝงค้วยความดูถูกยังคงก้องอยู่ในหูของ นฤนาถ หรือ นาถ แม้เวลาจะผ่านมานานถึง 5 ปี แล้วก็ตาม

                วันนี้เทอร์จะได้พบเจ้านายคนใหม่ที่กลับมาจากอเมริกา ไม่มีใครรู้ว่าเจ้านายคนใหม่หน้าตาเป็นยังไง มีแต่เสียงซุบซิบจากคนที่เคยเห็นข่าวจากในโทรทัศน์ว่า เจ้านายคนใหม่สวยจนต้องกลับหลังมอง

                วันนี้เทอร์จะได้พิสูจน์ว่าที่คนอื่นซุบซิบกันจะเป็นเรื่องจริงแค่ไหน นฤนาถค่อยๆเคาะประตูห้องอย่างมีมารยาท ก๊อกๆๆ “ขออนุญาตค่ะ” นฤนาถเอ่ยตามมารยาท

            “เข้ามาสิ” เสียงตอบแบบเรียบๆทำให้นาถเริ่มขนลุก เสียงที่เหมือนเมื่อ 5 ปีที่แล้ว เสียงที่เทอร์จะไม่มีวันลืม เสียงที่ดูถูกเหยียดหยามและเคยช่วยชีวิตเทอร์

            “นั่งก่อนสิ ชื่อ นฤนาถเหรอ อายุ 23 ปี โสด” “ค่ะ...” เสียงพูดที่ยังคงเรียบทำให้นาถตอบคำถามเพียงเสียงเบาๆ

            “อืม...เทอร์คงจะเป็นเลขาของฉันสินะ ยินดีที่รู้จัก” เสียงเรียบเอ่ยขึ้นก่อนจะค่อยๆหันเก้าอี้มาเผชิญหน้ากับนาถ

                ใบหน้าเรียวสวย เครื่องสำอางแต่งแต้มเล็กน้อย ตากลมโตสวย จมูกโด่งคมสัน ผมยาวสลวยดัดเป็นลอน ทำให้นาถตกตะลึง ภาพของผู้หญิงที่เคยดูถูกเธอได้ปรากฏในห้วงความทรงจำ

                “พ...พี่ข้าว...” นฤนาถร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีด โดยไม่ทันสังเกตว่าอีกคนเดินมายืนตรงหน้าตนเมื่อไหร่ ปลายนิ้วเรียวเชิดคางมนเงยขึ้น

            “ไม่ต้องตกใจมากขนาดนั้นก็ได้ยัยเด็กบ๊อง บ๊องไม่เปลี่ยนเลยจริงๆนะเทอร์นี่” ขวัญข้าวเอ่ยอย่าขำๆกับท่าทีที่เหวอจนบรรยายไม่ถูก

            “ใครว่าฉันตกใจ ฉันแค่แปลกใจที่คนอย่างพี่ทำไมมาเป็นเจ้านายฉันได้” นฤนาถปัดเรียวนิ้วออกก่อนจะยืนขึ้นและถอยห่าง

            “ช่างเถอะ ไปเตรียมตัวได้แล้ว วันนี้มีนัดลูกค้าที่โรงแรม P.J. ตอน3โมง” เสียงใสกลับเป็นเสียงเรียบที่น่าอึดอัดอีกครั้ง ก่อนที่สาวสวยจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้แล้วทำงานต่อไป

                “ค่ะ...” นาถรับคำเสียงเบาก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตนเอง

                เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว(เพราะเป็นนิยายอ่ะนะ)จนถึงบ่ายโมงกว่าๆ ขวัญข้าวและนฤนาถจึงได้พากันออกจากบริษัทไปพบลูกค้า

                ที่โรงแรม P.J. การนัดพบลูกค้าผ่านไปด้วยดี และได้รับการไว้วางใจจากลูกค้าจนเซ็นสัญญาทำงานร่วมกัน

            “เฮ้อ...เหนื่อยจัง...”ขวัญข้าวพูดออกมา ก่อนจะมองอีกคนที่มองเทอร์ไม่วางตา ก่อนตาเรียวจะสบตากัน และก็เป็นนฤนาถที่เป็นฝ่ายหลบสายตาด้วยใบหน้าแดงก่ำ

            “พ..พี่ข้าว งั้นชั้นกลับก่อนนะค่ะ” นาถรีบขอกลับบ้านด้วยกลัวว่าอีกคนจะเห็นหน้าเทอร์

