ก็ยังไม่ตั้ง

ข้อมูลเบื้องต้น

เสียงสายลมกระซิบกับเงาจันทร์                           ในคืนวันฟ้าใสกระจ่างแสง

ใบไม้ไหวสั่นระริกอย่างอ่อนแรง                                        ดาราแข่งแสงจันทร์กระจ่างตา

สายลมโบกพัดโยกเย็นยะเยือก                                            จันทราเลือกที่หนึ่งบนเวหา

แต่เงายังทอดตรงส่งลงมา                                                    จากฟากฟ้าเพื่อฟังเสียงสายลม

อยากถามดาวบนฟ้ากว้าง                                     เคยอ้างว้างสักครั้งไหม

หากคืนหนึ่งข้างกายไม่มีใคร                                              ฟ้ากว้างใหญ่คิดอย่างไรกับดวงดาว

มองสายลมที่พัดผ่านมาเยือน                               อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนจะได้ไหม

คืนนี้หนาวร้าวรานแทบขาดใจ                                            อย่าจากไปได้ไหมเจ้าสายลม                              

ที่ตรงนี้ตอนนี้มีเพียงฉัน                                                      มองพระจันทร์ดวงนั้นอย่างขื่นขม

ฉันสัมผัสเธอได้นะสายลม                                                  แต่จันทร์กลมดวงนั้นแค่ฝันไป

ใครคนหนึ่งยืนอยู่ที่ตรงนี้                                     ยังไม่มีทางใดให้คิดฝัน

ในความจริงคือใจที่ผูกพัน                                                   และคือฉันรักเธออยู่เรื่อยไป

อาจไม่มีหวังใดในโลกกว้าง                                                คนอ้างว้างคนนี้เหมาะสมไหม

ที่มีเธอคนเดียวในหัวใจ                                                      มากไปไหมที่ฉันจะรักเธอ

หากดวงดาวอยากอยู่คู่ตะวัน                                                หากว่าฉันอยากอยู่เคียงข้างเธอ

เมื่อราตรีไร้ตะวันอยู่เสมอ                                                   เพียงฝันเพ้อใช่ไหมที่หวังไป

แม้ดวงดาวไร้แสงจะยืนหยัด                                               แต่ฉันวัดด้วยใจเธอรู้ไหม

ไม่อาจเปรียบเทียบเคียงกับสิ่งใด                                          หนึ่งในใจยืนยันแม้ยากเย็น

ดวงดาราอับแสงบนฟ้ากว้าง                                                ใช่ไร้ร่างเรือนรางอย่างที่เห็น

ยังคงอยู่เหมือนเดิมอย่างที่เป็น                                             ที่ไม่เห็นเพราะเธอไร้หัวใจ

เธอเคยรักคนนั้นสักครั้งไหม                                เขามีใจให้เธอมากอย่างนั้น

ในสายตาเปี่ยมด้วยความผูกพัน                                           แล้วเธอนั้นกับเขาคิดอย่างไร

เขาอาจรักเธอมากกว่าที่คิด                                                  แต่ไม่ผิดที่เป็นเธอว่าไหม

ถึงจะรักเธอมากหมดทั้งใจ                                                  อาจมากไปแต่เขาก็รักเธอ

เพียงอยากถามว่าเคยรู้สึกไหม                                             คิดอย่างไรที่พบเขาเสมอ

ใครคนหนึ่งเพียงแค่อยากพบเจอ                                         เพราะรักเธอเขาจึงได้ตามมา

กับความรักที่เขามีมาให้                                                      รับได้ไหมที่เขายังตามหา

เป็นคำถามคำหนึ่งของเวลา                                                 อยากรู้ว่ารักเขาได้ไหมเธอ

 ที่ซึ่งเธอไม่เคยจะคิดฝัน                                       ยังมีฉันคนเดิมอยู่รู้ไหม

จากตรงนี้สิ่งเดิมไม่เปลี่ยนไป                                              คือหัวใจดวงนี้ที่รักเธอ

ใครคนหนึ่งที่เธอไม่เคยสน                                                 ก็ยังทนเดียวดายอยู่เสมอ

เมื่อคนนี้เลือกแล้วว่าเป็นเธอ                                               ถึงต้องเจอสิ่งใดไม่กลัวเลย

คือความรักใช่ไหมที่เธอฝัน                                  เขาคนนั้นใช่ไหมที่ใฝ่หา

เมื่อความจริงคือเขาทุกเวลา                                                 ลองไขว่คว้าดูไหมบ้างสักวัน

เพื่อเดินทางตามไปให้ถึงรัก                                                น้อยคนนักจะทำได้ดังฝัน

