คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ปาร์ตี้ใต้ดิน
ชายปริศนาคนหนึ่งนั่งอยู่บนโต๊ะ
ในขณะที่เพิ่งตัดสายจาก CIA
คนนั้นไป เขาโวยวายกับลูกน้องตัวเองจนแทบบ้า เนื่องจากเซน ศัตรูของเขาหนีไปได้
“โธ่เว้ย พวก CIA มีน้ำยาแค่นี้เหรอวะเนี่ย”
“ใจเย็นๆครับนายซันจี
เรากำลังตามล่าตัวมันอยู่ครับ”
ถูกต้องแล้ว นายใหญ่คนนั้นคือ ซันจี
เขาคือลูกชายของลุงของเซนจา เขาโกรธแค้นเซนมาก เขาตามล่าตัวเซนมาหลายปี
แต่อำนาจของเซนนั้นแกร่งเกินกว่าจะจับตัวได้
“นายครับ ผมว่าเราควรจะให้ทาง CIA จัดการต่อดีกว่าครับ”
“ก็ได้ ฉันจะให้โอกาสพวกมันอีกครั้ง
ถ้ามันทำไม่สำเร็จ อย่าหวังเลยว่ามันจะได้อะไรจากฉัน”
เขาดื่มเหล้าต่อ
จากนั้นก็นึกถึงเรื่องที่เซนจาทำกับพ่อของเขา
"เอาไงต่อครับ
บอส"โทไบอัสผู้ช่วยผิวสีของเซนจาถามเธอ
"เผาศพมันซะ ส่วนพวกที่เหลือ
อย่าปล่อยให้เหลือรอดเด็ดขาด ยกเว้นคนที่ยอมจำนนให้เรา"
"โอ๊ทส์" // ในขณะเดียวกัน
ซันจีก็เข้ามาเจอพอดี
“พ่อ อีเซน มึงฆ่าพ่อกู กูจะฆ่าเมิง”
ซันจีสั่งลูกน้องให้ฆ่าเซนจา
แต่ลูกน้องของเซนจาเก่งกว่า ทำเอาลูกน้องของซันจีตายเกือบหมด เขาหนีออกมาได้
“อีเซน ไม่จบแค่นี้แน่ กูจะลากมึงไปลงนรก”
ซันจีได้รับมรดกมหาศาลจากพ่อของเขา
เขาเก็บเงินจำนวนมากเพื่อซื้อตัวคนใน CIA แล้วก็พยายามยัดข้อหาให้เซนจามาตลอด
“อีเซน กูจะตามล่ามึงไม่ว่ามึงจะไปอยู่ที่ไหน”
เซนจาพาพวกของนากะไปยังเกาะลับแห่งหนึ่ง
ซึ่งดูเหมือนจะเป็นป่าบังหน้า แต่ที่นี่เป็นสวรรค์ของพวกนอกกฎหมายทั้งหลาย
การต่อสู้ที่ดุเดือด ปาร์ตี้สุดมันส์ เริ่มต้นที่นี่แล้ว
เซนจา : ฉันมีห้องพัก
VIP อยู่ชั้นใต้ดินอยู่หลายสิบห้อง
พวกนายอยากพักห้องไหนก็พักได้เลย
นากะ : ยังไงก็ขอบใจมากนะ
// นากะยื่นมือให้เซน เซนเผลอไปจับมือด้วย
เซนจา : โอ๊ะ
ไม่เคยจับมือใครแบบนี้เลยนะเนี่ย แต่ก็เอาเถอะ พักผ่อนให้สบายนะ แต่ถ้าอยากสนุก
จะมีการประลองชั้นบน สนใจก็มาได้เลยนะ // ในตอนนั้นเองพวกเขาก็กลับไปพักผ่อน
หลังจากนั้นเองพวกเขาก็มานั่งคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
ที่เซนจาให้พวกเขามาพักที่นี่
ออก้า : ฉันไม่ค่อยไว้ใจยัยนั่นเท่าไหร่เลยอ่ะ
โซเซีย : ทำไมหล่ะ
นายอิจฉาเขาใช่หรือเปล่าหล่ะ
ฮาน : ไม่น่าใช่หรอก
นายว่าทำไมเธอต้องมาช่วยเราหล่ะ
โอ๊ค : เขาเห็นเราลำบากหล่ะมั่ง
เลยอยากช่วยหน่ะ