            “ให้พี่ไปอยู่ด้วยคนสักพักสิ กลับมายังไม่ได้หาที่พักเลย” ขวัญข้าวรีบบอกเหตุผลให้อีกคนรู้เมื่อเห็นนาถทำหน้างง

            “ด..ได้สิค่ะ..”นฤนาถตอบอย่างไม่หายตกใจ

            “ขอบใจน่ะ...ไปกันเถอะ...”ขวัญข้าวเดินนำไปที่รถสปอร์ตคันหรู ก่อนที่จะพุ่งออกไปด้วยความเร็ว ตรงไปยังบ้านของนฤนาถตามทางที่เจ้าตัวบอก

            ไม่นานที่รถคันหรูแล่นไปตามถนน สักพักก็มาจอดที่หน้าบ้านหลังสวย นฤนาถรีบลงจากรถในทันทีเมื่อเห็นว่าขวัญข้าวขยับมาใกล้

                “พ..พี่ข้าวค่ะ..เข้ามาในบ้านก่อนสิค่ะ..” นฤนาถเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก ก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้าน ขวัญข้าวลงจากรถและเดินตามร่างบางไปอย่างว่าง่าย ในใจคิดแผนการบางอย่างที่แนบเนียน

“แล้วคืนนี้จะให้พี่นอนไหนเหรอ” ขวัญข้าวแกล้งกระซิบถามข้างหูร่างบาง แขนเรียวโอบรอบเอวคอดกิ่ว ลูบไล้หน้าท้องผ่านเนื้อผ้าผืนบาง

นฤนาถยืนตัวเกร็ง ก้มหน้าลงต่ำเพื่อปกปิดสีแดงที่ระบายอยู่บนใบหน้า ตอนนี้เทอร์เข่าอ่อนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ ได้แต่พิงซบกับร่างของอีกฝ่าย

“เป็นไรเหรอ เข่าอ่อนเชียว..” ขวัญข้าวยังคงไม่เลิกแกล้งอีกฝ่าย ร่างบางที่ไร้เรียวแรงถูกช้อนอุ้มขึ้นอย่างง่ายดาย ขาเรียวยาวก้าวเดินขึ้นไปตามบันได จนมาหยุดที่หน้าห้องห้องหนึ่ง

“ช่วยเปิดประตูหน่อยสิ มือพี่ไม่ว่างหรอกนะ..” ขวัญข้าวก้มลงกระซิบข้างหู ก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มใสที่แดงระเรื่อของคนในอ้อมกอด

“ค..ค่ะ..” นฤนาถตอบเสียงเบา มือเล็กๆเอื้อมไปจับลูกบิดก่อนจะเปิดออก ขวัญข้าวก้าวเดินเข้ามาในห้อง และวางร่างบางลงบนเตียงนอน

“งั้นคืนนี้ พี่ขอนอนด้วยที่ห้องนี้นะ..” ขวัญข้าวพูดพลางสำรวจเดินดูรอบๆห้อง

“ค่ะ..เดี๋ยวชั้นขอไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ เหนียวตัวทั้งเลย..” นฤนาถเอ่ยขอตัวเพื่อปิดบังเสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นระส่ำ เทอร์เดินไปหยิบชุดนอนและผ้าเช็ดตัว ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ร่างบางในชุดนอนตัวบางเดินเช็ดผมที่ยังเปียกมานั่งที่หน้ากระจก สายตาก็เหลือบมองร่างของอีกฝ่ายที่ยังนอนอ่านหนังสือการ์ตูนที่ตนสะสมไว้

“พี่ข้าวไม่ไปอาบน้ำเหรอค่ะ..” นฤนาถเอ่ยถามพลางเช็ดผมของตนเอง ขวัญข้าววางมือจากหนังสือการ์ตูนตรงหน้า แล้วเดินมาใกล้อีกคนที่นั่งอยู่

“พี่ยังไม่มีชุดนอนเลยอ่ะ..พี่ขอยืมชุดนอนนาถได้หรือเปล่า” ขวัญข้าวพูดพลางลูบไล้ตามเส้นผมที่สยายปกคลุมไหล่ ก่อนจะลูบไล้ไปยังด้านหน้าเหนือเนินอกเล็กน้อย

จมูกโด่งสูดดมกลิ่นหอมจากผมที่พึ่งสระใหม่ เรียวนิ้วเขี่ยผมที่ปกคอเรียวขาวออก ปลายลิ้นร้อนไล้เลี่ยทั่วใบหู บ้างขบเม้มเบาๆให้เจ้าของใบหูจั๊กจี้เล่น

“อ่ะ..พ..พี่ข้าว..เดี๋ยวชั้นหยิบให้..ป..ปล่อยชั้นก่อนซิ..” นฤนาถรีบพูดก่อนที่ลุกเดินไปยังตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนสีชมพูอ่อน และยื่นให้อีกคนที่ยืนกอดอกอยู่หน้ากระจก

“ขอบใจนะ..” ขวัญข้าวรับชุดนอนมาและเดินเข้าห้องน้ำไป..