คือความหวังวันหนึ่งจะผูกพัน                                             หนึ่งคนนั้นจึงต้องอดทนรอ

เมื่อคนหนึ่งคนนั้นยังเป็นเธอ                                              และเป็นเธอเสมอที่ร้องขอ

หากเลือกแล้วว่ารักก็ตองรอ                                                อย่าเพิ่งท้อจนกว่าจะหมดทาง

ดวงดาวไม่เคยพบแสงตะวัน                                 แต่ดวงจันทร์คุ้นเคยอยู่เสมอ

สายลมเย็นยังเคยได้พบเจอ                                                  ดวงดาวเพ้อร่ำร้องถึงตะวัน

ยามสนทยาดาราพราวประดับ                                             เรืองระยับพราวฟ้าเวลาฝัน

อีกฟากหนึ่งมีรัศมีแห่งแสงตะวัน                                        ในที่นั้นดวงดาวไม่เคยไป

คืนนี้ดาวคิดถึงใครบ้างไหม                                  คนเหงาใจคนหนึ่งกระซิบถาม

ดาวดวงน้อยลอยเด่นบนฟ้างาม                                           ฟ้าสีครามเห็นเจ้าเป็นเช่นไร

อยากจะถามสักคำเจ้าดวงดาว                                              ในคืนหนาวเจ้าหนาวกับเขาไหม         

คืนที่ฟ้าเย็นเยือกสุดหัวใจ                                                    เจ้ามีใครห่วงใยบ้างหรือยัง 

คิดถึงคนห่างไกลใจหวาดหวั่น                                            เป็นเพราะฉันยังฝันอยู่ไม่หาย

ในวันที่ยืนอยู่อย่างเดียวดาย                                                ก็ไม่คลายความรักไปจากเธอ

ถึงไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ไหน                                                      แต่หัวใจยังมีเธออยู่เสมอ

อยากจะตามความรักไปให้เจอ                                            ก็กลัวเธอต้องทนลำบากใจ

มีเพียงใจดวงนี้เฝ้าคิดถึง                                                      แต่จะดึงเธอมาคงไม่ไหว

เท่าที่รู้เธอนั้นจากไปไกล                                                    แต่หัวใจดวงนี้ยังเฝ้าคอย

ด้วยความรักห่วงไยและคิดถึง                                              ใครคนหนึ่งจึงทนไม่ท้อถอย

ด้วยหัวใจที่มั่นคงจึงได้คอย                                                 ใจดวงน้อยไม่เคยจะเปลี่ยนไป

เพราะว่าเธอคือคนเดียวเท่านั้น                                            คนที่ฉันมั่นใจไม่หวั่นไหว

ผูกพันกันด้วยรักเต็มหัวใจ                                                  ความห่างไกลไม่อาจเปลี่ยนความจริง

ดุจสายน้ำที่ไหลไม่สิ้นสุด                                                   ไม่อาจหยุดความรักต่อเธอได้

ความผูกพันยังอยู่ไม่เสื่อมคลาย                                           ไม่เลือนหายไปตามวันเวลา

คือสายน้ำที่ใครตัดไม่ขาด                                                   จึงไม่อาดตัดรักที่ห่วงหา

เมื่อคนหนึ่งมั่นคงเสมอมา                                                  กาลเวลาไม่ทำให้เปลี่ยนไป

ฉันยืนอยู่ตรงนี้ด้วยความรัก                                                แม้จะหนักก็ไม่จากไปไหน

เหมือนสายน้ำที่ไหลอยู่เรื่อยไป                                           ด้วยหัวใจมั่นคงอยู่ที่เธอ

สายน้ำนั้นไหลไปไม่ย้อนกลับ                                            ฉันยอมรับความจริงนี้เสมอ

และคงไม่ถอนตัวจากรักเธอ                                                แม้ต้องเจอเรื่องราวที่ร้าวราน

สายน้ำนั้นเริ่มต้นแล้วไปต่อ                                                เมื่อฉันก่อขึ้นแล้วก็ต้องสาน

ความรักนั้นเริ่มต้นจากวันวาน                                            ความเนิ่นนานไม่ทำให้จางไป

ใครคนนี้ยอมรับในทุกสิ่ง                                                    เมื่อความจริงเกิดขึ้นไม่หวั่นไหว

สายน้ำเองก็ยังคงไหลไป                                                     ไม่สนใจกับสิ่งที่เข้ามา

ตัวฉันเองก็คงเป็นอย่างนั้น                                                  คนที่ฉันเฝ้ามองและใฝ่หา

ก็คือเธอผู้เดียวเสมอมา                                                        ฝังลึกกว่าสิ่งใดจะล้างเลือน