คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [exo m,k] วุ่นนักรักงงๆ Part ๖
6-
Lay Part
"กินเข้าไปอีก"
"ฉันอิ่มแล้ว"
"กินแค่นี้จะอิ่มได้ไง กินเข้าไปไม่ต้องพูด"
"โว๊ย นายเป็นพ่อฉันรึไง"
"แผลนายหายเมื่อไหร่ฉันจะเลิกทำทันที"
"เกี่ยวอะไรกับแผลของฉัน"
"เอาเถอะไม่ต้องถาม กินๆเข้าไป" นายคริสก็ยังบังคับให้ผมกินข้าวผมในชามให้หมด ผมอิ่มแล้วก็ไม่ฟังผม ชามก็ใหญ่อย่างกับกะละมัง หมดชามนี้อิ่มไปถึงพรุ่งนี้เช้าเลยมั่ง
"นอนได้แล้ว"
"ไม่ต้องสั่งหรอกน่า" ผมค่อยๆสอดตัวลงใต้ผ้าห่มหนา หลังจากที่กินยาหลังจากกินข้าวเสร็จ "นายจะนั่งดูฉันนอนรึไง "ออกไปได้แล้ว"
"เออๆ" นายคริสเดินออกไปแล้วหันมาบอกผมก่อนออกจากห้อง "มีไรก็เรียกนะ"
"อื้ม" นายคริสนี่น่ากลัวขึ้นทุกวันนะ อยู่ดีๆก็มาทำดีกับผมหรือว่าเขารู้สึกผิดที่ทำผมหัวแตก แต่ผมว่าคริสต้องโดนของแน่ๆแรงซะด้วย ของเขมรแน่ๆ
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วมองไปที่นาฬิกา ตอนนี้ก็เกือบเที่ยงแล้ว
ผมเดินออกไปนอกห้อง เห็นร่างสูงนอนอยู่ที่โซฟา สงสัยจะหลับไปแล้วล่ะมั่ง
"คริสนายเข้าไปนอนในห้องก็ได้นะ" ผมนั่งลงข้างๆโซฟาแล้วบอกคริส
"อื้อ" คริสครางออกมาเบาๆ แต่ก็ไม่ยอมตื่น
"นี่เข้าไปนอนในห้องสบายกว่าเยอะ"
"..."
"จะไม่ลุกจริงๆใช่มั๊ย" ผมลุกยืนเต็มความสูง และพอผมกำลังจะเดิน
หมับ
ตุบ
คนตัวสูงที่นอนอยู่ดึงผมลงไป ตอนนี้ผมเลยนอนอยู่บนตัวคริสแล้วพอผมพยายามจะลุกออกมาคริสกลับใช้มืออีกข้างมารั้งเอวผมไว้
"นะ...นายคริส"
"หึ"
"ปล่อย"
"อื้อ"
"ก็ปล่อยสิ"
"อื้อ" แต่ก็ไม่มีวี่แววว่านายคริสจะปล่อยผม
การที่ได้มองหน้านายคริสใกล้ๆแบบนี้น้อยคนหนักที่จะได้เห็นก็แค่มองหน้า นายคริสก็คงซัดลงไปกองกับพื้นทันที จมูกโด่ง คิ้วหนา ตาคม ปากสวย ทุกอย่างมันดูลงตัวไปหมดยิ่งดูใกล้ๆแบบนี้ยิ่งทำให้ผมไม่สามารถละสายตาไปจากคนข้างหน้าได้
"มองพอรึยัง" คริสพูดขณะที่ตายังหลับอยู่
"มะ...มองอะไรย่ะ" ผมดันตัวลุกออกจากตัวคริสทันที คริสลุกขึ้นมานั่งแล้วปัดผมไปมาอยู่สองสามครั้ง
"นี่นายจะลักหลับฉันงั้นหรอ"
"บ้า...ใครจะไปอยากลักหลับนาย"
"เยอะเยะไป"