โทจัง : ไม่ใช่เพราะว่าเรามีข้อมูลลับจาก
CIA อย่างงั้นหน่ะเหรอ
เดลอา : นั่นสิ
หว่านพืชไม่หวังผลมีที่ไหนหล่ะ
ดาริน : พวกเธอคิดมากไปหรือเปล่า
ถ้าเขาอยากเล่นงานเราเขาคงทำไปแล้วหล่ะ
เดลแคน : ฉันว่านะ
ตอนนี้เราอยู่ในสถานะที่ยังทำอะไรไม่ได้ คงต้องเล่นไปตามน้ำก่อนก็แล้วกัน
โลกิน : ตามนั้น
ว่าแต่พวกนายอยากจะไปงานประลองด้านบนหรือเปล่า
เวร่า : ไปด้วยๆ
อยากประลองฝีมืออยู่เหมือนกันนะ
เฮสเตอร์ : คอยดูเถอะ
ใครจะสู้ฉันได้หล่ะห่ะ
ไอล่า : แหม่
ขี้โม้จริงๆเลยเธอเนี่ย
ซื่อหง : ใครจะสู้ก็สู้ไปนะ
ฉันขอนอน ไม่ไหวอ่ะ
มาเรียน่า : แล้วนี่นากะ
เธอจะว่ายังไงหล่ะ
นากะ : ฉันว่า
ฉันจะลองไปดูตามที่เซนขอหน่ะ ให้เกียรติเจ้าบ้านไง
กลับมาที่ Los Sante เมื่อคิร่ากลับมาถึงบ้านเธอแล้ว เธอพบว่าลอเรนกับอัลเบิร์ตมารอพวกเขาอยู่พอดี
เธอตกใจมากเลยเข้าไปทักทาย
คิร่า : ลอเรน
อัลเบิร์ต พวกเธอมาได้ยังไงกันหล่ะเนี่ย
ลอเรน : ฉันกับอัลเบิร์ตได้ข่าวกันหมดแล้ว
เลยลองเสี่ยงมาดูหน่ะ
ฮาเกน : พวกคุณคงรู้แล้วสินะ
ว่าพวกเขาไปที่ไหนกัน
อัลเบิร์ต : ผมไม่แน่ใจ
แต่คงจะแถวๆชายแดนเม็กซิโกนั่นแหละ เออนี่ โอ๊คเขามีอะไรบอกผมด้วย เขาบอกว่า
ถ้ามีเรื่องจำเป็น เขาให้ผมเอาข้อมูลของเขามาเก็บไว้หน่ะ
อังเดร : จริงเหรอครับพี่
แล้วพี่โอ๊คเขาสอนเอาไว้ที่ไหนเหรอครับ
รัน : หนูว่า
เราไปพูดกันข้างในบ้านดีกว่า ป้องกันการโดนสอดแนมหน่ะค่ะ
พวกเขาเข้าไปปรึกษาหารือกันข้างในบ้าน ว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไงกันต่อ
อัลเบิร์ต : นี่คือกระดาษที่โอ๊คส่งให้ผม
ผมจะลองถอดรหัสมันดูนะครับ // เขาใช้เวลาซักพักในการถอดรหัส
จนได้ข้อความออกมาย่อๆว่า
H2FA
ฮาเกน : นี่คือรหัสนะ
ผมว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านี้อีกแน่ๆ
รัน : H ย่อมาจาก
House หรือเปล่าคะ
เพราะโอ๊คชอบเก็บอะไรไว้ในบ้านของเขาตลอด
คิร่า : ฉลาดมากเลยจ้ะน้องสาว
แต่ 2FA นี่คืออะไรกันหล่ะ
อังเดร : 2F อืม…… ชั้นสองหรือเปล่าครับ เพราะ 2F คือ 2 Floor ไงครับ
ลอเรน : งั้นก็เหลือแค่
A หน่ะสิ ที่เราไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร
อัลเบิร์ต : ถ้างั้น
เราก็ไปที่บ้านโอ๊คไปค้นดูเลยสิ
ลอเรน : ฉันว่ารอไปก่อนดีกว่า
ถ้าพวกมันรู้ว่าบ้านโอ๊คอยู่ไหน มันมาค้นบ้านเขาก่อนแน่ๆ
