คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : เพื่อนใหม่
3 วันผ่านไป ซื่อหงออกจากโรงพยาบาลได้
พวกเพื่อนๆดีใจกันมากไปรอต้อนรับเขากลับมา โดยที่เจนถือดอกไม้ช่อใหญ่มารอด้วย
เจน : ซื่อหง
ออกมาได้ซะทีนะเนี่ย
ซื่อหง : ขอบคุณมากครับ
ดอกไม้นี่สวยมากเลย
เจน : ยินดีจ้า
ฉันไปเลือกมาเองเลยนะเนี่ย
ในขณะเดียวกัน ตำรวจก็เข้ามาจับพวกของนากะ
อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาพวกเขาตกใจกันมาก
นากะ : นี่มันอะไรกันเนี่ย
จับพวกเราเรื่องอะไร
เจน : นี่
พวกนาย จับพวกเขาทำไมกันเนี่ย
“ผมก็ไม่ทราบครับหมวดเจน แต่มีคำสั่งจาก C.I.A มาครับ”
โซเซีย : ทำไม
นี่มันอะไรกันเนี่ย เราไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย
ออก้า : นั่นดิ
ปล่อยพวกเรานะเฟ้ย ไม่งั้นได้เจอดีแน่
“อย่าพูดมาก ไปกับพวกเราซะดีๆ” พวกเขาถูกลากไปข้างหลังรถบรรทุกของตำรวจคันใหญ่
โดยที่เจนต้องขับรถของเธอตามไปด้วย
ฮาน : มีใครพอจะบอกฉันได้หรือเปล่าว่านี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
โอ๊ค : หรือว่าพวก
CIA มันรู้แล้วว่าเราติดต่อกับคุณอัลเบิร์ต
มาเรียน่า : โธ่เอ้ย
แล้วที่นี่เราจะทำยังไงต่อหล่ะเนี่ย
เดลแคน : ทำไงได้หล่ะ
รอไปถึงโรงพักก่อนดีกว่า
โทจัง : ไม่ต้องห่วง
เดี๋ยวฉันโทรเรียกพ่อฉันให้ประกันตัวเอง
เดลอา : ฉันว่า
ถ้าพวก CIA จับเนี่ย มันไม่มีทางให้ประกันตัวง่ายๆหรอก
ดาริน : ตายหล่ะ
แบบนี้เราต้องถูกไล่ออกจากมหาลัยแน่ๆเลย
เวร่า : เฮ้อ
ยังจะห่วงเรื่องเรียนอีกเหรอ ออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อนดีกว่าน่า
โลกิน : หวังว่าคุณอัลเบิร์ตคงจะไม่ถูกพวกมันจับไปนะ
เฮสเตอร์ : ฉันว่าเขาคงโดนซิวไปแล้วหล่ะ
ถ้างั้นพวกมันจะรู้ได้ยังไง
ไอล่า : แบบนี้คงต้องรอปาฏิหาริย์อย่างเดียวหล่ะ
รถตำรวจมาถึงสถานี โดยที่แซคมารอรับ
แซคไม่เข้าใจว่าพวกเขามาที่น่ได้ยังไง
แซค : อ้าว
พวกนาย โดนจับมาได้ยังไงกันหล่ะเนี่ย
นากะ : ผมต้องถามคุณมากกว่า
จับพวกเราทำไมหล่ะเนี่ย
เจน : แซค
มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
แซค : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
รู้แค่ว่าให้ส่งตัวพวกเขาไปยังคุกแห่งหนึ่งหน่ะ
เจน : พวก
CIA จะเป็นคนนำเองใช่ป่าวหล่ะ
แซค : ก็คงจะเป็นแบบนั้น
ฉันเสียใจด้วยนะ ยังไงก็ต้องไป
พวกเขาพาพวกของนากะขึ้นรถของพวก CIA ที่เตรียมไว้ จากนั้นขบวนรถก็เคลื่อนตัวออกไปทันที