"เหอะ ไม่ใช่ฉันแล้วล่ะ แล้วเมื่อไหร่นายจะกลับ"
"ไล่เลยนะ"
"แล้วนายจะอยู่ทำไมล่ะ"
คริสทำกรอกตาไปมาสองสามครั้งก่อนจะยื่นขึ้นเต็มความสูง ทำให้ผมต้องแหงนหน้ามองคนสูงกว่า
"เออ ฉันกลับก็ได้ ว่าแต่นายหายปวดหัวแล้วหรอ"
"ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ"
"งั้นถ้ามีอะไรหรือใกล้ตายแล้วก็โทรมาบอกแล้วกันนะ"
"นั่นปากหรอ"
คริสยกไหล่ขึ้นหนึ่งทีก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ผมว่าผมว่าผมจะปวดหัวคงไม่ใช่เพราะหัวแตกหรอก แต่น่าจะเป็นเพราะนายคริสมากกว่าที่อยู่ดีๆก็นึกมาทำดีกับผม นี่หวังอะไรเปล่าเนี้ย
Luhan Part
"ไปกันเถอะ"
จะไปได้ไง งานพี่ยังไม่เสร็จเลยนะ"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เลย์ก็มาทำเองนั่นแหละ"
"ได้ไงกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มีงานมาเพิ่มอีก"
"เห็นงานดีกว่าผมใช่มั๊ย"
"เซฮุน" ผมหยุดเขียนแล้วเงยหน้ามองเซฮุนที่นั่งอยู่ที่โซฟา วันนี้เลย์ไม่มาโรงเรียน ผมในฐานะรองประธานและเพื่อนสนิท ก็เลยต้องมาทำหน้าที่แทน
"ส่งแค่นี้พอแล้ว" ผมหันไปบอกเซฮุนที่เดินตามหลังมา
"คืนนี้ผมนอนกับพี่ไม่ได้หรอ" เซฮุนอ้อนผม
"ไม่ต้องเลย กลับบ้านไปได้แล้ว"
"วันนี้เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยว ข้าวก็ไม่ได้กิน ผมจะงอนพี่แล้วนะ" เซฮุนก้มหน้าลงเป็นเชิงว่างอน
"ทำเป็นงอนไปได้"
"ไม่รู้แหละ" เซฮุนสะบัดหน้างอนใส่ผม "ง้อผมด้วย"
"อะ อะวั้นหลังแล้วกัน พี่จะตามใจเราทุกอย่างเลย"
"จริงๆนะ"
"จริงสิ แต่วันนี้เซฮุนกลับไปก่อนเถอะพี่เหนื่อยมากแล้ววันนี้"
"คร้าบ" เซฮุนฉีกยิ้มกว้าง แล้วหันหลังเดินออกไป
ผมหันไปไขกุญแจห้อง
"พี่ครับ"
"ฮะ"
ฟอดดดดดดดดดด
"ชื่นใจที่สุด"
"แสบจริงๆเลย" ผมยกมือเตะที่แก้มที่พึ่งถูกเซฮุนขโมยหอมแก้มไปแล้ววิ่งร่าเริง แฮปปี้ แอนดี้ ลั๊นลาเข้าไปที่ลิฟต์ เฮ้ออ จริงๆเล๊ย
Sehun Part
"ว่าไงมึง"
[พวกกูสามคนอยู่เซเรดาเนี่ย]
"เต๋าอยู่ด้วยหรอมึง"
[เออแม่งถูกทิ้ง/เอี้ยกูเปล่าถูกทิ้งซะหน่อย]
"เออเดี๋ยวกูออกไป"
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ก้าวเข้าบ้านแต่อย่างใด ไอ้เพื่อนของผมก็โทรมาเรียกให้ไปหาที่โซเรดาร้านประจำของพวกผม แล้วมีหรอที่ผมจะไม่ไป