คิร่า : งั้นเราคงต้องถอดรหัสนี้ให้ได้ก่อนหน่ะสินะ
ที่สถานี L.S.P.D แซค เจนและทริชพากันออกมาจากสถานี แล้วนั่งรถมาเรื่อยๆเพื่อที่จะไปหาอะไรกินแถวนั้น
แซค : เธอว่า
เรื่องนี้มีเงื่อนงำอะไรหรือเปล่า
ทริช : ฉันว่า
น่าจะเกี่ยวกับเรื่องที่พวกนักฆ่าไปบุกบ้านเพื่อนฉันหน่ะ
เจน : ทำไมเธอถึงรู้ได้หล่ะ
ทริช : ก็อยู่ดีๆมีมือสังหารจากไหนพยายามจะฆ่าเขาหล่ะ
แล้วอีกอย่าง มือสังหารคนที่นายจับได้นี่มีเอี่ยวกับ CIA ด้วยนี่
แซค : จริงด้วย
แบบนี้ไงหล่ะ เราต้องช่วยพวกเขานะ
เจน : จะช่วยยังไง
ตอนนี้เรายังเอาตัวเองไม่รอดเลย
แซค : ดูเหมือนเธอจะไม่ห่วงพวกเขาเลยนะ
เจน : ใครว่าหล่ะ
แฟนฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นนะ เอิ่ม…
ทริช : อะไรนะ
นี่เธอกับซื่อหง แบบว่า….
เจน : ใช่
ฉันอยากช่วยเขาใจจะขาด ให้ปลอมตัวออกไปช่วยยังได้เลย
แซค : เธอก็พูดถูกนะ
ตอนนี้เรามาหาวิธีกันใหม่ดีกว่า
ณ สำนักงานใหญ่ของซันจี เขาเพิ่งจะได้รับข่าวว่า
รู้ตัวที่ซ่อนของเซนจาแล้ว เขาจึงคุยกับทางเจ้าหน้าที่ CIA ทันที
ซันจี : คุณชาออสครับ
ตอนนี้เราเจอตำแหน่งของยัยเด็กนั่นแล้ว
“ผมรู้แล้ว
แต่ตำแหน่งนั้นอยู่ห่างจากการควบคุมของผมนะ”
ซันจี : แต่คุณก็มีคนรับมืออยู่นี่
ผมอยากให้คุณจับยัยนั่นมาให้ได้
“แต่ว่า”
ซันจี : บางทีไอ้พวกเด็กที่คุณตามล่า
อาจจะอยู่ที่นั่นด้วย แบบนี้ได้สองต่อเลยนะ
“ก็ได้ ผมจะลองดู”
ซันจี : ดีมาก
ถ้าคุณทำได้ เรื่องที่เราตกลงกันไว้จะเป็นความจริง // จากนั้นเขาก็วางหูไป
ณ สังเวียนการต่อสู้บนโลกใต้ดิน
เสียงเพลงออโต้ทูนดังไปทั่วงาน หญิงสาวเซ็กซี่ก็เต้นออกลีลาไป
บนเวทีก็มีการต่อสู้ที่มันส์อย่างสุดเหวี่ยง เซนจามารอพวกของนากะที่บาร์แห่งหนึ่ง
เมื่อพวกของนากะมาถึง เธอก็ไปทักทายเขาทันที
เซนจา : เฮ้
ว่าไง นึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีกนะเนี่ย
นากะ : ก็รับปากแล้วนี่
ก็ต้องมาสินะ
ออก้า : ว่าแต่
ที่ไหนเหรอที่ว่ามีการประลองกันหน่ะ
เซนจา : ด้านล่างเลย
พวกนายอยากจะไปแสดงฝีมือกันหรือเปล่าหล่ะ
โซเซีย : ก็ดีเหมือนกัน
ฉันอยากลองฝีมือมานานแล้ว
ในขณะเดียวกัน
เซนจาก็เห็นชายคนหนึ่งหันหลังให้เธอ เธอเห็นผมข้างหลังเขา
เธอพอรู้แล้วว่าเขาเป็นใคร เธอเลยเดินไปหาเขา
“รู้แล้วสินะว่าฉันเป็นใคร”
เซนจาวิ่งเข้าไปกอดข้างหลังเขาทันที ชายคนนั้นยังอยู่นิ่งอยู่
เซนจารู้ว่าต้องงอนเธอแน่ๆ