บ้านของคิร่า เธอได้รับโทรศัพท์จากรัน
คิร่า : ฮัลโหล
นั่นรันเหรอ มีอะไรหรือเปล่าอ่ะ
รัน : พี่คะ
ช่วยด้วย พวกพี่นากะถูกจับไปค่ะ
คิร่า : จับไป
ที่ไหน เธอบอกฉันได้หรือเปล่า
รัน : หนูก็ไม่รู้ค่ะ
เดี๋ยวหนูจะไปหานะคะ // รันวางสายไป จากนั้นเธอก็มานั่งปรึกษากับฮาเกน
คิร่า : ฮาเกน
แย่แล้ว พวกของนากะเขาถูกจับไปหน่ะ
ฮาเกน : ใครจับพวกเขาไปหน่ะ ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน
คิร่า : ฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน
อังเดร : แล้วนี่เราจะทำยังไงกันดีครับเนี่ย
คิร่า : ฉันก็ไม่รู้หน่ะ
รอให้รันเขามาก่อนแล้วค่อยว่ากันนะจ๊ะ
ที่เซฟเฮ้าส์ของลอเรน
เธอกับอัลเบิร์ตต้องหลบซ่อนตัวจากพวก CIA ที่กำลังตามล่า
ในขณะเดียวกัน เธอก็ได้ข่าวว่าพวกของนากะถูกจับไปแล้ว
เธอบอกเรื่องนี้กับอัลเบิร์ตทันที
ลอเรน : แย่แล้ว
พวกของนากะถูกจับไปหน่ะ
อัลเบิร์ต : อะไรกัน
เป็นไปไม่ได้ พวกมันรู้ได้ยังไงกัน
ลอเรน : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
อัลเบิร์ต : ฉันจะไปช่วยพวกเขา
ลอเรน : นี่
นายเดินยังไม่ไหวเลย แล้วออกไปตอนนี้ ก็มีแต่ตายกับตายนะ
อัลเบิร์ตต้องเก็บความเจ็บใจเอาไว้
เขาโกรธมากแต่ทำอะไรไม่ได้
อัลเบิร์ต : ผมไม่นึกเลยว่าพวกมันจะเล่นแรงขนาดนี้
ลอเรน : นายพอบอกฉันได้หรือเปล่า
พวกของนากะเขามีความลับอะไรกัน
อัลเบิร์ต : ก็ได้ครับ
ผมจะบอกให้
อัลเบิร์ตบอกความลับทุกอย่างในหัวของเขาให้กับลอเรนจนหมด
ที่สถานีตำรวจ L.S.P.D แซคกับเจนเดินเข้าไปถามผู้บังคับบัญชาของเขาว่าเกิดอะไรขึ้น
แซค : ท่านครับ
นี่มันเกิดอะไรขึ้น จับพวกเขาทำไมกันครับ
ผู้การสมิทธ์ : ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมได้รับคำสั่งมาจาก CIA หน่ะ
เจน : แต่ท่านคะ
เราไม่มีหลักฐานอะไรเลยที่จะจับพวกเขานะคะ
ผู้การสมิทธ์ : ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ เราทำอะไรไม่ได้หรอก
พวกคุณกลับไปก่อนเถอะ // แซคกับเจนเดินหัวเสียออกมา ระหว่างนั้นเอง
ทริชก็มายังสถานีตำรวจ เธอเข้ามาคุยกับแซคทันที
ทริช : นี่แซค
เพื่อนของฉันถูกจับ นี่มันอะไรกันเนี่ย
แซค : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
พวก CIA ไม่บอกอะไรเราซักอย่างเลย
ทริช : นายพอจะช่วยพวกเขาได้หรือเปล่า
แซค : มันเกินมือฉันแล้วหน่ะ
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ
เจน : ฉันก็เจ็บใจเหมือนกัน
เรื่องนี้มันน่าจะมีเงื่อนงำอะไรแน่ๆ
ที่บ้านของคิร่า เมื่อรันมาถึง
เธอก็มาหาอังเดรทันที
รัน : อังเดร
ปลอดภัยนะ มีใครทำอะไรเธอหรือเปล่า
อังเดร : ฉันไม่เป็นไรหรอก
ฉันห่วงพวกพี่ๆเขามากกว่า
คิร่า : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ
ไม่รู้ว่าพวกเขาไปทำอะไร
ฮาเกน : แล้วเธอรู้หรือเปล่า
ว่าพวกเขาโดนจับไปที่ไหน
รัน : ที่สถานีตำรวจ
L.S.P.D ค่ะ
คิร่า : งั้นอย่างช้าเลย
รีบไปกันเลยดีกว่า
คิร่าพาพวกไปขึ้นรถ
แล้วรีบบึ้งไปยังสถานีตำรวจทันที
ทางด้านของพวกนากะ หลังจากที่อยู่บนรถของพวก CIA พวกเขาไม่ได้อยู่แค่กลุ่มเดียว
ยังมีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่บนรถ ซึ่งเธอดูเหมือนจะไม่มีพิษภัยอะไร
แต่เธอไม่ยองพูดอะไรกับใครเลย
โทจัง : ดูสิ
มีคนโดนจับเหมือนกับเราเลยเนี่ย
เดลอา : อยากรู้จัง
ท่าทางแบบนี้โดนจับด้วยข้อหาอะไรเนี่ย สงสัยจะขโมยตุ๊กตา
เธอพูดออกมาทันทีว่า
“ถ้าฉันขโมยตุ๊กตา คงต้องฆ่าเจ้าของร้านด้วยหล่ะ รู้มั้ย เขาว่ากันว่าพวกปากมากมักจะมีจุดจบไม่สวยนะ”
ออก้า : แหม่
โหดจริงนะแม่คุณ อยากรู้จริงว่าไปโดนอะไรมา
นากะ : พวกนายเนี่ย
อย่าเพิ่งหาเรื่องเขาสิ ว่าแต่เธอเนี่ย โดนข้อหาอะไรมาเหรอ
“ฉันบอกไม่ได้หรอก ข้อหาฉันคงโดนโทษประหารเลยหล่ะ”
โอ๊ค : ว่าแต่
เธอเป็นใครถึงมาอยู่ที่นี่หล่ะ
“ฉัน เซนจา อามาซากิสตอร์ม
ฉันเป็นหัวหน้าแก๊งค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหน่ะ ฉันจะเล่าให้ฟัง”
ณ สนามบินแห่งหนึ่ง ในแวนคูเวอร์ แคนาคา
เซนจาเดินลงมาพร้อมกับมีนักข่าวสัมภาษณ์มากมาย
“คุณเซนจาๆๆๆๆๆๆๆ”
“พวกเราดูสิ นั่นคุณเซนจา
ที่กำลังโด่งดังเลยนี่หน่า”
ทุกคนต่างอยากจะรู้ว่าตัวจริงของเธอเป็นยังไง
แต่ในขณะที่เธอกำลังให้สัมภาษณ์
จู่ๆก็มีหน่วยสวาทกลุ่มหนึ่งเข้ามาจับเธออย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
จากนั้นก็ลากเธอขึ้นรถ แล้วส่งเธอไปยังคุกลับแห่งหนึ่ง
ฮาน : แก๊งค์ยิ่งใหญ่แค่ไหนกันเหรอ
ใหญ่เท่าพวกเราหรือเปล่า
เซนจา : แก๊งค์พวกนายเหรอ
ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนะ แต่ก็ยินดีต้อนรับสู่โลกของมาเฟียหล่ะ
ซื่อหง : ว่าแต่
ไปไงมาไงถึงได้มาอยู่ที่นี่เนี่ย
เซนจา : ก็ไม่มีอะไรมากหรอก
ไม่ต้องรู้หรอก เดี๋ยวพวกนายก็ออกไปได้แล้ว
เดลแคน : ออกไปยังไงหล่ะเนี่ย
เราโดนมัดซะขนาดนี้
ดาริน : นั่นสิ
สงสัยคงต้องสวดมนต์อย่างเดียวแล้วหล่ะ