พอมาถึงที่ร้านผมก็เดินเข้าไปที่มุมประจำที่มีร่างสูงทั้งสามนั่งอยู่ก่อนแล้ว
"โถ่ กูนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว" ไคพูดกับผมเป็นคนแรก
"มาดิว่ะ" ทำไมกูจะไม่มา
"ก็นึกว่าอยู่กับพี่ลู่ห่าน"
"ก็พี่เขาไล่มาเนี้ย พี่เลย์แม่งไม่มาโรงเรียนพี่ลู่ห่านก็เลยต้องทำงานแทน"
"เออว่ะ พี่เลย์ไม่มาโรงเรียนสงสัยจะเจ็บแผลอยู่ แต่พี่คริสก็ไม่มานี้หว่า"
"นั่นดิ แล้วพี่คริสไปไหนอะเต๋า" ชานยอลที่นั่งเอ๋ออยู่นานหันไปถามเต๋าที่นั่งอยู่ข้างๆ"
"ไปดูคนป่วย"
"ห๊ะ"
"ก็พี่เลย์นั้นแหละ"
"หืม ยังไงเนี้ยพี่คริส"
"เต๋าดูพี่ชายนายด้วยนะ ระวังจะได้พี่สะใภ้นะโว้ย" ไคแซว
"ได้ไม่ได้ไม่รู้แต่ฉันเนี้ยเป็นคนส่งพี่คริสไปเอง"
"ห๊ะ/พรวดดดด" ผมสามคนถึงกับตะลึงในคำพูดของเต๋า ชานยอลที่กินน้ำอยู่ถึงกับพ่นน้ำออกมาใส่ไคจนเปียกชุ่ม
เอ๋อ มึงทำอะรไของมึงเนี่ย"
"เฮ้ยกูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ"
"หืม แม่งเข้าปากกูด้วย"
"อร่อยมั๊ยมึง"
"เชี่ยยังจะมาพูดอีก"
แล้วทั้งสองคนนี้ก็ทะเลาะกันอีกยาว ผมหันไปเห็นอีกคนที่นั่งขำอยู่เห็นหน้าอย่างนี้ ท่าทางเงียบๆขรึมๆไม่คิดว่าจะมาแรงขนาดนี้ นี่กะจะเอาประธานนักเรียนมาเป็นพี่สะใภ้เลยใช่มั๊ย
Chanyeol Part
ผมทิ้งตัวลงนั่งข้างๆเซฮุน หลังจากไปห้องน้ำเป็นเพื่อนไค คงรู้นะว่าทำไมต้องไป ฮ่าๆๆๆ ผมโคตรฮาหน้ามันเลยตอนที่น้ำเปื้อนหน้ามันแล้วมันทำหน้าหยี๋
นั่งกันมาสักพัก แอลกอฮอร์เข้าปากกันสักหน่อย ผมเลยนึกเรื่องอะไรขึ้นมาได้
"ไคมึง"
"ไรว่ะหยอย"
"หืม ทั้งเอ๋อทั้งหยอยใหเกียรติกูหน่อยดิมึง"
"มึงมีด้วยหรอเกียรติอะ"
"เชี่ย"
"เออ...แล้วมึงเรียกกูทำไม"
"กูอยากทราบความคืบหน้าเรื่องคยองซูอะ" ไม่รู้เพราะเขินหรือฤทธิ์แอลกอฮอร์กันแน่ถึงทำให้ไคหน้าแดงขนาดนี้
"หยอยมึงดูดิ ดำมันหน้าแดงหมดแล้ว" เซฮุนเรียกให้ผมมองดูหน้าไค
"เออวะ กูถามแค่นี้หน้ามึงแดงขนาดหนักเลยวะ เขินหรอมึง"
"พวกมึงอะ ล้อกู"
"ฮ่าๆๆๆๆ" แล้วพวกผมก็ระเบิดเสียงหัวเราะใส่หน้าไค จนมันหน้าแดงทำอะไรไม่ถูกแล้ว
ความคิดเห็น