เซนจา : ฉันคิดถึงนายจัง
นายมาที่นี่ได้ยังไงหล่ะ
“ทำไมเธอถึงคิดว่าฉันไม่รู้หล่ะ ว่าเธออยู่ที่ไหน”
เซนจา : โกรธฉันเหรอ
โกรธที่เราไม่ติดต่อเธองั้นเหรอ ขอโทษนะ
“เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงเธอมากขนาดไหน
วันที่เธอโดนจับไป ฉันพยายามตามหาตัวเธอมาตลอดเลยนะ ปล่อยให้ฉันเป็นห่วงอยู่ได้”
เซนจา : ขอโทษ
ต่อไปนี้จะไปเป็นแบบนี้อีกแล้ว ฉันสัญญา // เซนจากอดเขาอีกครั้งหนึ่ง
พวกของนากะเกิดสงสัย
เลยเดินเข้ามาดูว่าเขาเป็นใคร
มาเรียน่า : นี่ใครกันอ่ะ
แฟนเธองั้นเหรอ
เซนจา : ใช่
นี่มินโฮ แฟนของฉันเอง มินโฮ นี่เพื่อนใหม่ฉันหน่ะ
มินโฮ : ยินดีที่ได้รู้จักครับทุกคน
เซนจา : นี่
ว่างหรือเปล่า อยากจะคุยอะไรกับนายหน่อยนะ
มินโฮพาเซนจาไปด้านนอก
ส่วนพวกของนากะก็ไปที่ข้างสนามประลอง ในตอนนั้นเอง ก็มีการเรียกนักสู้หน้าใหม่ให้ขึ้นมาประลอง
พวกของนากะได้ทีเลยขอไปประลองด้วย
“เอาหล่ะครับพ่อแม่พี่น้อง ตอนนี้มีนักสู้หน้าใหม่
กำลังจะขึ้นมาประลองแล้วครับ”
นากะขึ้นไปคนแรก เขาเจอกับฝรั่งนักมวยสากลคนหนึ่ง
นากะวิ่งเข้าไปเตะและต่อยมันอย่างเมามันส์
มันพยายามจะสวนแต่นากะก็บล็อคมันได้ทั้งหมด จากนั้นก็กระโดดถีบมันลงเวที
เสียงโห่ร้องดีใจดังขึ้น ต่อไปก็ตาของโอ๊ค
คราวนี้เป็นมวยหมู่ แบ่งกันทีมละ 10 มี
3 ทีม จากนั้นพวกเขาก็ผูกผ้าพันแขน
แล้วก็เตรียมประลองกัน
มาเรียน่า : นี่
ซื่อหง ไหนบอกว่าไม่อยากจะสู้ไง
ซื่อหง : เปลี่ยนใจหล่ะ
ขอลองซักตาก็แล้วกัน
พวกเขาลงสนาม เมื่อเกมเริ่ม
พวกเขาก็ฟัดกันนัวโดยที่ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
เดลอา : ดูสิ
เหมือนกับพวกแก๊งค์ตีกันเลยนะหน่ะ
โทจัง : เสียดาย
ถ้าขาฉันไม่เป็นแบบนี้ ฉันไปลุยแน่ๆ
ดาริน : จ้าแม่คุณ
เดี๋ยวว่างๆจะซื้อขาเทียมต่อให้นะ
พวกเขาต่อสู้กันอย่างชุลมุน
ออก้ากับโซเซียใช้เทควันโด้จัดการพวกมัน ส่วนโอ๊คและฮานช่วยกันประสานหมัดใส่พวกมัน
ส่วนเฮสเตอร์และไอล่าก็อัดพวกมันจนล้ม ซื่อหงและเดลแคนใช้กังฟูเตะพวกมันจนเดี้ยง
ส่วนเวร่าและโลกิน เห็นมันใช้อาวุธต่อสู้ พวกเขาก็ใช้บ้าง โดยเวร่าใช้ดาบสู้กับมัน
จนมันอ่อนล้าและเธอใช้มันดาบฟาดมันจนล้มลงไป
หลังจากที่การประลองสิ้นสุด เสียงเชียร์ก็ดังกระหึ่มขึ้น
พวกเขาดีใจกันมากราวกับถูกหวยยังไงอย่างงั้นเลย
ทางด้านเซนจากับมินโฮ