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ร่างบางเพรียวก็เดินเช็ดผมที่เปียกออกมาจากห้องน้ำ เดินผ่านเตียงนอนไปหน้ากระจก สายตาก็ชำเลืองมองดูอีกฝ่าย

“อ่านอะไรอยู่เหรอนาถ..สนุกไหม..” ขวัญข้าวพูดพลางเดินขึ้นมานอนข้างอีกฝ่ายบนเตียง ใบหน้าเรียวยื่นเข้าไปใกล้ เพื่อมองดูหนังสือในมือของอีกฝ่าย

“นิยายค่ะ..นาถอ่านเล่นก่อนนอน คลายเครียดดีนะค่ะ..พี่ข้าวจะลองอ่านดูสักเล่มไหมค่ะ..” นฤนาถเอ่ยพลางพับหนังสือเก็บไว้และเลื่อนหน้าหลบใบหน้าอีกฝ่าย

“อืมม..น่าสนดี ไว้พรุ่งนี้พี่ขอยืมไปอ่านสักเล่มนะ ตอนนี้พี่ง่วงแล้ว เรานอนกันเถอะ” ขวัญข้าวพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอน พลางดึงร่างบางเบาๆให้ลงนอนด้วยกัน

สายตาสบประสานกันเมื่อล้มลงนอน ตาจ้องตาเนิ่นนาน ใบหน้าเรียวคมค่อยๆเลื่อนเข้าใกล้ ริมฝีปากบรรจงประกบอย่างเชื่องช้า

ปลายลิ้นละเลงเลียเปิดทางเพื่อเข้าไปชิมความหอมหวานในโพรงปาก มือเรียวประคองหน้าสวยไว้เพื่อป้องกันการเบือนหน้าหนี เรียวลิ้นไล่ตามขอบลิ้นของอีกฝ่าย ทั้งเกี่ยวกวัด ดูดดุล

ด้านนฤนาถ เมื่อเรียวลิ้นแทรกเข้ามาก็พยายามหดลิ้น ไม่ให้ปะทะกับลิ้นของขวัญข้าว แต่ลิ้นร้อนที่เลียตามขอบลิ้นทำให้อดไม่ไหว เธอตอบรับเรียวลิ้นของอีกฝ่ายอย่างดี ทั้งสอดรับ เกี่ยวกวัด และดูดดุล

เมื่อเห็นว่านฤนาถไม่ต่อต้านแล้ว ขวัญข้าวก็เลื่อนมือลงมาตามลำคอระหงส์ ขณะที่จูบอย่างดูดดื่มและร้อนแรงตามอารมณ์

กระดุมชุดนอนถูกปลดออกอย่างเบามือ เผยเนินอกเนียนนุ่มน่าสัมผัส เรียวปากผละออกจากกัน ก่อนจะพรมจูบไล่ลงมาตามลำคอ จนมาหยุดที่เนินอกขาว ปลายลิ้นร้อนเลียไล่ทั่วเนินสวย มือทั้งสองข้างต่างนวดเคล้นอย่างสม่ำเสมอแก่เต้าทรวงทั้งสองข้าง

ฝ่ายนฤนาถเมื่อละจากริมฝีปากอวบของขวัญข้าว ก็ต้องสะดุ้งเมื่อปลายนิ้วบีบเคล้นบี้จุดกลางยอดอก จนต้องแอ่นอกรับรับสัมผัส ยิ่งปลายลิ้นไล่เลียเนินอก ยิ่งทำให้เทอร์ต้องเม้มปากแน่น ฝ่ามือลูบไล้ทั่วแผ่นหลังอีกฝ่าย

ฝ่ามือร้อนลูบไล้ต่ำลงมาบนหน้าท้องแบนราบ สัมผัสร้อนจากฝ่ามือทำให้เจ้าของร่างกายต้องบิดตัวหนี ปากเม้มแน่นแต่ก็ยังมีเสียงครางสั่นหลุดออกมา “อะ..อืมม..”