โซเซีย : ฉันยังไม่ได้โทรบอกที่บ้านให้มาช่วยฉันเลยเนี่ย
เฮสเตอร์ : อย่าเพิ่งใจเสียสิ
แค่นี้ก็ถอดใจกันแล้วเหรอ
เซนจา : พูดถูกแล้ว
เดี๋ยวพวกนายก็ได้ออกไปจากที่นี่แล้ว
ไอล่า : ยังไงของเธอ
ใครจะมาช่วยเธออย่างงั้นเหรอ
เซนจา : พวกนายหาที่ยึดเอาไว้ดีกว่าน่า
มาเรียน่า : หมายถึงอะไรของเธออย่างงั้นเหรอ
ระหว่างนั่นเอง ก็มีเสียงระเบิดมาจากด้านนอก
รถคุ้มกันถูกระเบิดจนแหลก จากนั้นก็มีเสียงยิงกันมาจากด้านนอก แล้วปิดท้ายด้วยมีคนเอาเลื่อยมาตัดเหล็ก
แล้วก็เปิดประตูออกมา
“นายครับ ปลอดภัยนะครับ แล้วพวกนี้เป็นใครกันครับ”
เซนจา : พวกเขาเป็นเพื่อนฉันหน่ะ
ช่วยพวกเขาออกไปด้วย
ชายคนนั้นปลดกุญแจมือของทุกคนออก
จากนั้นก็พาไปยังเฮลิคอปเตอร์ แล้วเฮลิคอปเตอร์สามลำก็บินขึ้นไปอย่างรวดเร็ว
จากนั้นไม่กี่นาที ตำรวจก็มาถึง แต่ก็จับใครไว้ไม่ได้แล้ว
ที่สถานี L.S.P.D เมื่อคิร่ามาถึง เขาได้เข้าไปคุยกับแซคทันที
คิร่า : ขอโทษนะ
เพื่อนของเราตอนนี้อยู่ที่ไหน
แซค : เพื่อนของคุณถูกเคลื่อนย้ายไปแล้วหล่ะ
ฮาเกน : ทำไมเคลื่อนย้ายกันเร็วจัง
นี่มันอะไรกัน
เจน : ฉันก็อยากจะถามพวกคุณนะ
นี่มันอะไรกัน ทำไมพวกเขาต้องโดนจับแบบนี้
รัน : ฉันก็ไม่รู้ค่ะ
พวกเขาแค่ตั้งแก๊งค์ แต่ไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมายนะ
อังเดร : นั่นสิครับ
ผมว่าเรื่องนี้ต้องมีเงื่อนงำแน่นอน
แซค : ฉันก็คิดแบบนั้นนะเจ้าหนู
ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน
ณ ชายแดนแห่งหนึ่งของประเทศ
เฮลิคอปเตอร์ได้มาจอดลงแถวนั้น โดนมีรถตู้อยู่สามคันมารอรับพวกเขา
โอ๊ค : มีราชรถมารอรับเลยนะพ่อหนุ่ม
เซนจา : พวกนายอยากจะไปด้วยกันกับฉันหรือเปล่าหล่ะ
โซเซีย : ห่ะ
พวกเราไปได้อย่างงั้นเหรอ
เซนจา : ได้สิ
ตอนนี้พวกนายคงกลับไปไม่ได้แล้วหล่ะ
ออก้า : พวกนายจะไปจริงๆเหรอ
ฉันว่าเราไปที่อื่นกันดีกว่า
ฮาน : แต่ว่าเราน่าจะลองเสี่ยงดูนะ
เขาก็ดูน่าไว้ใจนะ
นากะ : ว่าแต่
นายจะพาพวกเราไปที่ไหนงั้นเหรอ
เซนจา : ฉันจะไปที่เซฟเฮ้าส์ของฉัน
ที่ๆคนของทางการไม่มาตอแยฉันหน่ะ
โทจัง : ก็ดีนะ
ถ้าที่นั่นเราจะปลอดภัยหน่ะ
เซนจา : ว่าแต่
พวกนายไปทำอะไรมาหน่ะ ถึงได้โดนหมายหัวหน่ะ
เดลอา : เราเพิ่งไปขัดขากับ
CIA หน่ะ เรื่องข้อมูลลับ
เซนจา : พวกนายมีข้อมูลลับงั้นเหรอ
ฉันขอดูหน่อยสิ
เดลแคน : ข้อมูลอยู่กับโอ๊คหน่ะ
เขาเก็บมันไว้อยู่ที่เซฟเฮ้าส์ของเขาหน่ะ
ดาริน : ห่ะ