พวกเขานั่งสวีทกันอยู่ที่ริมชายหาด เซนจูบมือของมินโฮเพราะมินโฮชอบแบบนี้
พวกเขานอนกอดกันอยู่แถวนั้นโดยรอบข้างไม่มีอะไรมารบกวนเลย
เซนจา : นายกลับมาหาฉันได้ซะทีนะ
มินโฮ : แน่นอน
พอฉันรู้ข่าวเธอ ฉันเลยมาที่นี่ เพราะรู้ว่าเธอต้องมาหาที่ซ่อน
เซนจา : ก็คงงั้นอ่ะ
ฉันคิดถึงนายมากเลยนะ
มินโฮ : แล้วนี่
เรื่องของไอ้ซันจีเธอจะเอายังไงต่อหล่ะ
เซนจา : ฉันรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นมัน
แต่ฉันไม่รู้หน่ะสิว่าพวกมันอยู่ที่ไหน
มินโฮ : ตอนนี้ฉันให้คนของฉันช่วยสืบเรื่องของ
CIA ที่มีเอี่ยวเรื่องนี้อยู่ เธอสบายใจได้
เซนจา : ก็คงแบบนั้น
ฉันว่า ฉันไปหาเพื่อนๆฉันก่อนดีกว่า
เซนจาจูงมือมินโฮกลับเข้าไปในสนามประลอง
จากนั้นเองก็พบว่าพวกของนากะได้ชนะการประลอง เธอก็ได้ไปแสดงความยินดีด้วย
เซนจา : เก่งนี่หน่าที่ชนะการประลองได้
แต่พวกเธอรู้ไหม ใครที่เก่งที่สุดในการประลอง
นากะ : ใครงั้นเหรอ
เซนจา : ก็ฉันไงหล่ะ
อยากลองดูหรือเปล่าครับ
พวกของนากะเกิดอยากประลอง
เลยพากันเข้าสนามเพื่อประลองกับเธอ เซนจาให้พวกของนากะรุมเธอได้
พวกเขาเลยขอประลองฝีมือด้วย พวกเขาปะทะกัน เสียงเฮดังไปทั่วสนาม
เซนจาผู้เก่งกาจสู้กับทุกคนได้สบาย แต่ในตอนนั้นเอง มีแต่นากะที่ยังยืนได้
เลยขอสู้ตัวต่อตัวกับเซนจา
พวกเขาแลกหมัดกันไปมา ผลัดกันล้มและลุก จนกระทั่ง
ปัง!!
มีเสียงระเบิดแสงโยนเข้ามาเรื่อยๆ
ทำเอาพวกที่อยู่ด้านในตกใจ จากนั้นก็มีหน่วยพิเศษโรยตัวมา แล้วทำการข่มขู่ทุกคน
“บอสครับ พวกมันมาอีกแล้ว หนีกันดีกว่าครับ” โทไบอัส
ผู้ช่วยของเซนโผล่มาพร้อมถือปืนไรเฟิลจู่โจมมาด้วย
เซนจา : พวกมันมาตามล่าฉันแน่ๆ
โอ๊ค : มีอาวุธให้พวกเราสู้หรือเปล่าหล่ะ
ออก้า : นั่นดิ
ฉันว่ามันได้มาเล่นแค่เธอแน่ๆ
เซนจา : ตามมาทางนี้เร็ว
โทไบอัส พาฉันไปห้องเก็บอาวุธที
“รับทราบครับ บอส” เขาพาพวกเด็กๆไปยังห้องเก็บอาวุธ ในขณะที่ด้านนอกกำลังวุ่นวายอย่างหนัก
เมื่อมาถึง พวกเด็กๆก็พากันคว้าอาวุธทุกชนิดที่ตัวเองจะคว้ามาได้
บรรจุกระสุนพร้อมรบ
เซนจา : เอาหล่ะ
เราต้องฝ่าไปยังท่าเรือให้ได้
นากะ : โอเค
งั้นฉันจะช่วยระวังหลังให้เอง
======================================================================
พวกมันกำลังมาล่าตัวพวกเด็กๆแล้ว งานนี้พวกเขาจะหนีไปได้หรือไม่ ติดตามชมต่อตอนหน้าจ้า
ขอคนละเม้นท์ด้วยเน้อ
ความคิดเห็น