ฝ่ามือร้อนลูบไล้ต่ำลงมาถึงโคนขาขาว ลูบไล้ไปมาทั่วขาด้านใน จนเจ้าของร่างโอนอ่อนเผลอแยกเรียวขาออก ปลายนิ้วสวยลูบทั่วเนินเนื้อที่มีไรขนปกคลุม พลางกดบี้ติ่งสีแดงเหนือร่องเสียวผ่านผืนผ้าเนื้อบางเบา ก่อนจะเกี่ยวสิ่งปกปิดช่วงล่างออก

“อื้ออ..พ..พี่..พี่ข้าว..อ..อย่า..ตรงนั้น..อ๊าา..” นฤนาถร้องอย่างเสียวซ่าน ร่างกายเกร็งสั่น หากจะหนีบขาป้องกันคงไม่ทัน เพราะมือขวัญข้าวได้แยกเรียวขาออกจากกัน

ปลายลิ้นไล้เลียตามนิ้วที่สอดใส่ไปในร่างกายอีกฝ่าย “อะ..อะ..อา..อาาา..” นฤนาถส่ายตัวไปมากับความเสี่ยวซ่านที่ได้รับ ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยอารมณ์ใคร่

เสียงหายใจหอบหนักขึ้นตามอารมณ์ที่อีกฝ่ายหมอบให้ ปลายนิ้วเร่งเร็วขึ้นตามจังหวะ ใบหน้าสวยมองอีกคนอย่างเอ็นดู เสียงร้องน่ารักๆ ที่ร้องออกมายามเทอร์กระแทกนิ้ว เสียงหอบเหนื่อยจากสิ่งที่เทอร์ทำ

เรียวปากได้รูป เลื่อนมาจูบเพื่อให้อีกคนได้ผ่อนคลาย ปลายนิ้วยังคงเข้าออกเร็วถี่ ลิ้นร้อนเกี่ยวกวัดอย่างร้อนแรงตามอารมณ์

“อืม..อะ..อื้อ..อะ..อะ..อาาา..” นฤนาถร้องครางในลำคอ เรียวปากสวยถูกบดบี้อย่างหอมหวน ร่างกายเริ่มเกร็ง มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่น เพื่อหวังลดความเสียวซ่าน สิ่งที่ขวัญข้าวทำให้ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

ร่างกายเคลื่อนไหวสอดรับกับปลายนิ้วอย่างยั่วยวน ปลายนิ้วเรียวที่ทำให้ร่างกายแทบละลาย ใบหน้าสวยที่กำลังซุกไซร้ทรวงอก ปลายลิ้นที่ดูดดุลจุกกลางยอดอกจนเป็นสีแดง

“พ..พี่..พี่..ข้าว..อะ..อา..อาาา..” เสียงร้องเรียกชื่ออีกฝ่ายที่พยายามพูดออกมา ใบหน้าเรียวแดงก่ำด้วยอารมณ์ใคร่

“อะไรจ๊ะ..คนสวย..” ขวัญข้าวเอ่ยพลางจ้องหน้าอีกฝ่าย ปลายนิ้วขยับถี่รัวตามการเกร็งของอีกฝ่าย ใบหน้าเรียวยิ้มกริ่ม

“มะ..มะ..ไม่..ไม่..ไหว..แล้ว..อะ..อะ..อ๊าา..า..า” ร่างกายนฤนาถเกร็งกระตุกจนตัวงอ ปลดปล่อยของเหลวใสออกมาตามเรียวนิ้วของอีกฝ่าย ใบหน้าแดงก่ำด้วยความเหนื่อย

“เป็นไง เหนื่อยมากไหมนาถ เสียงร้องน่ารักจัง” ขวัญข้าวล้มตัวลงนอนข้างๆ มองดูอีกฝ่ายที่ยังเหนื่อยหอบจากสิ่งที่เทอร์กระทำ

“พี่ข้าว ไปหัด..ทำ..แบบ..นี้..มาจากไหนอ่ะ..” นฤนาถเอ่ยถามพลางหน้าแดงกับสิ่งที่เทอร์กับขวัญข้าวทำร่วมกันเมื่อกี้

“ไม่ได้หัด ทำครั้งแรกอ่ะ หนุกดี ชอบ เสียงนาถน่ารักจัง” ขวัญข้าวตอบยิ้มๆ ก่อนจะพลิกตัวนอนหงาย ทิ้งให้คนที่ถามหน้าแดงก่ำเพิ่มขึ้น..

 

THE END..