แบบนี้ก็คงต้องกลับเข้าไปเอาใหม่อย่างงั้นเหรอ
โอ๊ค : ไม่ต้องห่วงหรอก
พวกมันไม่รู้หรอกว่าข้อมูลอยู่ที่ไหนหน่ะ
ซื่อหง : ฉันว่า
ให้แค่คนที่ไว้ใจได้เอามันมาส่งให้ก็พอนะ
เฮสเตอร์ : จริงด้วย
ฉลาดจริงๆเลยนะนายเนี่ย
ไอล่า : ฉลาดกว่านายนี่หน่า
จริงหรือเปล่าหล่ะ
มาเรียน่า : อย่าพูดมากเลย
ตอนนี้เรารีบไปจากที่นี่กันก่อนเถอะ
เซนจา : โอเค
งั้นพวกนายขึ้นรถก่อนเลย เดี๋ยวฉันจะพาไปที่ๆปลอดภัยหน่ะ
เซนจาพาพวกเขาขึ้นรถตู้
จากนั้นลูกน้องของเขาก็เอาเฮลิคอปเตอร์ไปซ่อนเอาไว้ก่อน
ในขณะเดียวกัน
ในระหว่างที่คิร่ากำลังจะขับรถกลับบ้าน เธอเปิดวิทยุฟังข่าว
ก็ได้ยินข่าวด่วนเข้ามา
“สวัสดีค่ะ วันนี้มีข่าวด่วนรายงานมาค่ะ
วันนี้เมื่อเวลา 12:30 ได้เกิดเหตุการณ์ชิงตัวผู้ต้องหา
หนึ่งในนั้นมีนางสาวเซนจา อามาซากิสตอร์ม หัวหน้าแก๊งค์ราชันฟินิกซ์
ที่กำลังเป็นที่จับตามองของทั้งโลกอยู่ตอนนี้ ในขณะเดียวกันก็มีวัยรุ่นที่ถูกทาง CIA จับกุมได้หนีไปด้วย
ซึ่งตอนนี้ทางตำรวจได้สนธิกำลังเข้าค้นหา….”
คิร่า : นี่
พวกของนากะเขาหนีไปได้หรือเปล่าหน่ะ
ฮาเกน : ผมว่าคงจะหนีไปได้นะ
อังเดร : แบบนี้พวกพี่ๆเขาคงจะปลอดภัยสินะครับ
รัน : ฉันก็หวังไว้แบบนั้นแหละนะ
ณ สำนักงานใหญ่ของ CIA หลังจากที่พวกเขาได้ข่าว
พวกเขาได้ทำการประชุมลับถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทันที
“มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกมันถึงหนีไปได้”
“สงสัยคงจะเป็นเพราะเราขังมันรวมไว้กับยัยเด็กผีนั้น
มันถึงได้หนีรอดไปได้ด้วย”
ขณะเดียวกัน ก็มีโทรศัพท์สายหนึ่งเข้ามา
พวกเขารับสายนั้นทันที
“ฮัลโหล”
“นี่ ผมจ้างให้พวกคุณไปจับยัยเซนนะ
ทำไมถึงปล่อยให้เธอหนีไปได้”
“ก็พวกมันส่งคนมาชิงตัวนี่ จะให้ทำยังไง”
“ผมไม่สน ตามหายัยเด็กนั้นให้เจอ ไม่อย่างงั้น
อย่าหวังว่าคุณจะได้อะไรจากผมแม้แต่เหรียญเดียว” จากนั้นสายก็ถูกตัดไป
“แล้วเราจะเอายังไงต่อดีหล่ะครับ”
“ต้องหาข้อมูลที่พวกเด็กนั่นเก็บไว้ให้ได้ก่อน
ส่วนยัยเด็กเซนนั่น ฉันจะจัดการเอง”
เขาหัวเสียเดินออกจากห้องไป
======================================================================เ
นากะกับเพื่อนใหม่ของเขาจะไปไหนกันต่อ แล้วเรื่องทั้งหมดจะเป็นอย่างไร ติดตามชมต่อตอนหน้าเน้อ
ต้องขอประธานอภัย ผมไม่มีเวลามาเขียนเรื่องนี้ ตอนแรกผมไม่รู้จะเขียนยังไงต่อ แต่ตอนนี้พอจะรู้แล้ว
ยังไงก็รอชมด้วยนะครัช
ความคิดเห็น